Σχεδόν έξι μήνες έχουν περάσει από τότε που βγήκαν σε δημόσια διαβούλευση οι προτάσεις για το άνοιγμα της αγοράς των τεχνικών παιχνιδιών, και η κυβέρνηση, αλλά κυρίως το αρμόδιο υπουργείο Οικονομικών, δείχνει περίεργη κωλυσιεργία να προχωρήσει τις διαδικασίες, προκαλώντας ερωτήματα για τη στάση του. Αυτή η αξιοπερίεργη καθυστέρηση εκθέτει τον ίδιο τον αρμόδιο Υπουργό κ. Παπακωνσταντίνου οπότε και τα ερωτήματα που τίθενται και που χρίζουν άμεσης απάντησης είναι όλο και πιο επιτακτικά.
Ερώτημα πρώτο: Προς τι η καθυστέρηση για το άνοιγμα της αγοράς, την στιγμή που η δημιουργία νέου νομοθετικού πλαισίου για τα τεχνικά παιχνίδια θα βάλει τέλος στον παράνομο τζόγο στην Ελλάδα (ο οποίος υπολογίζεται σε 4 δις. ετησίως);
Ερώτημα δεύτερο: Προς τι η καθυστέρηση τη στιγμή κατά την οποία το άνοιγμα της αγοράς προβλέπεται και από το ίδιο το Μνημόνιο, το οποίο προβλέπει έσοδα της τάξης των 700 εκατ. ευρώ από τις αδειοδοτήσεις των παιχνιδιών;
Ερώτημα τρίτο: Προς τι η καθυστέρηση και από ηθικής απόψεως, όταν το νέο νομοθετικό πλαίσιο προβλέπει την λεγόμενη «κάρτα παίκτη» η οποία προβλέπει και ανώτατα όρια στοιχηματισμού, ώστε να σταματήσουν να καταστρέφονται άτομα και οικογένειες;
Όλα αυτά βέβαια τα γνωρίζουν στο υπουργείο Οικονομικών και για τον λόγο αυτό ανακύπτουν και τα ερωτήματα. Είναι αλήθεια δύσκολο να απαντήσει κανείς στο αν η κωλυσιεργία εξυπηρετεί τελικά το παράνομο στοίχημα και την μαύρη οικονομία, ή τα καζίνο τα οποία σήμερα ελέγχουν «αποκλειστικά» τα τεχνικά παιχνίδια…
Όσο για την επιχειρηματολογία που εκ του πονηρού παρουσιάζουν κάποιες πλευρές, ότι η χώρα θα μετατραπεί σε ένα «απέραντο καζίνο», η απάντηση είναι απλή: Η νομοθετική ρύθμιση τερματίζει το παράνομο στοίχημα, βάζει ηθικούς κανόνες και διασφαλίζει έσοδα για το κράτος σε μία δύσκολη συγκυρία.
Η αλήθεια είναι ότι οι διαδικασίες που ακολούθησε το υπουργείο Οικονομικών για το νέο νομοθετικό πλαίσιο των τυχερών (τεχνικών) παιχνιδιών και την αδειοδότηση των περίπου 15.000 σύγχρονων κουλοχέρηδων (που ονομάζονται τερματικά βιντεολόττο ή VLT) κατέστησαν από μόνες τους ανέφικτο το στόχο του Μνημονίου για το 2010-2011.
Ο διαγωνισμός προβλέπεται να γίνει με τη νομοθεσία των δημοσίων συμβάσεων. Με δυο λόγια για να εισπράξει το δημόσιο το τίμημα των αδειών θα πρέπει πρώτα να προηγηθούν τα εξής βήματα:
Η συγκρότηση επιτροπής διαγωνισμού, η καταγραφή των απαιτήσεων και η συγγραφή της διακήρυξη, η δημόσια διαβούλευση, η καταγραφή προθεσμιών υποβολής προσφορών, ο έλεγχος των δικαιολογητικών και η τεχνική και οικονομική αξιολόγηση. Και ακολούθως να εξεταστούν οι ενστάσεις, τα όποια ασφαλιστικά μέτρα και οι αγωγές, που συνηθίζονται στους δημόσιους διαγωνισμούς, να περάσει το θέμα από το Ελεγκτικό Συνέδριο και να συμβασιοποιηθεί. Ποιους εξυπηρετεί ο χρονοβόρα αυτή διαδικασία;
Η λογική «οδηγεί» μάλλον στα καζίνο, που ελπίζουν ότι σε κάποιο βήμα θα μπλοκάρει ο διαγωνισμός και θα διατηρήσουν τα δικά τους προνόμια. Σε βάρος βέβαια των εσόδων του δημοσίου και των οδηγιών του Μνημονίου…
Μπροστά στη δυσάρεστη εξέλιξη το κράτος να μην πάρει τα 700 εκατ. ευρώ, και να συνεχίσει να «τρώει» τα ευρωπαϊκά πρόστιμα, ενώ η παραοικονομία και ο παράνομος στοιχηματισμός ανθούν, αρμόδιοι παράγοντες, προτείνουν την σύννομη επίσπευση των διαδικασιών. Με ποια βήματα όμως μπορεί να γίνει αυτό;
Θέσπιση νόμου που να περιγράφει το νέο παιχνίδι με τα τερματικά βιντεολόττο και να προβλέπει την παραχώρηση της εποπτείας και διαχείρισής του σε έναν αδειούχο.
Λόγω του μεγέθους και της σημασίας του αντικειμένου, αλλά και με γνώμονα της ικανοποίηση των όρων του ανταγωνισμού και διαφάνειας, ο νόμος θα υποχρεώνει τον αδειούχο να επιλέξει για τη διεξαγωγή και τη λειτουργία του παιχνιδιού τουλάχιστον τρεις λειτουργούς (operators) εγνωσμένου κύρους και αξιοπιστίας.
Μάλιστα, σε εκτέλεση του νόμου 2843/2000 και της σύμβασης αποκλειστικού δικαιώματος, το δημόσιο μπορεί να προτείνει στον ίδιον τον ΟΠΑΠ των άδεια των βιντεολόττο έναντι συγκεκριμένου τιμήματος. Και ο ΟΠΑΠ αποδεχόμενος καταβάλει και το τίμημα στο δημόσιο.
Η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει (και μάλιστα εντός των χρονικών ορίων που θέτει το Μνημόνιο) την άμεση είσπραξη του τιμήματος από τον ΟΠΑΠ, αλλά και επιπλέον έσοδα από την παράλληλη χρονική επέκταση του αποκλειστικού δικαιώματος του Οργανισμού. Και βέβαια, σημαντική αύξηση της αποτίμησης του ΟΠΑΠ (ο ρόλος του οποίου ενισχύεται) ποσοστό του οποίου κατέχει το ελληνικό κράτος.
Ο ρόλος του ΟΠΑΠ, είναι προφανέστατα κομβικός, καθώς ο οργανισμός ο οποίος εξαιρείται της νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων μπορεί να επιλέξει ταχύτερα τους τρεις λειτουργούς. Παράλληλα θα θωρακίσει και το αποκλειστικό του δικαίωμα απέναντι σε μελλοντικές εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο στα τυχερά παιχνίδια.
Μετά απ’ όλα αυτά, τα ερωτήματα παραμένουν. Τις απλές και διαφανείς αυτές διαδικασίες δεν τις έχουν σκεφτεί οι αρμόδιοι παράγοντες τους υπουργείου οικονομικών; Ας απαντήσουν, γιατί με την σιωπή και την καθυστέρησή τους απλώς ενισχύουν τα ερωτήματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου