ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΜΙΜΙΚΟΥ

Ο Ανδρέας μπορεί
Σεπτέμβρης 2009, ο Πρόεδρος και Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έχει ήδη προκηρύξει εκλογές. Οι νομαρχιακές επιτροπές έχουν πάρει κυριολεκτικά φωτιά για την αναζήτηση υποψηφίων για τα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Απροθυμία χαρακτηρίζει την μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών να δώσουν την μάχη για τη παράταξη, να «εκτεθούν» πολιτικά, να σηκώσουν το βάρος μιας εκλογικής αναμέτρησης, δύσκολης κατά τα κοινώς λεγόμενα. Τα δημοσκοπικά ευρήματα έδειχναν καθίζηση των ποσοστών της παράταξης. Η νίκη τουΠΑΣΟΚ έμοιαζε σίγουρη. Πολλοί από αυτούς που πολιτεύτηκαν το 2007, αρνήθηκαν να είναι ξανά υποψήφιοι το 2009, διαβλέποντας την δυσκολία εκλογής τους και αδιαφορώντας για το αν με την στάση τους αυτή έβλαπταν ουσιαστικά την παράταξη. Δεν θα ξεχάσω το τηλεφώνημα του Ανδρέα και τα λόγια του εκείνη την δύσκολη για τη ΝΔ περίοδο.



Τα λόγια του απʼ όσο θυμάμαι ήταν αυτά. « Παντελή, η ΟΝΝΕΔ στην δύσκολη αυτή μάχη πρέπει να βγει μπροστά. Θέλουμε τους ΟΝΝΕΔίτες εκείνους που είναι μαχητές και αξίζουν πραγματικά να είναι υποψήφιοι στις βουλευτικές εκλογές, να δώσουν τις μάχες για όλους εμάς. Η παράταξη μας χρειάζεται τώρα ίσως όσο ποτέ. Δεν πρέπει να απογοητευτούμε, δεν πρέπει να την απογοητεύσουμε. Όλοι θα δώσουμε τη μάχη για μια νέα νίκη της ΝΔ. Βγες μπροστάρης σʼ αυτήν την μάχη και θα είμαστε όλοι εκεί να στηρίξουμε τον αγώνα, τον αγώνα της παράταξης. Τόλμησέ το. Είμαστε μαζί σου».



Νίκη βέβαια που δεν ήρθε ποτέ. Ο αγώνας αυτός ο δικός μου έφερε, όμως, κάτι άλλο. Την ελπίδα, σε μια παράταξη που πληγώθηκε. Στην περιοδεία μου στα χωριά και τις πόλεις της Βʼ Περιφέρειας Θες/νίκης, συνάντησα πολίτες που με κοιτούσαν στα μάτια, περιμένοντας να τους εμπνεύσω για κάτι καινούργιο, περίμεναν να τους πείσω να ψηφίσουν ξανά ΝΔ. Περίμεναν το νέο, το καινούργιο, το άφθαρτο. Στο βαθμό που μπόρεσα, στο σύντομο χρονικό διάστημα των 22 ημερών που διήρκησε η δική μου προεκλογική εκστρατεία, πιστεύω ότι έδωσα έστω και λίγο την ευκαιρία στους πολίτες να χαμογελάσουν. Να πιστέψουν ότι η παράταξη αυτή έχει και συνέχεια. Ότι υπάρχει μια γενιά, διαφορετική από τις προηγούμενες, που θα αλλάξει αυτόν τον τόπο. Γιατί είναι διαφορετική η ίδια. Είναι νέοι μορφωμένοι, κοσμοπολίτες, κοσμογυρισμένοι, νέοι που δεν είναι δεμένοι με τον παρελθόν, αλλά κοιτάζουν υπερήφανα και με αισιοδοξία το μέλλον.



Όλα αυτά ίσως να μην τα είχα αντιληφθεί αν δεν είχα την παρότρυνση του Ανδρέα να συμμετάσχω σʼ αυτές τις βουλευτικές εκλογές. Αν δεν μου έδειχνε εμπιστοσύνη στα 27 μου χρόνια να διεκδικήσω μια τιμητική θέση στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας και την ψήφο των συμπολιτών μου. Οκτώ χιλιάδες άνθρωποι με τίμησαν με την ψήφο τους, γιατί ασπάστηκαν τα πιστεύω μου. Ογδόντα χιλιάδες ευχαριστώ στους πολίτες που επέλεξαν για ακόμα μια φορά τη ΝΔ.



