Με ποιους μιλάει ο Καραμανλής;

Του Σπύρου Ριζόπουλου

Έχω ένα φίλο στην Καστοριά, τον κυρ – Σωτήρη, ο οποίος είναι μάγκας επιχειρηματίας και όχι απλά δεξιός, αλλά «καρφωμένος δεξιός». Όπως έκανε η γοργόνα για τον Μεγαλέξανδρο, έτσι και ο κυρ – Σωτήρης κάθε φορά που με βλέπει με ρωτάει: «Πότε θα μιλήσει ο Καραμανλής;». Ε, λοιπόν κυρ Σωτήρη, σου έχω νέα. Ο Καραμανλής μιλάει. Αλλά μιλάει χαμηλόφωνα.

Μιλάει με πρώην υπουργούς του και βουλευτές, μιλάει με δημοσιογράφους, μιλάει και με κάποιους «διαχρονικούς φίλους». Τι λέει; Οφείλω να σημειώσω πως έχω ακούσει διαφορετικά πράγματα, από διαφορετικούς ανθρώπους που συναντήθηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές μαζί του. Όμως όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα. «Ο Καραμανλής δεν θα τελειώσει την πολιτική καριέρα του ως απλός βουλευτής». Η εντύπωση αυτή μάλιστα ενδυναμώνεται στους συνομιλητές του το τελευταίο διάστημα.
Όχι ο Κώστας Καραμανλής δεν έχει αναγνωρίσει τα λάθη του, όπως συμβαίνει με όλους το «γαλαζοαίματους» αυτής της χώρας. Πιστεύει ακόμη πως επειδή βγήκε και τα είπε στη ΔΕΘ το 2009 έκανε το καθήκον του. Προσωπικά, ανήκω σε αυτούς που του καταλογίζουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα στην Ελλάδα. Πάτησε γκάζι εκεί που έπρεπε να πατήσει φρένο και πάτησε φρένο εκεί που έπρεπε να ανεβάσει στροφές και ταχύτητες. Επιπλέον, δεν κατανόησε πως την πολιτική δεν μπορείς να την αφήνεις «στον αυτόματο» της επικοινωνίας και υποτίμησε το γεγονός πως δεν είχε «στρατηγούς», δηλαδή ανθρώπους που μπορούν να δίνουν σαφείς απαντήσεις και όχι μπερδεμένα μισόλογα.
Όμως ο Καραμανλής έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα στην πολιτική. Μπορεί να συσπειρώνει. Κι αυτό το ξέρει άριστα ο Σαμαράς. Είναι λογικό λοιπόν να αυξάνονται οι συνομιλητές του καθώς μένει πολιτικά «ορφανός» ο κόσμος της μεσαίας τάξης. Πολιτικά «ορφανός» σημαίνει και ανυπεράσπιστος στην αρπαχτικότητα και τη βουλιμία που επιδεικνύει το «λόμπυ του ευρώ». Η τρικομματική συγκυβέρνηση έχοντας αποδεχθεί πλήρως το γερμανικό σχέδιο για το μέλλον της Ευρώπης, έρχεται αναπόφευκτα σε πλήρη αντιπαλότητα με όλους τους μικρομεσαίους και μεσαίους «νοικοκυραίους» οι οποίοι αποτελούσαν το βασικό κορμό του εκλογικού ακροατηρίου της Νέας Δημοκρατίας. Έχοντας υποστεί απανωτά πλήγματα και μεγάλες απώλειες από τη δημοσιονομική πολιτική των τελευταίων τριών ετών αναζητεί πολιτική έκφραση. Είναι στρώματα πολύ συντηρητικά για να πάνε εύκολα στο ΣΥΡΙΖΑ, ενστερνίζονται ένα αξιακό πλαίσιο για τη δημοκρατική νομιμότητα που δεν τους επιτρέπει να διαβούν τον Ρουβίκωνα και να περάσουν στη «Χρυσή Αυγή» και δεν έχουν πεισθεί ότι ο Πάνος Καμμένος μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο από αυτό που έκανε μέχρι σήμερα.
Αν όλοι οι παραπάνω προβληματισμοί σημαίνουν και πρόθεση πολιτικής παρέμβασης από την πλευρά του Κώστα Καραμανλή δεν το ξέρω γιατί προσωπικά δεν μιλάω μαζί του. Δεν ξέρω λοιπόν αν «ξεκουράστηκε» αρκετά. Ξέρω όμως πως το πολιτικό timing συνήθως χάνεται από τους έλληνες πολιτικούς και αποφασίζουν να δράσουν, όταν έχει χαθεί πλέον το momentum. Αυτό ο Κώστας Καραμανλής το πλήρωσε πολύ ακριβά και υποθέτω πως το ξέρει πλέον και αυτός.
ΥΓ: Παιδιά, με βάση την ανακοίνωση του Eurogroup, ποιες είναι οι «προαπαιτούμενες ενέργειες» που δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί για να πάρουμε τη δόση και για τις οποίες δεν μας έχει μιλήσει κανείς μέχρι σήμερα; Έχει ο πρωθυπουργός ή ο κ. Στουρνάρας κάποια απάντηση;