Αγαπητέ Πρόεδρε,
Αγαπητές Συντρόφισσες
και Αγαπητοί Σύντροφοι,
σας καλωσορίζω στο Εθνικό Συμβούλιο του Κινήματός μας.
Σε μια δύσκολη και ιστορική συγκυρία για την χώρα μας.
Σε μια κρίσιμη και σημαντική στιγμή για το Κίνημά μας.
Αυτό βέβαια δεν μας ξαφνιάζει, γιατί ιστορικά το ραντεβού του ΠΑΣΟΚ με την πατρίδα ήταν σε ώρες μεγάλης ευθύνης. Και γιατί διαχρονικά το ΠΑΣΟΚ σε κάθε δύσκολο περιβάλλον, παραμένει ο βασικός παράγοντας πολιτικής σταθερότητας της χώρας.
Έτσι και τώρα, που η Ελλάδα εξακολουθεί να δίνει μάχη επιβίωσης. που η κοινωνία αγωνίζεται και αγωνιά για το παρόν και για το μέλλον, στο Κίνημά μας καλούμαστε, αφού προχωρήσουμε στον απολογισμό της διετούς προσπάθειάς μας για τη διάσωση και την αλλαγή της χώρας, να οργανωθούμε για τον εκλογικό μας αγώνα αποφασίζοντας τα επόμενα βήματά μας.
Οι αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε, πρέπει να έχουν ως πυξίδα το συμφέρον της χώρας, τη δημόσια ωφέλεια και την παράταξή μας. Πρέπει να είναι αποφάσεις θαρραλέες, που θα κυοφορήσουν την ελπίδα για να γεννήσουν την επιτυχία.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η κριτική για την πορεία μας, δεν μπορεί να μην λαμβάνει υπόψη την αφετηρία της προσπάθειάς μας. Και αφετηρία μας, ήταν η άκρη του γκρεμού. Ουδέποτε υπήρξε πιο φαύλη και εγκληματική Κυβέρνηση, από την Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή.
Δεν το χώραγε ο νους μας!
Η κρίση στην εθνική μας οικονομία είχε ασύλληπτο μέγεθος. Τα δυσθεώρητα ελλείμματα και χρέη, οι τεράστιες σπατάλες, τα ψεύτικα στατιστικά στοιχεία είναι γνωστά σε όλους. Το πελατειακό και διαλυμένο κράτος, το έλλειμμα αξιοπιστίας, η κατάργηση των θεσμών από την νεοδημοκρατική «κυβέρνηση-δραπέτη», μας οδήγησαν στην εφαρμογή μιας πολιτικής «εκτάκτου ανάγκης».
Και όταν η ιστορία, ήσυχη και από απόσταση μας κρίνει, θα δικαιώσει όλους όσοι επέλεξαν αντί της εθνικής χρεοκοπίας, τη μάχη της εθνικής επιβίωσης.
Το Κίνημά μας βρέθηκε στη δίνη μιας τεράστιας εγχώριας, και ευρωπαϊκής κρίσης.
Και ξέρουμε πως κάποια από τα μέτρα που πήραμε δεν ήταν μέτρα επιλογής αλλά ανάγκης.
Όμως η ιστορία μας, είναι η ιστορία μιας παράταξης που κάνει πάντα αυτό που χρειάζεται για να σωθεί η χώρα.
Γι’ αυτό και δείξαμε ως παράταξη, μια σπάνια συνοχή στις ιστορικές συνθήκες στις οποίες κληθήκαμε να κυβερνήσουμε.
Και ναι, κάναμε υπέρβαση του εαυτού μας, όταν εφαρμόζαμε το σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, με άδικες και λαθεμένες κάποιες φορές μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Ναι, υπήρξαν αστοχίες και καθυστερήσεις ως προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Ναι, υπήρξαν αδικίες στην κατανομή των βαρών, γι’ αυτό και πρέπει να άρουμε τις αδικίες
και να προστατέψουμε όσους αισθάνονται και είναι σήμερα αποκλεισμένοι.
Ναι, πρέπει να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα στη σύγκρουσή μας με τα έκνομα συμφέροντα, δίνοντας το ονοματεπώνυμο των συμφερόντων αυτών που θέτουν τις επιδιώξεις τους πάνω από τους πολίτες.
Ναι, μπορούσαμε να τα πάμε καλύτερα στην Ανάπτυξη, με στοχευμένες δράσεις σε κάθε Περιφέρεια.
Παρ’ όλα αυτά, η τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή που πετύχαμε και οι διαρθρωτικές αλλαγές που κάναμε, με επικεφαλής τον Γιώργο Παπανδρέου, είναι αυτές που τώρα κρατούν την χώρα ζωντανή και της δίνουν μια δεύτερη ευκαιρία. Μας αξίζει λοιπόν, μόνο ένας ψύχραιμος και ρεαλιστικός απολογισμός. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ κρινόταν πάντα και κρίνεται πάλι.
Αλλά καλό θα είναι, να κρίνεται από αυτούς που έχουν διάθεση να βοηθήσουν και όχι από εκείνους που σπεύδουν ν’ ασκήσουν κριτική, για να μην κριθούν οι ίδιοι.
Γιατί οι ευθύνες επιμερίζονται και κανένας δεν μπορεί να τις αποποιηθεί.
Και αυτό αφορά όλη την πυραμίδα της οργάνωσής μας, αφορά όλη την κοινωνία, αφορά όλο το πολιτικό σύστημα, από την κορυφή μέχρι τη βάση.
Και ειλικρινά, δεν θυμάμαι ποτέ μέσα σε δύο μόλις χρόνια, να έχει γίνει τόσο μεγάλο έργο, όσο επί Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου.
Και το λέω αυτό Σύντροφοι, γιατί ο σεβασμός στην αλήθεια, μπορεί να γίνει μια καλή βάση πολιτικής ηθικής.
Αν έχουμε σεβασμό στην ιστορία μας, Αν έχουμε σεβασμό στην αλήθεια και στις θυσίες του ελληνικού λαού, αν έχουμε σεβασμό στις μεταξύ μας σχέσεις, στην μικρή ή μεγάλη προσπάθεια που έκανε ο καθένας μας, σε αυτή την πρωτόγνωρα δύσκολη συγκυρία, τότε δεν μπορεί παρά ν’ αναγνωρίσουμε, τη μεγάλη προσφορά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Προέδρου μας, στην κρίσιμη προσπάθεια που κάναμε όλοι μαζί. Υπάρχουν όμως και κάποιοι Σύντροφοι, που στην πορεία μίλησαν για το ΠΑΣΟΚ από τις καρέκλες της εξουσίας, λέγοντας ότι τάχα δεν υπάρχει Κόμμα, ότι υπολειτουργεί και άλλα πολλά. Και αυτό έγινε χωρίς να κάνουμε πρώτα την αυτοκριτική μας, αλλά και χωρίς να συνειδητοποιούμε πολλές φορές, ότι το ΠΑΣΟΚ είμαστε όλοι μας, και αυτοί που ασκούν και αυτοί που δεν ασκούν εξουσία.
Γιατί υπάρχουμε επειδή υπάρχει το ΠΑΣΟΚ και θα χαθούμε όταν το βγάλουμε από την ψυχή μας. Και ό,τι δεν μας βγήκε στην προσπάθειά μας, ήταν, όποτε είχαμε την ψευδαίσθηση ότι θα είμαστε ισόβιοι στην εξουσία.
Γιατί Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
-Πόσοι κάναμε το ΠΑΣΟΚ βίωμά μας;
-Πόσοι το σεβαστήκαμε;
-Και πόσοι το χρησιμοποιήσαμε, όταν το χρειαστήκαμε αλλά μετά το απαξιώσαμε προκλητικά;
Γιατί αποκλείαμε τις οργανώσεις μας από τον κεντρικό πυρήνα της λειτουργίας μας, και επιλέγαμε άλλες ατομικές ή κοινωνικές αναφορές, παραμερίζοντας από την μία το Κόμμα, αλλά απαιτώντας από την άλλη, αυτό το κόμμα να είναι ο χειροκροτητής μας αντί να είναι ο διαμορφωτής των εξελίξεων και το σημείο αναφοράς.
Δυστυχώς έτσι είναι, γιατί ορισμένοι αποκτούμε ασθενή μνήμη όταν ερχόμαστε στην εξουσία.
Όμως ξέρουμε όλοι καλά, πως εκεί που δεν υπάρχει ισχυρή οργανωμένη πολιτική δράση, εκεί που αντί να παλεύουμε με όρους πολιτικής ιδεολογίας, ακολουθούμε όρους μάρκετινγκ, εκεί που επικρατεί η προσωπική φιλοδοξία έναντι της προοπτικής της παράταξης και της κοινωνίας, εκεί ακριβώς, η εξουσία αυτονομείται, παρεκκλίνει και αυθαιρετεί.
Όμως η μήτρα της πολιτικής είναι τα κόμματα, τα οποία προϋπήρχαν ως θεσμοί και των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και των Κυβερνήσεων.
Και δυστυχώς Σύντροφοι, κάναμε πολλά πράγματα ανάποδα.
Αφήσαμε το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική του ταυτότητα. Εγκαταλείψαμε το ΠΑΣΟΚ ως «κόμμα κοινωνίας» και πιάσαμε το ΠΑΣΟΚ ως «κόμμα εξουσίας», αδειάζοντας την ψυχή του.
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν Σύντροφοι, γιατί φαίνεται είμαστε εύκολοι στην κριτική αλλά δύσκολοι κάποιες φορές στην αυτο-κριτική μας.
Ποια είναι σήμερα η κοινωνική αναφορά του ΠΑΣΟΚ;
- Πόσοι από μας συγκρούσθηκαν με βαρόνους των ΜΜΕ, την προπαγάνδα, τα έκνομα συμφέροντα και τους λαθρόβιους, δημόσια και με ονοματεπώνυμο;
Όλους εκείνους που θέλουν να είναι ανενόχλητοι με παροχές και διευκολύνσεις χωρίς εγγυήσεις.
Όλους εκείνους που καθημερινά όλη αυτή την περίοδο έσπερναν την κινδυνολογία για την προσπάθεια που κάναμε για τη χώρα, τρομοκρατώντας τους πολίτες, και δημιουργώντας μια ψυχολογία κατάρρευσης με μια ατέρμονη κρισιολογία χωρίς ελπίδα.
Όλους εκείνους που θέλουν ταυτόχρονα να είναι ρυθμιστές και εκβιαστές του πολιτικού συστήματος.
Είναι οι ίδιοι που προσπαθούσαν καθημερινά να μπολιάσουν την ψυχή των ανθρώπων μέσα από την άκριτη δύναμη που τους παρέχει το μέσον, αγνοώντας την προσπάθεια του Παπανδρέου, να θωρακίσει τη χώρα, και να αναστρέψει την κατάρρευσή της, κάνοντας συνεχείς αναφορές για τον Παπανδρέου αμφισβητώντας του να είναι ακόμη και παρόν και να ασκεί την αυτονόητη του υποχρέωση για τη χώρα.
Αυτός είναι Σύντροφοι ο ρόλος που έπαιξαν, αυτή είναι η πίστη τους στην Δημοκρατία, και στο δικαίωμα στην επιλογή για τους πολίτες.
-Πόσοι μίλησαν για σκοπιμότητες και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης;
Και κάτι ακόμα. Άνοιξε μια συζήτηση τον τελευταίο καιρό για τη διαδρομή, την ιδεολογική κατεύθυνση και το μέλλον της παράταξής μας. Η συζήτηση όμως αυτή, φοβάμαι ότι παραγνώρισε σε κάποιο βαθμό, την κρισιμότητα της συγκυρίας στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή η χώρα. Και θέλω σε αυτό το σημείο πραγματικά ν’ αναρωτηθούμε:
- Πιστεύουμε ότι ο κόσμος αγωνιά τούτη τη στιγμή, όσο αγωνιούμε εμείς για τις εσωκομματικές διαδικασίες;
- Πιστεύουμε ότι ενδιαφέρουν κανέναν οι ζυμώσεις, οι συναντήσεις και οι προσωπικές στοχεύσεις;
- Το ζύγιασμα των δυνάμεων, η διαμόρφωση ομάδων, οι μεταγραφές και μεταπηδήσεις σε στρατόπεδα;
Όχι. Ο κόσμος που αυτή τη στιγμή αγωνιά, δεν καίγεται ούτε για τις μικρές ούτε για τις μεγάλες φιλοδοξίες που σχετίζονται με το μέλλον των στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Και ας μην τραυματίσουμε άλλο την σχέση μας μαζί του.
Ας μη δίνουμε λοιπόν την αίσθηση προς τα έξω ότι διευθετούμε θέματα μιας αποκομμένης ομάδας, που απέχει και από τις ανησυχίες αλλά και από τις προσδοκίες όλων όσων εμπιστεύτηκαν την τύχη της χώρας στα δικά μας χέρια.
Το βασικότερο λάθος θα ήταν να συζητήσουμε σε αυτό το Εθνικό Συμβούλιο με την αίσθηση ότι βρισκόμαστε μόνοι μας σε αυτή την αίθουσα.
Δεν είμαστε όμως εδώ για να συζητάμε για εμάς και μεταξύ μας.
Είμαστε εδώ για να συζητήσουμε με φερέγγυο λόγο γι’ αυτούς που είναι έξω, αλλά προσμένουν λύσεις και βοήθεια από εμάς. Κάθ’ ένας μας, μεταφέρει την αγωνία του κόσμου για την πορεία της χώρας και του ΠΑΣΟΚ. Μεταφέρει μηνύματα αμφισβήτησης, απορίας, αμηχανίας, ίσως και απόγνωσης.
Στέκομαι λοιπόν μπροστά σας και σας ζητώ, την αγωνία που νοιώθουμε όλοι μας και την ανησυχία για όσα ζούμε τους τελευταίους μήνες, να την κάνουμε δύναμη ελπίδας και αισιοδοξίας, μια ηχηρή και ενωμένη φωνή που θα μιλήσει στην καρδιά του κόσμου, και θα σκορπίσει τα σύννεφα του κυνισμού, της απαξίωσης και του γενικευμένου μηδενισμού.
Και αυτό οφείλουμε να το κάνουμε, όχι μέσα από την ευκολία της κριτικής αλλά με συναίσθηση της ευθύνης που βαραίνει την παράταξή μας.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Όλον αυτό τον καιρό, ως Γραμματέας του Κινήματός μας, μέσα από τις καθημερινές συναντήσεις μου με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ και όλη την κοινωνία, εκφράζω με απόλυτη συνείδηση, ότι ο χώρος που εκπροσωπούμε ιστορικά, συνεχίζει και υπάρχει, είναι εξαιρετικά ευρύς, με βαθιά πολιτική παιδεία, με ήθος, με προοδευτική σκέψη, με κριτική σκέψη και δυναμική σε όλη την χώρα.
Και γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, δεν ψάχνει ούτε αναθέματα, ούτε αναπαραγωγή των επιχειρημάτων των αντιπάλων μας.
Δεν ψάχνει ούτε κριτική κατόπιν εορτής, ούτε μεταφορά ευθυνών, ούτε προσωπικές στρατηγικές.
Αυτός ο κόσμος ζητά και αξιώνει. Να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων που απαιτεί μια υπερήφανη χώρα, μια αξιοπρεπή κοινωνία, μια ιστορική δημοκρατική παράταξη.
Ζητά και αξιώνει να επαναφέρουμε την αυτόνομη πολιτική στο προσκήνιο, να διακρίνουμε τα πρόσωπα από τα προσωπεία, ν’ ανταποκριθούμε στις νέες ανάγκες, με πρόσημο το δημόσιο όφελος και τις ανάγκες των ανθρώπων.
Αυτός ο κόσμος ζητά και αξιώνει όχι μόνο να διαχειριστούμε την οικονομική κρίση, αλλά να υπερβούμε την κρίση που διαπερνά τους θεσμούς και τις ανθρώπινες αξίες, εγκαταλείποντας την πολιτική των προσχημάτων.
Ζητά ν’ αποκτήσουμε μια αυθεντική σχέση με την αλήθεια, και την συγκυρία και αξιώνει στη νέα ημέρα του ΠΑΣΟΚ, να κρατήσουμε τα ιστορικά θεμέλια του Κινήματός μας και πάνω σ’ αυτά να χτίσουμε το καινούργιο.
Να συγκρουσθούμε με τα κατεστημένα χαρακτηριστικά και τις νοοτροπίες και να δεσμευθούμε ότι θ’ αναγεννηθεί πρώτα το ίδιο το Κίνημα μέσα από την τολμηρή εξέταση της νέας πραγματικότητας.
Σε μια τέτοια διαδικασία πρέπει να συσπειρωθούμε όλοι και σε ίση βάση, για να μην ακολουθήσουμε συσχετισμούς και όρους που διαμορφώνονται ερήμην μας, αλλά για ν’ επανατοποθετήσουμε την Ελλάδα και τον Ελληνισμό μέσα από μια μακρόχρονη προσπάθεια εθνικής συγκρότησης.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
είμαστε σε μια κρίσιμη καμπή για τη σωτηρία της χώρας, όπου η ενότητά μας και ο τρόπος που θ’ αντιμετωπίσουμε τα εσωτερικά μας θέματα, απαιτούν μεγάλη προσήλωση και αποτελεσματικότητα για να σωθεί η χώρα.
Αν δεν το κάνουμε, θα είμαστε υπόλογοι απέναντι στην ιστορία και για την πατρίδα και για την παράταξη.
Μια παράταξη που χαρακτηρίστηκε μέσα από την ιστορική της διαδρομή, για τις αντοχές της απέναντι στην όποια κρίση.
Και σήμερα, εμείς οι ίδιοι που ζητάμε από την κοινωνία να παραμείνει σε συνοχή και από τους πολίτες να είναι ενωμένοι, εμείς οι ίδιοι οφείλουμε πρώτοι, να δώσουμε το παράδειγμα, ξεκινώντας από το πολιτικό μας σπίτι, το ΠΑΣΟΚ.
Εμείς που ζητάμε από τον κόσμο να λειτουργήσει με συλλογικές αξίες και όχι ατομικές, εμείς, πρώτοι οφείλουμε να το κάνουμε πράξη μέσα στο ΠΑΣΟΚ, για το ΠΑΣΟΚ και για την χώρα.
Δεν μπορούμε σε αυτή την κορυφαία στιγμή για την Ελλάδα, να διαψεύσουμε ούτε την διαδρομή μας ούτε την ιστορία μας.
Η Ενότητά μας, είναι η μέγιστη υποχρέωσή μας απέναντι και στην χώρα και στην παράταξη. Σε πείσμα των καιρών, παραμένω αισιόδοξος, γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι εφοδιασμένο με πολιτική παιδεία, και με βαθιές δημοκρατικές αξίες, που του δίνουν τη δυνατότητα ν’ απαντά στα νέα δεδομένα, και στα προοδευτικά ρεύματα της κοινωνίας μας, εκφράζοντας πολιτικά και διαχρονικά την κοινωνική πλειοψηφία της πατρίδας που έχει και παρόν και μέλλον.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου