Κάποιες φορές στην ζωή μας φτάνουμε στην πηγή και στο παρά πέντε δεν πίνουμε νερό. Ένα νερό γάργαρο που είναι απολύτως αναγκαίο ακόμα και για την ίδια μας την επιβίωση. Για όποιον δεν έχει μάθει να συμβιβάζεται με κάτι λιγότερο, οι στιγμές αυτές είναι οδυνηρές και τον πεισμώνουν να συνεχίσει νομίζοντας ότι έχει βγει αλώβητος." Ότι δεν με καταστρέφει με κάνει Ισχυρότερο" έλεγε ο μεγάλος Γερμανός Φιλόσοφος Φρειδερίκος Νίτσε που όμως αγνοούσε την φθορά που μπορεί να έχει κάποιος από συνεχιζόμενες "δυσκολίες" . Ο ίδιος με τα ατελείωτα κόμπλεξ μισογυνισμού κατάλοιπα από την μητέρα του πέθανε σχεδόν μισότρελος αποδεικνύοντας ότι τελικά όσο πιο οξύ πνεύμα έχεις τόσο πιο μόνος μένεις και πολλές φορές νιώθεις. Δεν μου αρέσει η ατάκα ότι είναι Μακάριοι οι Φτωχοί τω πνεύματι πολύ Εβραϊκή μου κάνει και με χαλάει. Όμως έχει μεγάλη δόση ΑΛΗΘΕΙΑΣ που κάτι τέτοιες στιγμές την νιώθεις στο πετσί σου.
