Το αίτημα θα κατατεθεί στη γραμματεία του δικαστηρίου στη Χάγη σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία μέχρι αύριο 14 Ιανουαρίου 2011, καταληκτική ημερομηνία για την ολοκλήρωση της γραπτής διαδικασίας, καθώς τότε παρέρχεται η προθεσμία για την κατάθεση παρατηρήσεων από την πλευρά της Ιταλίας.
Αφετηρία της υπόθεσης αποτελούν, μεταξύ άλλων, δύο αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων, οι οποίες κηρύχθηκαν εκτελεστές από ιταλικά δικαστήρια. Πρόκειται, ειδικότερα, για την απόφαση 137/1997 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, με την οποία αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του Γερμανικού Δημοσίου να καταβάλει αποζημίωση σε κατοίκους του Διστόμου Βοιωτίας για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν από το θάνατο των συγγενών τους κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από γερμανικά κατοχικά στρατεύματα κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, και την 11/2000 του Αρείου Πάγου, με την οποία κατέστη αμετάκλητη η πρώτη εκ εξ αυτών.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου κηρύχθηκε εκτελεστή στην Ιταλία, ως προς τα δικαστικά έξοδα, με αμετάκλητη απόφαση του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Ιταλίας, ενώ η επί της ουσίας απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, αντίστοιχα, κηρύχθηκε εκτελεστή με απόφαση του Εφετείου Φλωρεντίας.
Ωστόσο, η διαδικασία εκτέλεσης κατά ακινήτων του Γερμανικού Δημοσίου, ευρισκόμενων σε ιταλικό έδαφος, δεν ολοκληρώθηκε, καθώς, ενόψει της έκδοσης πολυάριθμων αποφάσεων ιταλικών δικαστηρίων, που είτε επιδίκασαν αποζημίωση σε Ιταλούς πολίτες που είχαν εκτοπιστεί αναγκαστικά κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είτε κήρυξαν ως εκτελεστές τις ελληνικές αποφάσεις, η Γερμανία και η Ιταλία συμφώνησαν την 18η Νοεμβρίου 2008 να παραπέμψουν την ανακύψασα μεταξύ τους διαφορά στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Με βάση τη συμφωνία αυτή για φιλική διευθέτηση της διαφοράς, η Γερμανία υπέβαλε την 22η Δεκεμβρίου 2008 αίτηση στο Δικαστήριο, με την οποία ζητούσε να αναγνωριστεί ότι η Ιταλία δεν σεβάστηκε το προνόμιο δικαιοδοτικής ασυλίας της αιτούσας, καθώς διέταξε μέτρα κατά περιουσίας του Γερμανικού Δημοσίου, με την κήρυξη, μεταξύ άλλων, ως εκτελεστών των αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων.
Η Γερμανική Κυβέρνηση ζήτησε, επιπλέον, από το Δικαστήριο να αναγνωρίσει ότι η Ιταλία πρέπει να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να διασφαλιστεί ότι θα καταστούν ανεκτέλεστες οι αποφάσεις των δικαστηρίων της, που παραβιάζουν το δικαίωμα ετεροδικίας της Γερμανίας.
Έτσι, μετά την παραπομπή της υπόθεσης στο Διεθνές Δικαστήριο και αναμένοντας την έκδοση της σχετικής απόφασης, η Ιταλική Κυβέρνηση, με το ν.δ. 63/28.04.2010, ανέστειλε προσωρινά την ισχύ των εκτελεστών τίτλων κατά της Γερμανίας. Σύμφωνα με το άρθρο 62 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, κράτος, που έχει έννομο συμφέρον σε σχέση με επίδικη διαφορά ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, μπορεί να υποβάλει αίτημα, προκειμένου να του επιτραπεί να ασκήσει παρέμβαση στην εκκρεμή δίκη.
Το δικαίωμα αυτό αποφάσισε να ασκήσει η Ελλάδα, παρέχοντας με τον τρόπο αυτό και διπλωματική προστασία στους Έλληνες πολίτες, τους συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου αλλά και άλλων μαρτυρικών χωριών, που δεν μπορούν να παραστούν ατομικά στο Δικαστήριο της Χάγης για να υπερασπιστούν τα νόμιμα συμφέροντά τους, τα οποία ενδεχομένως να επηρεαστούν από την απόφαση που θα εκδοθεί.
Και τούτο διότι, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης καλείται να αποφανθεί εάν, με βάση το εθιμικό διεθνές δίκαιο, το Γερμανικό Δημόσιο απολαμβάνει το προνόμιο ετεροδικίας για παράνομες πράξεις που τελέστηκαν στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κατά παράβαση του ανθρωπιστικού δικαίου.
Στην περίπτωση αποδοχής της θέσης αυτής θα αποκλειστεί η αδικοπρακτική ευθύνη του αλλοδαπού (Γερμανικού) δημοσίου για αποζημίωση ιδιωτών για παράνομες πράξεις που τελέστηκαν jure imperii από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής κατά την επίδικη περίοδο. Γι' αυτό η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να αιτηθεί την παρέμβαση της χώρας μας στο Δικαστήριο της Χάγης, ενεργώντας με αίσθημα εθνικού καθήκοντος και αξιοπρέπειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου