ΠΟΣΟ ΥΠΟΚΡΙΤΡΙΑ Ή ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ ΕΙΣΑΙ;

H υποκρισία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των γυναικών (και ας με συγχωρέσουν όσες δεν το έχουν!!!). Αυτό το επιδερμικό ενδιαφέρον , αυτή η μεταστροφή συναισθημάτων είναι κάτι που πλέον δεν με εξοργίζει αλλά με κάνει να σκέφτομαι μήπως είναι κολλητικό!!! Και επειδή δεν μου αρέσει καθόλου η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ καλό θα ήταν να αποφεύγω τις συναναστροφές με γυναίκες που την έχουν αναπτύξει στο έπακρο. Άλλο κείμενο ετοιμαζόμουν να γράψω και άλλο τελικά γράφω γιατί δεν έχω ασχοληθεί ΠΟΤΕ στο blog με αυτή την πληγή.
Η υποκρίτρια γυναίκα παίζει τον ρόλο της την ώρα που εσύ προασπαθείς να κρατηθείς και να μην φωνάξεις. Δεν έχει καν την ευθύτητα να παραδεχθεί κάτι που είναι και γνωστό και οφθαλμοφανές και το κυριώτερο δίνει μια φθηνά παράσταση αλλά ΠΟΤΕ εξηγήσεις. Προσωπικά ΚΑΘΟΛΟΥ δεν με νοιάζει η αιτία αλλά το αποτέλεσμα δικαιολογώ λοιπόν την οποιαδήποτε επιλογή αλλά όχι την υποκρισία ότι δεν ήθελα να γίνει έτσι. Μάλιστα σκεφτόμουν εάν ποτέ μου έχω φερθεί υποκριτικά και για ποιους λόγους έκανα ένα τόσο μεγάλο σφάλμα. Λάθη έχω κάνει αλλά για μένα η υποκρισία είναι έγκλημα και δεν νιώθω δολοφόνος. Εάν είμαι όμως ή εάν υπήρξα πρέπει να τιμωρηθώ. Και είναι πολύ δύσκολο να σκεφτώ μια ποινή αφού σε μια ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ελληνική κοινωνία ελάχιστοι την θεωρούν έγκλημα. Ελπίζω οι αναγνώστες αυτού του blog να μην είναι υποκριτές γιατί τέτοιους εμείς δεν θέλουμε και εάν απαντήσουν θετικά στην ερώτηση του τίτλου καλύτερα να μην έρθουν ξανά στην παρέα μας.
Σ.Μ