Ένα μεγάλο δικό μου ευχαριστώ στον Ανδρέα και τον Θωμά που μου έδωσαν την ώθηση να τολμήσω. Το πιο σημαντικό απʼ όλα όμως και αυτό που θέλω να μοιραστώ με όλους εσάς, είναι ότι ο Ανδρέας απέδειξε και αποδεικνύει ότι μπορεί να μας εμπνεύσει, να μας στηρίξει, να μας δώσει δυναμική συμμετοχή και παρουσία, όχι διακοσμητικές θέσεις, να ανοίξει την πόρτα για μια νέα ΟΝΝΕΔ για όλες τις Οννεδίτισσες και τους Οννεδίτες και μια νέα πολιτική με τους νέους στην πρώτη γραμμή. Ο Ανδρέας δεν διστάζει, αλλά τολμά. Ο Ανδρέας είναι μπροστάρης, αλλά δεν παίζει μόνος του. Μας θέλει όλους μαζί του. Ο Ανδρέας μίλησε πρώτος με προτάσεις για αλλαγή, την αλλαγή που θέλουμε όλοι μας. Μόνο ο Ανδρέας μπορεί να φέρει την Αλλαγή στην ΟΝΝΕΔ. Την Κυριακή ψηφίζουμε για την Αλλαγή, για μια Νέα ΟΝΝΕΔ. Ψηφίζουμε Ανδρέα Παπαμιμίκο.

Παντελής Τσακίρης

Δημοτικός Σύμβουλος Ωραιοκάστρου

Πολιτευτής ΝΔ Β΄ Θεσσαλονίκης

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πρώτο: Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να φύγει γιατί δεν είναι μια εκλεγμένη κυβέρνηση. Στις εκλογές οι πολίτες εμπιστεύονται πρώτα και κύρια πολιτικές και δευτερευόντως πρόσωπα και κομματικούς μηχανισμούς. Ο κοινοβουλευτισμός δεν είναι καλλιστεία. Απαιτεί συμβόλαιο με...

τον λαό. Το προεκλογικό συμβόλαιο της κυβέρνησης Παπανδρέου έχει παραβιασθεί απολύτως. Στη σημερινή της πολιτική δεν διαθέτει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση. Είναι μια παράνομη κυβέρνηση (…).
Δεύτερο: Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να φύγει, γιατί ούτως ή άλλως δεν είναι πραγματική κυβέρνηση της χώρας. Οικειοθελώς παραιτήθηκε από τον ρόλο της. Είναι σκιώδης. Την Ελλάδα την κυβερνά ο Μπαρόζο, ο Τρισέ, ο Όλι Ρεν, η Μέρκελ, ο Σαρκοζί.
Τρίτο: Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να φύγει γιατί έχει ταπεινώσει σε απίστευτο βαθμό την Ελλάδα.
Τέταρτο: Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να φύγει γιατί ο Γ. Παπανδρέου διατελεί, σε πλήρη σύγχυση ανάμεσα στις πολιτικές του υποχρεώσεις και τα προσωπικά του ενδιαφέροντα.
Πέμπτο : Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να φύγει γιατί δεν υπερασπίστηκε τη χώρα.
Έκτο : Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να φύγει γιατί παρέδωσε τη χώρα μας στα χέρια των πιο ακόρεστων και αναίσχυντων τοκογλύφων.
Έβδομο: Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να φύγει γιατί η πολιτική της είναι όχι ο μόνος δρόμος που υπάρχει, αλλά και ο μόνος δρόμος που οδηγεί την οικονομία και την κοινωνία σε αδιέξοδο, που μπορεί να τις σφραγίσει για όλον τον 21ο αιώνα.
Όγδοο : Πρέπει να φύγει η κυβέρνηση Παπανδρέου γιατί είναι προϋπόθεση να αρθούν όλα τα επώδυνα για δημόσιους και ιδιωτικούς εργαζόμενους μέτρα.
Ένατο: Η κυβέρνηση Παπανδρέου οφείλει να φύγει ακριβώς γιατί υπάρχει σαφής, συγκεκριμένη, ρεαλιστική εναλλακτική πολιτική που θα συνεγείρει την κοινωνία, θα την ενεργοποιήσει, θα πυροδοτήσει ένα κίνημα αλληλεγγύης και δράσης.
Δέκατο: H κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να φύγει το γρηγορότερο δυνατό γιατί δεν έχει καμία απολύτως βάση η άποψη ότι δεν υπάρχει άλλη κυβερνητική εκδοχή. Ασφαλώς και δεν υπάρχει άλλη για όσους βλέπουν τις εξελίξεις εγκλωβισμένοι μέσα στο πλαίσιο και στην αριθμητική του παρακμασμένου σημερινού πολιτικού συστήματος. Η Ελλάδα όμως βρίσκεται μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία της. Σε τέτοιες συνθήκες πάντα γινόταν μια πλήρης ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος, είτε μετά από τη χρεοκοπία και την ήττα στις αρχές του 20ου αιώνα, είτε μετά τον εμφύλιο πόλεμο, είτε μετά την πτώση της δικτατορίας. Η αλλαγή είναι αναγκαία και δυνατή μέσα από την Ανατροπή του πολιτικού συστήματος με ένα Μέτωπο ποταμό, που θα ενώνει (τον αριστερό με τον σοσιαλιστικό χώρο, με τη νεολαία, με κάθε πολίτη) όλους τους Έλληνες πολίτες, ανεξάρτητα από την προηγούμενη κομματική τους ένταξη, που πιστεύουν στην Αλληλεγγύη, στη Λαϊκή Κυριαρχία, στην Ανεξαρτησία, στην Προκοπή για την πατρίδα μας.

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...