Βεβαίως, έμφαση πρόκειται να δοθεί στη συζήτηση που γίνεται για την παράνομη είσοδο μεταναστών από την ελληνοτουρκική μεθόριο και στα μέτρα που σκοπεύει να πάρει η Ελλάδα για την ενίσχυση των συνόρων της, όπως η κατασκευή του τείχους προστασίας στον Έβρο.
Παρασκηνιακά, όμως, η παρουσία του Παπανδρέου στην Τουρκία κρίνεται εκ των προτέρων ιδιαίτερα σημαντική από όλους τους σχολιαστές, διότι ανεξαρτήτως από το ποιο θα είναι το εύρος της ατζέντας των συζητήσεων, το διακύβευμα δεν είναι οι στρατιές των παράνομων μεταναστών αλλά το σημαντικό κοίτασμα των υδρογονανθράκων βορειοανατολικά της Κύπρου.
Το τοπίο ξεκαθαρίζει σιγά σιγά, διότι τη στιγμή που στην Τουρκία μεταβαίνει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, στην Αθήνα προετοιμάζεται η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ, Αβιγκντόρ Λίμπερμαν.
Ενός υπερσυντηρητικού πολιτικού βασικού «συνεταίρου» στην παρούσα κυβέρνηση Νετανιάχου και σχεδόν «ορκισμένου» εχθρού της Τουρκίας.
Είναι προφανές ότι η σχέση στοργής μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, που οικοδομείται εδώ και μήνες, έχει αναστατώσει πολύ την Τουρκία.
Ήδη, τη στιγμή που οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις στην Τουρκία κατατάσσουν το Ισραήλ ως τον δεύτερο σημαντικότερο εχθρό μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρατηρείται «εξαιρετική πύκνωση στις επαφές Αθήνας -Τελ Αβίβ».
Η σύσφιγξη των επαφών μεταξύ της Ελλάδας και του Ισραήλ θορυβεί εμφανώς την Τουρκία, καθώς το σημαντικότερο διακύβευμα μεταξύ των τριών χωρών δεν είναι οι πολιτικές και εθνικές κορώνες, αλλά ο πακτωλός χρημάτων από τη μελλοντική εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) που έχουν εντοπιστεί ανατολικά – βορειοανατολικά της Κύπρου.
Οι αποκαλούμενες Ζώνες Αποκλειστικής Εκμετάλλευσης (κοιτάσματα) έχουν καθοριστεί μεταξύ Λευκωσίας και Τελ Αβίβ και οι επί μέρους συμφωνίες για την εκμετάλλευση του κοιτάσματος είτε έχουν υπογραφεί είτε βρίσκονται σε στάδιο ολοκλήρωσης.
Το ζήτημα της μεταφοράς του φυσικού αερίου είναι μείζονος σημασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού, που θα ξεκινά από τα βορειοανατολικά της Κύπρου θα περνά από την Κρήτη, την Πελοπόννησο, για να καταλήξει στην Ιταλία, βρίσκεται στο επίκεντρο των διαδοχικών επαφών Ελλήνων και Ισραηλινών.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι ο δρομολογημένος «συνεταιρισμός» του Ισραήλ με την Κύπρο και την Ελλάδα αφήνει εκτός οικονομικού νυμφώνα την Τουρκία και η επίσκεψη Παπανδρέου στο Ερζερούμ προφανώς δίνει την ευκαιρία στον Ερντογάν να ανοίξει το ζήτημα της εκμετάλλευσης των θαλάσσιων κοιτασμάτων και της νομικής κατοχύρωσης, για παράδειγμα στην υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου. Προφανώς, οι επίσημες και ανεπίσημες διαβουλεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που διεξάγονται αυτόν τον καιρό αφορούν σε μία συνολική ρύθμιση των εκκρεμοτήτων στο Αιγαίο, ειδικά τώρα που τα κοιτάσματα μπορούν να δημιουργήσουν οικονομικές συνθήκες ευφορίας στις δύο χώρες που πλήττονται- ειδικά η Ελλάδα- από σοβαρά προβλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου