ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ Ν. ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Συλλαλητήριο απόντων η γιορτή στο ΟΑΚΑ Του Νίκου Ασημακόπουλου Οσο απότομα φτιάχτηκαν τόσο απότομα ξενέρωσαν. Απλά είναι τα πράγματα. Ενας ολόκληρος κόσμος είχε κινητοποιηθεί πριν από λίγους μήνες για να «διώξει» τον Βαρδινογιάννη από τον Παναθηναϊκό. Εκείνοι που τον ξεσήκωσαν του έταξαν ένα σωρό πράγματα που θα είχαν στόχο να κάνουν την ομάδα μεγάλη. Οι οπαδοί τσίμπησαν σαν χάννοι και με την πρώτη. Ηταν τέτοια η δίψα τους για μια αλλαγή που θα έδινε προοπτική στην ομάδα τους, ώστε, χωρίς να το πολυσκεφτούν, αποφάσισαν να στηρίξουν τις όποιες επιλογές, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Αγόρασαν διαρκείας. Στήθηκαν με τις ώρες στην ουρά, το καλοκαίρι με καύσωνα και το χειμώνα με βροχή, κι έκαναν sold out στα πιο σημαντικά ώς τώρα παιχνίδια της χρονιάς. Εδωσαν συγχωροχάρτι στις τζούφιες μετεγγραφές της ΠΑΕ που γέμισαν το καλοκαίρι την Παιανία με... αναπληρωματικούς των καλών παικτών που περίμεναν και είχε ανάγκη η ομάδα. Το μεγάλο φιάσκο με τα πεταμένα λεφτά πέρασε στο ντούκου. Η μεγάλη αντεπίθεση πολυδιαφημίστηκε για τον Ιανουάριο. Και τότε κατάλαβαν όλοι πως οι 30 χιλιάδες οπαδοί που μαζεύτηκαν στο Πεδίον του Αρεως χάλασαν το λαρύγγι τους μόνο και μόνο για να φέρει ο Παναθηναϊκός τον Βαβζίνια, που αν τον είχε αγοράσει ο Τζίγκερ σαν... μεγάλη μετεγγραφή του χειμώνα, δεν θα τολμούσε να ξαναπατήσει το πόδι του στο ΟΑΚΑ. Σήμερα, οι περισσότεροι οπαδοί νιώθουν κορόιδα. Αδειοι από ενέργεια και διάθεση να στηρίξουν την ομάδα. Δεν είναι μόνο οι -12 βαθμοί από τον Ολυμπιακό, που τους κάνει να αισθάνονται... ξεφτίλα. Δεν είναι ο φόβος πως στο τέλος της σεζόν δεν αποκλείεται να τερματίσει η ομάδα τρίτη στη βαθμολογία και να χάσει το επόμενο Champions League. Δεν είναι που η πορεία στην Ευρώπη προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα για μία ακόμη χρονιά. Είναι η γενικότερη απογοήτευση από το δείγμα γραφής που έδωσαν ώς τώρα όλοι αυτοί οι φιλόδοξοι πολυ-Αμπράμοβιτς και η απουσία προοπτικής για το μέλλον. Οπως κινήθηκε η ΠΑΕ στις μετεγγραφές, με τον ίδιο τρόπο λειτούργησε και στη διοργάνωση της φιέστας. Με κινήσεις χαμηλών προοπτικών και λογική χαμηλού κόστους. Πήρα προχθές ένα ευφυέστατο e-mail. Ενας ακροατής από το ραδιόφωνο έγραψε: «Ο Παναθηναϊκός έκανε πρόταση να φέρει τη Μαντόνα στην Αθήνα με δανεισμό για τη μεγάλη συναυλία της Δευτέρας, αυτή δεν δέχτηκε επειδή της έδιναν τα μισά λεφτά απ' όσα ήθελε και τελικά οι πράσινοι κατέληξαν στον Αγγελο Διονυσίου»! Ετσι ακριβώς. Τελικά, για όσους θέλουν να καταλάβουν, η προχθεσινή γιορτή για τα 100 χρόνια ήταν ένα ακόμη συλλαλητήριο. Απόντων αυτή τη φορά. Οσοι είχαν πάει τον περασμένο Φεβρουάριο για να αξιώσουν την αλλαγή σελίδας στην ΠΑΕ έμειναν μακριά από το ΟΑΚΑ. Κι εκείνοι που δεν είχαν πάει, επειδή... την έβρισκαν με την τότε κατάσταση, έτρεξαν να τραγουδήσουν... «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου».