Το καλοκαίρι του 2007, η Ελλάδα καίγεται από άκρη σε άκρη. Η χώρα ζει μια από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές της ιστορίας της.
Οι φλόγες πήραν μαζί τους 63 ανθρώπους, κάηκαν περισσότερα από 2.688.340 στρέμματα, 1.500 σπίτια, χιλιάδες άνθρωποι έμειναν άστεγοι, απανθρακώθηκαν 4,5 εκατομμύρια ελαιόδεντρα, 60.000 ζώα (πρόβατα και κατσίκες, εκτός από τον απροσδιόριστο αριθμό άγριων ζώων) και ο οικονομικός απολογισμός εκτιμάται σε ζημιά πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ. Οι περιοχές, οι οποίες επλήγησαν, αφορούσαν τους νομούς Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Ηλείας, Αχαΐας, Λακωνίας, Αργολίδος, Κορινθίας, Αττικής, Ευβοίας και Φθιώτιδος με το νομό Ηλείας να δέχεται το πιο εκτεταμένο και φονικό πλήγμα.
Στην Αρτέμιδα, κοντά στη Ζαχάρω της Ηλείας, ανάμεσα στα δεκάδες θύματα, μια μάνα με τα τέσσερα μικρά της παιδιά. Η περίπτωσή τους προκαλεί λυγμούς και πόνο το πανελλήνιο. Ο αδελφός της, Σπήλιος Κάρτας, λίγες ημέρες πριν το μνημόσυνο που ετοιμάζει μαζί με τους συγγενείς των άλλων αδικοχαμένων συνανθρώπων μας, ανοίγει την ψυχή του στη zougla.gr και μιλάει έξω από τα δόντια: - Για την προκλητική υποκρισία του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή.
- Για την πρωτοφανή όσο και προκλητική απουσία της δικαιοσύνης και των λειτουργών της, οι οποίοι σπεύδουν να διατάξουν «επείγουσα εισαγγελική έρευνα» για κάθε μικροπυρκαγιά, ενώ εδώ επέλεξαν την ντροπιαστική και υποταγμένη σε πολιτικές σκοπιμότητες σιωπή. Ούτε μία προκαταρκτική εξέταση δεν έγινε.
- Για την αδιαφορία των αρμοδίων και τον χορό των συμφερόντων που στήθηκε στα αποκαΐδια.
Μέσα από τον απερίγραπτο πόνο που έζησε και με το μνημόσυνο των τεσσάρων αγγελουδιών και της αδελφής του να έρχεται σε λίγες ημέρες, ο κ. Σπήλιος Κάρτας προειδοποιεί όλους αυτούς που δήλωσαν προσβλητικά απόντες από την πρώτη ημέρα, να μην τολμήσουν να παραστούν στο μνημόσυνο, θεωρώντας κάθε τέτοια σκέψη, καθαρή υποκρισία.
Κανείς δεν παραιτήθηκε.
Κανείς εισαγγελέας δε διέταξε δικαστική έρευνα σε βάθος.
Κανείς αρμόδιος δε συλλυπήθηκε τους συγγενείς των θυμάτων.
Ακολουθεί το χρονικό των γεγονότων που δεν πρέπει να σκεπάσει η λήθη:
28 Ιουνίου 2007: Η μέρα που η Πάρνηθα έγινε κάρβουνο.
Η φωτιά στην Πάρνηθα κατέστρεψε με απίστευτη μανία τον εθνικό δρυμό. Οι πυροσβεστικές δυνάμεις έδωσαν ηρωική μάχη, η απουσία όμως σχεδίου οδήγησε σε παταγώδη αποτυχία με τραγικά αποτελέσματα. Μέχρι σήμερα, οι ειδικοί εκτιμούν πως ο πνεύμονας της Αθήνας ίσως και να μην αποκατασταθεί ποτέ πλήρως από τα συντριπτικά τραύματα. 24-26 Ιουλίου 2007: Η Αχαΐα καίγεται. Τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, δεκάδες σπίτια και χιλιάδες στρέμματα παραδόθηκαν στις φλόγες από την καταστροφική πυρκαγιά της Αχαΐας, η οποία έπληξε κυρίως την ευρύτερη περιοχή από τα Καλάβρυτα μέχρι το Αίγιο. Η κυβέρνηση, μπροστά στην αδυναμία της να αντιμετωπίσει την κατάσταση, εφόσον από την άνοιξη δεν είχε εκπονήσει κανένα σχέδιο της προκοπής και αντιμέτωπη με την έκταση που ελάμβαναν οι πυρκαγιές, ζητά βοήθεια από τη Ρωσία, η οποία στέλνει εναέρια μέσα.
16 Αυγούστου: Η Πεντέλη (ξανα)καίγεται. Μετά την Πάρνηθα, ήρθε η σειρά της Πεντέλης. Στο νοητό άξονα Πεντέλη – Ντράφι και Πεντέλη – Πολιτεία, ανάμεσα σε καταπατημένες περιοχές και αυθαίρετες βίλες η φωτιά κατακαίει τα πάντα μέχρι τα όρια των Μελισσίων. Δύο πυροσβέστες τραυματίζονται, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, ελλείψει τροφοδοσίας, τα πυροσβεστικά οχήματα τροφοδοτούνται με νερό από… πισίνες!
Ηλεία, Λακωνία, Αρκαδία, Μεσσηνία: Οργή Θεού 24 Αυγούστου και ενώ ήδη η καταστροφή από τις πυρκαγιές σε ολόκληρη την Ελλάδα αγγίζει τα όρια του ρεκόρ, με την κυβέρνηση να συμπεριφέρεται ασύνταχτα, θεωρώντας πως τα χειρότερα πέρασαν, ξεκινά η φωτιά στην Αρεόπολη Λακωνίας, εγκαινιάζοντας μια από τις δραματικότερες περιόδους στη σύγχρονη νεοελληνική ιστορία: Αρχικός απολογισμός, έξι νεκροί. Η φωτιά επεκτείνεται και σε κορυφές του Ταΰγετου. Τα χωριά Λάγα, Καρβέλι, Αράχοβα, Αρτεμισία, Οίτυλο έρχονται αντιμέτωπα με την πύρινη μανία. Παράλληλα, εμφανίστηκαν εστίες πυρκαγιών σε διαφορετικά σημεία του νομού όπως η Καλλιθέα, η Αγριανή, ενώ καίγεται ανελέητα το εκπληκτικής ομορφιάς ελατοδάσος στο όρος Πάρνωνας. Σημαντικές είναι οι ζημιές στο Γεράκι, το Γύθειο, αλλά και το Γερολιμένα, τον Πύργο Δυρού και την Κοκάλα.
Ταυτόχρονα, ξεσπούν οι πυρκαγιές στη Μεσσηνία με τεράστιες καταστροφές στη Φοινικούντα, τα Φιλιατρά και τους Μεταξάδες, ενώ βορειότερα τεράστιες πυρκαγιές κατακαίουν την Αρκαδία. Οι φλόγες φθάνουν στο Μελιγαλά και τη Μεγαλόπολη. Τα νέα μέτωπα αυξάνουν συνεχώς, η φωτιά αφήνει πίσω της επτά θύματα.
Οι προσπάθειες πυρόσβεσης γίνονται σε συνθήκες απόλυτης αποδιοργάνωσης. Κανένα σχέδιο, καμία ενεργοποίηση του στρατού, γραφειοκρατικές διαδικασίες, έλλειψη συντονισμού σε βαθμό ανυπαρξίας, απουσία πολιτικής αποφασιστικότητας. Η συνταγή της απόλυτης αποτυχίας είναι εκρηκτική και αναπόφευκτα τα χειρότερα έρχονται.
Η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή ασχολείται με άλλα. Λίγες ημέρες πριν ξεσπάσει η κορύφωση της λαίλαπας, προκηρύσσει εκλογές. Τα κυβερνητικά στελέχη ασχολούνται με την αλίευση ψήφων και η αντίδραση στις πυρκαγιές που ξεκινούν στην Ηλεία, είναι ντροπιαστικά ανύπαρκτη. Στο βέλος της καταστροφής εισέρχεται η Ηλεία. Η αρχή γίνεται στη Ζαχάρω και τις επόμενες ημέρες οι φλόγες παίρνουν μαζί τους 37 ψυχές. Οι 25 σε ένα μόνο χωριό, την Αρτέμιδα. Και ενώ οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές αυξάνουν ραγδαία, ο τότε υπουργός Δημοσίας Τάξης, Βύρων Πολύδωρας, ψελλίζει πολιτικάντικες δικαιολογίες για «ασύμμετρες απειλές», ενώ η κυβέρνηση δείχνει να ασχολείται μόνο με το πολιτικό κόστος, λόγω επικείμενων εκλογών. Σε μια προκλητική εμφάνιση επικοινωνιακού χαρακτήρα και με εμπνευστή τον Θ. Ρουσόπουλο, ο πρωθυπουργός πραγματοποιεί μια επίσκεψη για τα μάτια των καναλιών στην περιοχή και επιστρέφει στην Αθήνα.
Οι φωτιές καταστρέφουν ό,τι βρουν: δάση, κτήματα, σπίτια, χωριά, κοπάδια. Στα μέτωπα, πυροσβέστες και σωστικά μέσα από δεκάδες χώρες που έσπευσαν να βοηθήσουν, πολεμούν στα μέτωπα αυτοσχεδιάζοντας, δεδομένου ότι ο κεντρικός σχεδιασμός είναι προκλητικά κενό γράμμα. Τα πτώματα των καμένων αθώων πολιτών στοιβάζονται σε φορτηγά ψυγεία. Καίγεται ακόμη και ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Ολυμπίας, ο Κρόνιος Λόφος και παραλίγο το μουσείο. Κυβερνητικά στελέχη, όπως ο Γιώργος Βουλγαράκης, επιχειρούν να διαψεύσουν τα αδιάψευστα, προκαλώντας κι άλλη οργή. Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της καταστροφής, η κυβέρνηση σπεύδει να δώσει τρεις χιλιάδες ευρώ σε πληγέντες και… περαστικούς, εξαγοράζοντας επί της ουσίας ψήφους.
Η εθνική καταστροφή του 2007 παραμένει προκλητικά ατιμώρητη. Η zougla.gr, σεβόμενη τον πόνο των ανθρώπων που θρήνησαν θύματα και αισθανόμενη ντροπή για την πολιτική υποκρισία, την παντελή ανυπαρξία απόδοσης ευθυνών και την ένοχη σιωπή της δικαιοσύνης, δεσμεύεται να επανέλθει, ενάντια στη σιωπή και τη λήθη που κάποιοι θέλουν να επιβάλλουν.
