Γιατί αγωνιζόμαστε;

Ακόμη και εάν ο Ελληνισμός δημογραφικά χάνεται και η Τουρκία μας απειλεί σε Κύπρο, Αιγαίοι και Θράκη. Όλα αυτά είναι λεπτομέρειες για τον μέσο Έλληνα… Το μείζον γι’ αυτόν είναι το οικονομικό, γιατί δεν μπορεί να καταλάβει, όπως τον κατήντησαν οι εκμαυλιστές του, ότι χωρίς Πατρίδα, Ελευθερία, Παιδεία και Ιδανικά, δεν είναι δυνατόν να έχει ούτε και οικονομία. Αυτός τον εαυτούλη του κοιτάει και όλα τα άλλα ας πάνε στον αγύριστο. Ήδη σκέπτεται τις επόμενες εκλογές χωρίς καμμία εθνική προοπτική, χωρίς να θέτει σαν κριτήριο ένα ιδανικό, αλλά με μοναδικό γνώμονα πως θα εξυπηρετηθεί καλύτερα, πως θα πάρει το δάνειό του, πως θα διορίσει το παιδί του και πως θα μεταθέσει την κόρη του. Αυτά τον ενδιαφέρουν και τίποτε άλλο.

Στο σημείο αυτό κάποιος σκεπτικιστής ορθά θα προβληματιστεί και θα μας απευθύνει το ερώτημα: Εσείς τότε γιατί αγωνιζόσαστε; Και θα του απαντήσουμε: Γιατί για εμάς Ελλάδα και Ιδέες δεν είναι οι κουρασμένοι, οι πολλοί και οι άβουλοι. Είναι η Ιστορία, που μαραζώνει στο παρελθόν και αναμένει το μέλλον. Γιατί πάντοτε την Ιστορία την έγραφαν λίγοι και γιατί επιτέλους κάποιοι σε αυτό τον τόπο πρέπει να αρνηθούν αυτό το βάρβαρο ιδεολόγημα ότι τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο εξαρτώνται από την ύλη, από την οικονομία, γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής ο Αγώνας από μόνος του αποτελεί έναν αυτοσκοπό! Και γιατί όποιος δεν κάνει θυσίες για τις Ιδέες του, όπως είπε κάποιος μεγάλος του περασμένου αιώνα, ή ο ίδιος δεν αξίζει, ή οι ιδέες του!

Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...