Με ανοικτή επιστολή, η Μάνια Τεγοπούλου τονίζει ότι παρά την προσφυγή στο άρθρο 99 δεν αμφισβητεί τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις και υπογραμμίζει ότι κανένα σχέδιο εξυγίανσης δεν μπορεί να πετύχει χωρίς τη συμμετοχή των εργαζομένων. Η επιστολή:
Το άρθρο 99, όπως και οποιοδήποτε άρθρο είτε νόμου, είτε του Συντάγματος, είτε δημοσιογράφου, έχει πολλές αναγνώσεις ή ερμηνείες.
Αυτοί που δεν ξέρουν να διαβάζουν ας μην προσποιούνται ότι ξέρουν να γράφουν.
Δεν προτίθεμαι να αμφισβητήσω τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις των συντακτών και εργαζομένων σε καμία περίπτωση.
Ακόμα και στο άρθρο 99 οι εργαζόμενοι αποτελούν ειδική κατηγορία και αντιμετωπίζονται με ευνοϊκότερους όρους από τους υπόλοιπους πιστωτές.
Στα όρια του νόμου κινούνται άλλοι.
Στην τελευταία Γενική Συνέλευση ψήφισαν λιγότερα απο 150 άτομα, δηλαδή κάτω από το 20% του συνόλου. Δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι μπορώ να θεωρήσω τις θέσεις αυτού του ψηφίσματος ως θέσεις όλων των συντακτών και εργαζομένων.
Αλλά δεν έχω καταλάβει και τι μου ζητάει αυτό το ψήφισμα, να πουλήσω την εφημερίδα; να αναζητήσω επενδυτή; ή ότι δεν έχει σημασία τι από τα δυο θα συμβεί, αρκεί να βρεθούν χρήματα για τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις των συντακτών και των εργαζομένων.
Το τελευταίο διάστημα έχω ζητήσει από τον εκπρόσωπο των συντακτών προτάσεις για τους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης. Τέτοιες προτάσεις δεν έχουν φτάσει ακόμα στα χέρια μου, πρέπει όμως άμεσα να ξεκινήσει η συζήτηση για την επίλυση του προβλήματος των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεων που δεν έχουν ακόμα καταβληθεί.
Είναι προφανές ότι ένα ευρύτερο σχέδιο εξυγίανσης και ανάπτυξης της εταιρίας δεν μπορεί να εφαρμοστεί και πολύ περισσότερο να πετύχει χωρίς την συμφωνία και την συμμετοχή των συντακτών και των εργαζομένων, είτε μέσα από τις διαδικασίες του άρθρου 99, είτε εκτός.
Αθήνα, 2 Ιανουαρίου 2012
Μάνια Τεγοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου