21/12/2008 Sportday Αντώνης Καρπετόπουλος
"Η Σεντ Ετιέν είναι χειρότερη ομάδα από τη Σοσό, την οποία ο Ολυμπιακός απέκλεισε πριν από μερικά χρόνια, και σίγουρα όχι πιο δυνατή από τις τέσσερις που ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε στην πρώτη φάση. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι ο ίδιος ο Ολυμπιακός: δεν νομίζω ότι στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το φετινό υπάρχουν περισσότερες από τρεις ομάδες που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν στον Ολυμπιακό «πονοκεφάλους». Δεν βλέπω καμία ομάδα που να έχει πετύχει στην έδρα της δεκατέσσερα γκολ σε τρία ματς, δεν βλέπω περισσότερες από τρεις που σε διπλούς αγώνες έχουν τη δυνατότητα να πάρουν στην έδρα τους ένα σκορ ασφαλείας, το οποίο μπορούν να υπερασπιστούν στο Καραϊσκάκη. Δεν θυμάμαι επίσης καμιά ελληνική ομάδα, στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που στην έδρα της να έχει τέτοια άνεση παιχνιδιού όπως αυτή που χαρακτηρίζει τον Ολυμπιακό φέτος. Θυμάμαι στην Ελλάδα ομάδες περισσότερο στιβαρές, πιο δυσκατάβλητες, πιο σκληρές: καμία όμως περισσότερο παραγωγική από όσο είναι ο Ολυμπιακός φέτος στο Καραϊσκάκη. Με τη Χέρτα π.χ. οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν ένα μέτριο πρώτο ημίχρονο, υποφέροντας κυρίως από το πρέσινγκ των αντιπάλων, είχαν μια κόντρα διαιτησία και νίκησαν 4-0! Αυτά για την Ελλάδα είναι απίστευτα πράγματα.
Τον Ολυμπιακό δεν μπορεί να τον τρομάζει όχι η 17η του γαλλικού πρωταθλήματος Σεντ Ετιέν, αλλά ούτε η Μίλαν ούτε η Βέρντερ Βρέμης. Η Μίλαν δεν κέρδισε την πρωτιά στον όμιλό της και δεν μοιάζει να σκίζεται για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Είναι ομάδα που παίζει ποδόσφαιρο και δεν έχει πια σκληρή άμυνα: από χαρακτηριστικά εύκολα χάνει (κι άσχημα) από τον Ολυμπιακό που είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο με τη Χέρτα. Για τη Βέρντερ δεν το συζητάω καν: αν είναι πλήρης ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη μπορεί να της κάνει πλάκα! Η σωστή ερώτηση είναι τι πιθανότητες έχει να είναι πλήρης -αυτό δυστυχώς δεν το ξέρω. Τον Φεβρουάριο βγαίνει η κούραση, πληθαίνουν οι τραυματισμοί, «χάνονται» βασικοί: πέρυσι με την Τσέλσι ο Ολυμπιακός είχε off τους μισούς βασικούς! Είναι εύκολο να λες ότι χρειάζεται αναπληρωματικούς του Ντιόγο, του Γκαλέτι και του Ντουντού, αλλά οι τρεις αυτοί παίκτες κάνουν 20 εκατομμύρια ευρώ -ας μην το ξεχνάμε. Αν ο Ολυμπιακός είχε ισάξιους αναπληρωματικούς τους, θα τον έλεγαν Τσέλσι και θα έπαιζε στην Πρέμιερ Λιγκ. Είναι επίσης εύκολο να διαλυθεί ό,τι με κόπο φτιάχνει ο Ερνέστο Βαλβέρδε εκ των έσω. Να χάσει π.χ. ο Ολυμπιακός στην Τρίπολη και να κριθεί ότι «ο Ισπανός δεν κάνει διότι δεν μπορεί να δώσει στα παιδιά μια ψυχολογία», να θυμηθεί ο Κόκκαλης ότι «στόχος της ομάδας είναι το ελληνικό πρωτάθλημα κι όχι οι Ευρώπες» και να διαλυθεί το σύμπαν για την καθιερωμένη φιέστα του Μαΐου. Και να μη γίνει κατανοητό ότι η ευκαιρία του Ολυμπιακού για κάτι αληθινά ιστορικό και σπουδαίο είναι φέτος η μεγαλύτερη που είχε ποτέ".
18/02/2009 Sportday Αντώνης Καρπετόπουλος
Η Σεντ Ετιέν αμφιβάλλω αν είναι καλή ομάδα. H Σεντ Ετιέν στο Κύπελλο ΟΥΕΦA απέκλεισε αρχικά με δύο νίκες τη Χάποελ Τελ Αβίβ, εκμεταλλευόμενη την ετοιμότητά της στα προκριματικά του Αυγούστου – μην ξεχνάτε ότι το γαλλικό πρωτάθλημα ξεκινά, για λόγους που έχουν να κάνουν κυρίως με τους τηλεοπτικούς σταθμούς που το μεταδίδουν, πολύ νωρίς. Σ' αυτό το περίσσευμα αγωνιστικής ετοιμότητας βασίστηκε και όταν αντιμετώπισε δύο σκανδιναβικές ομάδες μέτριες φέτος, οι οποίες όταν συναντήθηκαν με τη φρέσκια γαλλική ομάδα έμοιαζαν αρκετά κουρασμένες: η Κοπεγχάγη και η Ρόζενμποργκ έχασαν με κατεβασμένα τα χέρια!
Η Κοπεγχάγη πάλεψε το ματς με την πιο ανέτοιμη (και εξαιτίας του Εuro) Βαλένθια, αποσπώντας της μια τιμητική ισοπαλία: η Ρόζενμποργκ από τους Ισπανούς έχασε 0-4 στο «Τροντχάιμ». Ουσιαστικά το μόνο σπουδαίο αποτέλεσμα της Σεντ Ετιέν στους ομίλους είναι το 2-2 που απέσπασαν από τη Βαλένθια εντός έδρας –αποτέλεσμα που της έδωσε και την πρωτιά στον όμιλο, μία πρωτιά ωστόσο που προέκυψε χάρη στα στραβοπατήματα των Ισπανών, οι οποίοι δεν νίκησαν ούτε την Μπριζ, παίζοντας με αναπληρωματικούς.
Πορεία
Ουσιαστικά η πορεία της Σεντ Ετιέν στο Κύπελλο ΟΥΕΦA είναι η απόδειξη ότι οι ευρωπαϊκές και οι εγχώριες διοργανώσεις δεν συγκρίνονται, μια και έχουν άλλες εντάσεις. Αυτή είναι μια συζήτηση, από αυτές που μας αρέσει να κάνουμε και στην Ελλάδα, σε μια χώρα που τις ανόητες συζητήσεις τις λατρεύουμε. Η Σεντ Ετιέν έπαιξε φέτος στο Κύπελλο ΟΥΕΦA σε κυριλέ έδρες (Μπριζ, Κοπεγχάγη) και με αντιπάλους που δεν πέθαιναν για νίκες στη διοργάνωση. Τα κατάφερε, όμως αυτό το σκηνικό δεν μοιάζει σε τίποτα με το σκηνικό των αγώνων που δίνει στο γαλλικό πρωτάθλημα.
Εκεί η ένταση, η ανάγκη για βαθμούς και η πίεση την έχουν γονατίσει. Λογικά, μια και το δυναμικό της δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Η επιτυχημένη πορεία της στο Κύπελλο ΟΥΕΦA δεν της έχει δώσει ούτε καν κάποιου τύπου ευρωπαϊκό αέρα, αφού οι όποιες επιτυχίες της υπήρξαν αφόρητα εξηγήσιμες: δεν είχαν να κάνουν με τη δική της πρόοδο, όσο με τους αντιπάλους που βρήκε και οι οποίοι ήταν πραγματικά στα μέτρα της.
Νομίζω ότι ο Σεντ Ετιέν στον όμιλο του Ολυμπιακού θα τερμάτιζε χαλαρά τελευταία: είναι σαφώς χειρότερη ομάδα όχι μόνο από την Μπενφίκα και τη Χέρτα, αλλά και από τη Γαλατά. Τα εθνικά πρωταθλήματα είναι ο πραγματικός καθρέφτης, όχι των δυνατοτήτων, αλλά της δυναμικής και της αξιοπιστίας. Μία ομάδα μπορεί να κάνει το θαύμα τής μιας βραδιάς, όχι όμως πολλά θαύματα.
Περέν
Αυτό πρώτος το ξέρει ο προπονητής της, ο Αλέν Περέν, ο οποίος χθες ήταν εξαιρετικά σαφής για το τι φοβάται. «Είμαστε νεανική ομάδα και στην Ευρώπη παίζουμε χωρίς άγχος, ενώ στο πρωτάθλημα δεν έχουμε συνεχώς καλές εμφανίσεις. Δεν μπορούμε να έχουμε κάθε Σαββατοκύριακο καλά παιχνίδια, διότι εκεί υπάρχει πίεση», είπε και πρόσθεσε ότι φοβάται την ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκη. Γιατί; Προφανώς γιατί γνωρίζει ότι η ομάδα του δεν είναι συνηθισμένη να διαχειρίζεται παιχνίδια στα οποία ο γηπεδούχος ασκεί πίεση. Οχι τυχαία, η άμυνά της είναι «σουρωτήρι», έχοντας δεχτεί 35 γκολ σε 24 ματς!
Χάνεται
Τι ομάδα είναι η Σεντ Ετιέν; Είναι μία ομάδα που προσπαθεί να παίξει όπως ο Ολυμπιακός. Επειδή όμως δεν έχει τις μονάδες του Ολυμπιακού και συνεπώς δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό στο γαλλικό πρωτάθλημα, δυσκολεύεται πάρα πολύ να επιβάλλει το παιχνίδι της. Ετσι, όταν δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, όπως θέλει ο Αλέν Περέν, χάνει τον προσανατολισμό της μέσα στο γήπεδο, απλώνεται, χάνει τη συνοχή της, γίνεται έρμαιο των αντεπιθέσεων του αντιπάλου: αυτός είναι ο λόγος που συνήθως, όταν χάνει, χάνει θεαματικά και κατά κράτος.
Η Σεντ Ετιέν είναι η απόδειξη ότι η εφαρμογή τού θέλω οποιοδήποτε προπονητή δεν αρκεί για να γίνει μια ομάδα της προκοπής, όσο πειστικός και να είναι ο κόουτς. Σήμερα δεν αποκλείεται ο Περέν να μεταβάλει το 4-2-3-1 σε ένα πιο σφικτό 5-3-1-1, αλλά και πάλι δύσκολα θα τον σώσει η διπλή ζώνη: οι συγκλίσεις των ακραίων του Ολυμπιακού δεν αντιμετωπίζονται με ένα στόπερ παραπάνω. Η λογική λέει ότι απόψε στο Καραϊσκάκη θα γίνει πάρτι.
«Πεντάρες»
Αν οι δύο ομάδες έπαιζαν τον περασμένο Νοέμβρη, θα έλεγα άφοβα ότι ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει τις «τεσσάρες» και στις «πεντάρες» στο Κύπελλο ΟΥΕΦA. Αν υπάρχει απόψε ένα πρόβλημα, είναι ότι στο τελευταίο δίμηνο ο Ολυμπιακός προτιμά περισσότερο να κερδίζει και λιγότερο να παίζει.
Η δική μου εντύπωση είναι ότι αυτό συμβαίνει γιατί κάποιες από τις βεντέτες του προσαρμόστηκαν στις ιδιαιτερότητες του ελληνικού πρωταθλήματος και κατάλαβαν ότι για να κερδίζουν δεν χρειάζεται να μοχθούν. Αλλά όλοι (Γκαλέτι, Ντιόγο, Ντουντού κυρίως) έχουν λόγους να θέλουν να δείξουν στους ευρωπαϊκούς συλλόγους την πρόοδό τους και αυτό το κάνεις σε τέτοια ματς. Αρκεί να θυμάσαι το πώς".
20/12/2008 ΕΞΕΔΡΑ Αλέξης Σπυρόπουλος
"Ο Ολυμπιακός πλάθει, μέσα από τα θεαματικά σκορ, άγρια όνειρα. Γιατί όχι; Δεν απαγορεύονται. Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η ολιγαρχία, αλλά το Κύπελλο UEFA είναι η δημοκρατία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Στο Τσάμπιονς Λιγκ, οι top-5 λίγκες καταλαμβάνουν 13 από τις 16 θέσεις, τις άλλες δύο τις πήρε η (Νο 6, κι ας μην αποτυπώνεται στο τρέχον ranking) Πορτογαλία, και η μία που περισσεύει είναι, για να αντιληφθούμε το επίτευγμα, του Παναθηναϊκού. Στο Κύπελλο UEFA, οι top-5 λίγκες έχουν 17 από τις 32 θέσεις, 18 και με τους Πορτογάλους μέσα. Εδώ, βρίσκεις ό,τι δεν υπάρχει στο Τσάμπιονς Λιγκ: Ολλανδούς, Ουκρανούς, Τούρκους, Βέλγους, Δανούς, Ρώσους, Πολωνούς... και λοιπές λαϊκές δυνάμεις, που λένε.
Οι 13/16 θέσεις είναι ποσοστό που υπερβαίνει το 80%. Και πώς να χάσει η ολιγαρχία; Οι 17/32 είναι κάτι περισσότερο από μόλις 50%. Μία απλή μαθηματική επιβεβαίωση, για το επιτρεπτόν της φιλοδοξίας. Ολυμπιακός και Σεντ Ετιέν ήταν, μάλλον, κάρμα να ανταμώσουν. Αγγιξαν το ζευγάρωμα στα νοκ άουτ, πριν από τους ομίλους, όταν για τον Ολυμπιακό το πράγμα έφτασε να είναι φίφτι-φίφτι: Νόρντζελαντ ή Σεντ Ετιέν. Δεν έγινε, τότε. Θα γίνει, τον Φεβρουάριο. Μεταφυσικά, είχε ήδη γίνει... από το βράδυ της Τετάρτης(17/12), όταν η Σεντ Ετιέν αναδείχθηκε στην κορυφή του γκρουπ.
Ο Ολυμπιακός θα τους προσπεράσει, για εμένα δεν γεννάται ζήτημα. Ζήτημα, μιλώντας για την υψηλή φιλοδοξία, δεν είναι καν το ενδεχόμενο του σταυρώματος, μετά, με τη Μίλαν. Το πιο βασικό είναι η αντοχή και το βάθος του ρόστερ".
18/02/2009 ΕΞΕΔΡΑ Αλέξης Σπυρόπουλος
"Σήμερα ωστόσο ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρο ότι για άλλη μία φορά μπορεί να ακουμπήσει στο ακαταμάχητο «αβαντάζ έδρας». Το Καραϊσκάκη δεν κερδίζει αγώνες, όμως είναι σαφές αβαντάζ όταν ο οικοδεσπότης διαθέτει ομάδα συμβατή με τη φλόγα του Καραϊσκάκη. Πριν από δυόμισι χρόνια π.χ. ο Ολυμπιακός δεν διέθετε τέτοια ομάδα και η Ρόμα (με εκείνο το γκολ του Περότα, Οκτώβριο του 2006, στο Τσάμπιονς Λιγκ) έγινε η τελευταία στη σειρά όσων ήρθαν, έκαναν πάρτι, απήλθαν.
Το Καραϊσκάκη είναι συγχρόνως σαφές ντεσαβαντάζ όταν ο φιλοξενούμενος έρχεται, άμαθος, από την «κοσμική» (Δυτική) Ευρώπη. Οπου πλέον, με τον... εκπολιτισμό των πραγμάτων, λένε «καυτή έδρα» και εννοούν την ατμόσφαιρα στις δικές μας κεντρικές κερκίδες!
Την άλλη Πέμπτη, όταν οι μπαρουτοκαπνισμένοι παίκτες του Ολυμπιακού αγωνιστούν στη Γαλλία, θα τους φανεί (το... κολαστήριο) kindergarten. Πολύ διαφορετικό από το πώς θα φανεί σε μερικές ώρες το Καραϊσκάκη στα άμαθα και άπειρα στον διεθνή ανταγωνισμό Γαλλάκια. Δεν μου προκύπτει ότι θα αντέξουν. Πριν από 30 χρόνια στου Χαριλάου η Σεντ Ετιέν είχε με μερικούς από τους φιναλίστ του Πρωταθλητριών του '76 (Σαντινί, Ζανβιόν, Λοπέζ, Τσούρκοβιτς) και στο ρόστερ, στο μεταξύ, είχαν προστεθεί ο Ρεπ, ο Λαριός, ο Ζιμακό και φυσικά ο Πλατινί. Ηξεραν να διαχειριστούν αντίξοες καταστάσεις. Σήμερα ο πιο πεπειραμένος ποδοσφαιριστής της Σεντ Ετιέν είναι -το πιστεύει κανείς ή όχι- ο Στάθης Ταυλαρίδης!
Τίποτα δεν είναι άσχετο, όλα συνδέονται. Τότε η Σεντ Ετιέν ήταν «η ομάδα του έθνους» στη Γαλλία, με αίγλη υψηλότερη κι από αυτήν της Εθνικής, η δέκα φορές (από τα τέλη των 50s έως τις αρχές των 80s) πρωταθλήτρια της χώρας. Σήμερα η Σεντ Ετιέν είναι μια ομάδα γαντζωμένη στην τελευταία θέση πάνω από τη γραμμή του υποβιβασμού και με ένα από τα «ζωή ή θάνατος» ματς (εναντίον της Μπορντό) να έπεται, την Κυριακή. Ναι, έχουν παραμείνει αήττητοι στο Κύπελλο UEFA, αλλά αυτό είναι στατιστική, δηλαδή ο πιο πειστικός τρόπος να διαστρέψεις την πραγματικότητα. Κι εγώ, αν θελήσω να το επεκτείνω, μπορώ να γράψω ότι η Σεντ Ετιέν είναι αήττητη στην Ευρώπη όχι φέτος μόνον, αλλά απ' το... 1982. Αφού από τότε, τώρα επανεμφανίστηκαν"!
19/12/2008 Sportday Γιώργος Χελάκης
"Το ΟΥΕΦΑ δεν είναι Τσάμπιονς Λιγκ κι ούτε πρόκειται να γίνει όσο κι αν προχωρήσουν οι «ερυθρόλευκοι» στη διοργάνωση. Οταν σκορπάς τους αντιπάλους σου και πας από «πεντάρα» σε «τεσσάρα», δεν μπορεί, κάτι ωραίο συμβαίνει τις ευρωπαϊκές βραδιές στου Καραϊσκάκη..."
21/12/2008 Sportday Αντώνης Καρπετόπουλος
"Η Σεντ Ετιέν είναι χειρότερη ομάδα από τη Σοσό, την οποία ο Ολυμπιακός απέκλεισε πριν από μερικά χρόνια, και σίγουρα όχι πιο δυνατή από τις τέσσερις που ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε στην πρώτη φάση. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι ο ίδιος ο Ολυμπιακός: δεν νομίζω ότι στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το φετινό υπάρχουν περισσότερες από τρεις ομάδες που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν στον Ολυμπιακό «πονοκεφάλους». Δεν βλέπω καμία ομάδα που να έχει πετύχει στην έδρα της δεκατέσσερα γκολ σε τρία ματς, δεν βλέπω περισσότερες από τρεις που σε διπλούς αγώνες έχουν τη δυνατότητα να πάρουν στην έδρα τους ένα σκορ ασφαλείας, το οποίο μπορούν να υπερασπιστούν στο Καραϊσκάκη. Δεν θυμάμαι επίσης καμιά ελληνική ομάδα, στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που στην έδρα της να έχει τέτοια άνεση παιχνιδιού όπως αυτή που χαρακτηρίζει τον Ολυμπιακό φέτος. Θυμάμαι στην Ελλάδα ομάδες περισσότερο στιβαρές, πιο δυσκατάβλητες, πιο σκληρές: καμία όμως περισσότερο παραγωγική από όσο είναι ο Ολυμπιακός φέτος στο Καραϊσκάκη. Με τη Χέρτα π.χ. οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν ένα μέτριο πρώτο ημίχρονο, υποφέροντας κυρίως από το πρέσινγκ των αντιπάλων, είχαν μια κόντρα διαιτησία και νίκησαν 4-0! Αυτά για την Ελλάδα είναι απίστευτα πράγματα.
Τον Ολυμπιακό δεν μπορεί να τον τρομάζει όχι η 17η του γαλλικού πρωταθλήματος Σεντ Ετιέν, αλλά ούτε η Μίλαν ούτε η Βέρντερ Βρέμης. Η Μίλαν δεν κέρδισε την πρωτιά στον όμιλό της και δεν μοιάζει να σκίζεται για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Είναι ομάδα που παίζει ποδόσφαιρο και δεν έχει πια σκληρή άμυνα: από χαρακτηριστικά εύκολα χάνει (κι άσχημα) από τον Ολυμπιακό που είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο με τη Χέρτα. Για τη Βέρντερ δεν το συζητάω καν: αν είναι πλήρης ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη μπορεί να της κάνει πλάκα! Η σωστή ερώτηση είναι τι πιθανότητες έχει να είναι πλήρης -αυτό δυστυχώς δεν το ξέρω. Τον Φεβρουάριο βγαίνει η κούραση, πληθαίνουν οι τραυματισμοί, «χάνονται» βασικοί: πέρυσι με την Τσέλσι ο Ολυμπιακός είχε off τους μισούς βασικούς! Είναι εύκολο να λες ότι χρειάζεται αναπληρωματικούς του Ντιόγο, του Γκαλέτι και του Ντουντού, αλλά οι τρεις αυτοί παίκτες κάνουν 20 εκατομμύρια ευρώ -ας μην το ξεχνάμε. Αν ο Ολυμπιακός είχε ισάξιους αναπληρωματικούς τους, θα τον έλεγαν Τσέλσι και θα έπαιζε στην Πρέμιερ Λιγκ. Είναι επίσης εύκολο να διαλυθεί ό,τι με κόπο φτιάχνει ο Ερνέστο Βαλβέρδε εκ των έσω. Να χάσει π.χ. ο Ολυμπιακός στην Τρίπολη και να κριθεί ότι «ο Ισπανός δεν κάνει διότι δεν μπορεί να δώσει στα παιδιά μια ψυχολογία», να θυμηθεί ο Κόκκαλης ότι «στόχος της ομάδας είναι το ελληνικό πρωτάθλημα κι όχι οι Ευρώπες» και να διαλυθεί το σύμπαν για την καθιερωμένη φιέστα του Μαΐου. Και να μη γίνει κατανοητό ότι η ευκαιρία του Ολυμπιακού για κάτι αληθινά ιστορικό και σπουδαίο είναι φέτος η μεγαλύτερη που είχε ποτέ".
18/02/2009 Sportday Αντώνης Καρπετόπουλος
Η Σεντ Ετιέν αμφιβάλλω αν είναι καλή ομάδα. H Σεντ Ετιέν στο Κύπελλο ΟΥΕΦA απέκλεισε αρχικά με δύο νίκες τη Χάποελ Τελ Αβίβ, εκμεταλλευόμενη την ετοιμότητά της στα προκριματικά του Αυγούστου – μην ξεχνάτε ότι το γαλλικό πρωτάθλημα ξεκινά, για λόγους που έχουν να κάνουν κυρίως με τους τηλεοπτικούς σταθμούς που το μεταδίδουν, πολύ νωρίς. Σ' αυτό το περίσσευμα αγωνιστικής ετοιμότητας βασίστηκε και όταν αντιμετώπισε δύο σκανδιναβικές ομάδες μέτριες φέτος, οι οποίες όταν συναντήθηκαν με τη φρέσκια γαλλική ομάδα έμοιαζαν αρκετά κουρασμένες: η Κοπεγχάγη και η Ρόζενμποργκ έχασαν με κατεβασμένα τα χέρια!
Η Κοπεγχάγη πάλεψε το ματς με την πιο ανέτοιμη (και εξαιτίας του Εuro) Βαλένθια, αποσπώντας της μια τιμητική ισοπαλία: η Ρόζενμποργκ από τους Ισπανούς έχασε 0-4 στο «Τροντχάιμ». Ουσιαστικά το μόνο σπουδαίο αποτέλεσμα της Σεντ Ετιέν στους ομίλους είναι το 2-2 που απέσπασαν από τη Βαλένθια εντός έδρας –αποτέλεσμα που της έδωσε και την πρωτιά στον όμιλο, μία πρωτιά ωστόσο που προέκυψε χάρη στα στραβοπατήματα των Ισπανών, οι οποίοι δεν νίκησαν ούτε την Μπριζ, παίζοντας με αναπληρωματικούς.
Πορεία
Ουσιαστικά η πορεία της Σεντ Ετιέν στο Κύπελλο ΟΥΕΦA είναι η απόδειξη ότι οι ευρωπαϊκές και οι εγχώριες διοργανώσεις δεν συγκρίνονται, μια και έχουν άλλες εντάσεις. Αυτή είναι μια συζήτηση, από αυτές που μας αρέσει να κάνουμε και στην Ελλάδα, σε μια χώρα που τις ανόητες συζητήσεις τις λατρεύουμε. Η Σεντ Ετιέν έπαιξε φέτος στο Κύπελλο ΟΥΕΦA σε κυριλέ έδρες (Μπριζ, Κοπεγχάγη) και με αντιπάλους που δεν πέθαιναν για νίκες στη διοργάνωση. Τα κατάφερε, όμως αυτό το σκηνικό δεν μοιάζει σε τίποτα με το σκηνικό των αγώνων που δίνει στο γαλλικό πρωτάθλημα.
Εκεί η ένταση, η ανάγκη για βαθμούς και η πίεση την έχουν γονατίσει. Λογικά, μια και το δυναμικό της δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Η επιτυχημένη πορεία της στο Κύπελλο ΟΥΕΦA δεν της έχει δώσει ούτε καν κάποιου τύπου ευρωπαϊκό αέρα, αφού οι όποιες επιτυχίες της υπήρξαν αφόρητα εξηγήσιμες: δεν είχαν να κάνουν με τη δική της πρόοδο, όσο με τους αντιπάλους που βρήκε και οι οποίοι ήταν πραγματικά στα μέτρα της.
Νομίζω ότι ο Σεντ Ετιέν στον όμιλο του Ολυμπιακού θα τερμάτιζε χαλαρά τελευταία: είναι σαφώς χειρότερη ομάδα όχι μόνο από την Μπενφίκα και τη Χέρτα, αλλά και από τη Γαλατά. Τα εθνικά πρωταθλήματα είναι ο πραγματικός καθρέφτης, όχι των δυνατοτήτων, αλλά της δυναμικής και της αξιοπιστίας. Μία ομάδα μπορεί να κάνει το θαύμα τής μιας βραδιάς, όχι όμως πολλά θαύματα.
Περέν
Αυτό πρώτος το ξέρει ο προπονητής της, ο Αλέν Περέν, ο οποίος χθες ήταν εξαιρετικά σαφής για το τι φοβάται. «Είμαστε νεανική ομάδα και στην Ευρώπη παίζουμε χωρίς άγχος, ενώ στο πρωτάθλημα δεν έχουμε συνεχώς καλές εμφανίσεις. Δεν μπορούμε να έχουμε κάθε Σαββατοκύριακο καλά παιχνίδια, διότι εκεί υπάρχει πίεση», είπε και πρόσθεσε ότι φοβάται την ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκη. Γιατί; Προφανώς γιατί γνωρίζει ότι η ομάδα του δεν είναι συνηθισμένη να διαχειρίζεται παιχνίδια στα οποία ο γηπεδούχος ασκεί πίεση. Οχι τυχαία, η άμυνά της είναι «σουρωτήρι», έχοντας δεχτεί 35 γκολ σε 24 ματς!
Χάνεται
Τι ομάδα είναι η Σεντ Ετιέν; Είναι μία ομάδα που προσπαθεί να παίξει όπως ο Ολυμπιακός. Επειδή όμως δεν έχει τις μονάδες του Ολυμπιακού και συνεπώς δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό στο γαλλικό πρωτάθλημα, δυσκολεύεται πάρα πολύ να επιβάλλει το παιχνίδι της. Ετσι, όταν δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, όπως θέλει ο Αλέν Περέν, χάνει τον προσανατολισμό της μέσα στο γήπεδο, απλώνεται, χάνει τη συνοχή της, γίνεται έρμαιο των αντεπιθέσεων του αντιπάλου: αυτός είναι ο λόγος που συνήθως, όταν χάνει, χάνει θεαματικά και κατά κράτος.
Η Σεντ Ετιέν είναι η απόδειξη ότι η εφαρμογή τού θέλω οποιοδήποτε προπονητή δεν αρκεί για να γίνει μια ομάδα της προκοπής, όσο πειστικός και να είναι ο κόουτς. Σήμερα δεν αποκλείεται ο Περέν να μεταβάλει το 4-2-3-1 σε ένα πιο σφικτό 5-3-1-1, αλλά και πάλι δύσκολα θα τον σώσει η διπλή ζώνη: οι συγκλίσεις των ακραίων του Ολυμπιακού δεν αντιμετωπίζονται με ένα στόπερ παραπάνω. Η λογική λέει ότι απόψε στο Καραϊσκάκη θα γίνει πάρτι.
«Πεντάρες»
Αν οι δύο ομάδες έπαιζαν τον περασμένο Νοέμβρη, θα έλεγα άφοβα ότι ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει τις «τεσσάρες» και στις «πεντάρες» στο Κύπελλο ΟΥΕΦA. Αν υπάρχει απόψε ένα πρόβλημα, είναι ότι στο τελευταίο δίμηνο ο Ολυμπιακός προτιμά περισσότερο να κερδίζει και λιγότερο να παίζει.
Η δική μου εντύπωση είναι ότι αυτό συμβαίνει γιατί κάποιες από τις βεντέτες του προσαρμόστηκαν στις ιδιαιτερότητες του ελληνικού πρωταθλήματος και κατάλαβαν ότι για να κερδίζουν δεν χρειάζεται να μοχθούν. Αλλά όλοι (Γκαλέτι, Ντιόγο, Ντουντού κυρίως) έχουν λόγους να θέλουν να δείξουν στους ευρωπαϊκούς συλλόγους την πρόοδό τους και αυτό το κάνεις σε τέτοια ματς. Αρκεί να θυμάσαι το πώς".
20/12/2008 ΕΞΕΔΡΑ Αλέξης Σπυρόπουλος
"Ο Ολυμπιακός πλάθει, μέσα από τα θεαματικά σκορ, άγρια όνειρα. Γιατί όχι; Δεν απαγορεύονται. Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η ολιγαρχία, αλλά το Κύπελλο UEFA είναι η δημοκρατία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Στο Τσάμπιονς Λιγκ, οι top-5 λίγκες καταλαμβάνουν 13 από τις 16 θέσεις, τις άλλες δύο τις πήρε η (Νο 6, κι ας μην αποτυπώνεται στο τρέχον ranking) Πορτογαλία, και η μία που περισσεύει είναι, για να αντιληφθούμε το επίτευγμα, του Παναθηναϊκού. Στο Κύπελλο UEFA, οι top-5 λίγκες έχουν 17 από τις 32 θέσεις, 18 και με τους Πορτογάλους μέσα. Εδώ, βρίσκεις ό,τι δεν υπάρχει στο Τσάμπιονς Λιγκ: Ολλανδούς, Ουκρανούς, Τούρκους, Βέλγους, Δανούς, Ρώσους, Πολωνούς... και λοιπές λαϊκές δυνάμεις, που λένε.
Οι 13/16 θέσεις είναι ποσοστό που υπερβαίνει το 80%. Και πώς να χάσει η ολιγαρχία; Οι 17/32 είναι κάτι περισσότερο από μόλις 50%. Μία απλή μαθηματική επιβεβαίωση, για το επιτρεπτόν της φιλοδοξίας. Ολυμπιακός και Σεντ Ετιέν ήταν, μάλλον, κάρμα να ανταμώσουν. Αγγιξαν το ζευγάρωμα στα νοκ άουτ, πριν από τους ομίλους, όταν για τον Ολυμπιακό το πράγμα έφτασε να είναι φίφτι-φίφτι: Νόρντζελαντ ή Σεντ Ετιέν. Δεν έγινε, τότε. Θα γίνει, τον Φεβρουάριο. Μεταφυσικά, είχε ήδη γίνει... από το βράδυ της Τετάρτης(17/12), όταν η Σεντ Ετιέν αναδείχθηκε στην κορυφή του γκρουπ.
Ο Ολυμπιακός θα τους προσπεράσει, για εμένα δεν γεννάται ζήτημα. Ζήτημα, μιλώντας για την υψηλή φιλοδοξία, δεν είναι καν το ενδεχόμενο του σταυρώματος, μετά, με τη Μίλαν. Το πιο βασικό είναι η αντοχή και το βάθος του ρόστερ".
18/02/2009 ΕΞΕΔΡΑ Αλέξης Σπυρόπουλος
"Σήμερα ωστόσο ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρο ότι για άλλη μία φορά μπορεί να ακουμπήσει στο ακαταμάχητο «αβαντάζ έδρας». Το Καραϊσκάκη δεν κερδίζει αγώνες, όμως είναι σαφές αβαντάζ όταν ο οικοδεσπότης διαθέτει ομάδα συμβατή με τη φλόγα του Καραϊσκάκη. Πριν από δυόμισι χρόνια π.χ. ο Ολυμπιακός δεν διέθετε τέτοια ομάδα και η Ρόμα (με εκείνο το γκολ του Περότα, Οκτώβριο του 2006, στο Τσάμπιονς Λιγκ) έγινε η τελευταία στη σειρά όσων ήρθαν, έκαναν πάρτι, απήλθαν.
Το Καραϊσκάκη είναι συγχρόνως σαφές ντεσαβαντάζ όταν ο φιλοξενούμενος έρχεται, άμαθος, από την «κοσμική» (Δυτική) Ευρώπη. Οπου πλέον, με τον... εκπολιτισμό των πραγμάτων, λένε «καυτή έδρα» και εννοούν την ατμόσφαιρα στις δικές μας κεντρικές κερκίδες!
Την άλλη Πέμπτη, όταν οι μπαρουτοκαπνισμένοι παίκτες του Ολυμπιακού αγωνιστούν στη Γαλλία, θα τους φανεί (το... κολαστήριο) kindergarten. Πολύ διαφορετικό από το πώς θα φανεί σε μερικές ώρες το Καραϊσκάκη στα άμαθα και άπειρα στον διεθνή ανταγωνισμό Γαλλάκια. Δεν μου προκύπτει ότι θα αντέξουν. Πριν από 30 χρόνια στου Χαριλάου η Σεντ Ετιέν είχε με μερικούς από τους φιναλίστ του Πρωταθλητριών του '76 (Σαντινί, Ζανβιόν, Λοπέζ, Τσούρκοβιτς) και στο ρόστερ, στο μεταξύ, είχαν προστεθεί ο Ρεπ, ο Λαριός, ο Ζιμακό και φυσικά ο Πλατινί. Ηξεραν να διαχειριστούν αντίξοες καταστάσεις. Σήμερα ο πιο πεπειραμένος ποδοσφαιριστής της Σεντ Ετιέν είναι -το πιστεύει κανείς ή όχι- ο Στάθης Ταυλαρίδης!
Τίποτα δεν είναι άσχετο, όλα συνδέονται. Τότε η Σεντ Ετιέν ήταν «η ομάδα του έθνους» στη Γαλλία, με αίγλη υψηλότερη κι από αυτήν της Εθνικής, η δέκα φορές (από τα τέλη των 50s έως τις αρχές των 80s) πρωταθλήτρια της χώρας. Σήμερα η Σεντ Ετιέν είναι μια ομάδα γαντζωμένη στην τελευταία θέση πάνω από τη γραμμή του υποβιβασμού και με ένα από τα «ζωή ή θάνατος» ματς (εναντίον της Μπορντό) να έπεται, την Κυριακή. Ναι, έχουν παραμείνει αήττητοι στο Κύπελλο UEFA, αλλά αυτό είναι στατιστική, δηλαδή ο πιο πειστικός τρόπος να διαστρέψεις την πραγματικότητα. Κι εγώ, αν θελήσω να το επεκτείνω, μπορώ να γράψω ότι η Σεντ Ετιέν είναι αήττητη στην Ευρώπη όχι φέτος μόνον, αλλά απ' το... 1982. Αφού από τότε, τώρα επανεμφανίστηκαν"!
19/12/2008 Sportday Γιώργος Χελάκης
"Το ΟΥΕΦΑ δεν είναι Τσάμπιονς Λιγκ κι ούτε πρόκειται να γίνει όσο κι αν προχωρήσουν οι «ερυθρόλευκοι» στη διοργάνωση. Οταν σκορπάς τους αντιπάλους σου και πας από «πεντάρα» σε «τεσσάρα», δεν μπορεί, κάτι ωραίο συμβαίνει τις ευρωπαϊκές βραδιές στου Καραϊσκάκη..."
<
