ΜΜΕ : Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις...

Μια  συνοπτική και κριτική ματιά στο πρόσφατο παρελθόν και παρόν των ιδιωτικών ΜΜΕ στην Ελλάδα. 

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkkGub2Wy39Gmi3EAqNQWfCPYK77IRdbXJj13XunGf9nqJ1WNBU0uyr-q9bYTIxyG_DKs6tEo5ZarlXT7u79fT-OmMn-hVcDHdm1tXRvm83fErXMMk8e-q1Nel4CAd2np5b_2UrbWn5hQ/s400/monkey-reporter.jpg
Στήνεις ένα στούντιο με προηγμένο εξοπλισμό που  αγόρασες από το ε ξ ω τ ε ρ ι κ ό και κατόπιν εκπέμπεις,αφού εντωμεταξύ οι κατα άλλα σεβαστοί και έξυπνοι πατέρες του έθνους στάθηκαν  α ν ι κ α ν ο ι   να αντιληφθούν τις συνέπειες.

Γράφει ο jammer

 Στο πλαίσιο της παρούσας κρίσης θεώρησα χρήσιμη μια κριτική αποτίμηση της σύντομης ιστορίας της 4ης εξουσίας για λόγους που θα φανούν από την ανάγνωση της.

Το εύκολο ξεκίνημα.
Τα τελευταία  είκοσι χρόνια στην Ελλάδα μας ένα από τα γεγονότα που  επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό και ένταση την κοινωνική,οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου ήταν η ίδρυση και εξάπλωση της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης.


 Η καθολική παρουσία της στο σαλόνι κάθε ελληνικής οικογένειας και συνακόλουθα η επιρροή της στον τρόπο σκέψης όλου  του πληθυσμό είναι δεδομένα ακόμα και...
στις μέρες που η δύναμη τους έχει αρχίσει να μετριάζεται.
Αυτό το αποτέλεσμα οφείλεται καταρχάς στην απαστράπτουσα αίγλη που έχει πάντα μια νέα τεχνολογία και τον φόβο αποκλεισμού από την νέα πραγματικότητα που  διαμορφώνεται και υποσχόταν κέρδη και εξουσία στους συμμετέχοντες.
    Αλλά για να καταλάβουμε καλύτερα τη φύση αυτής της εξουσίας  δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιδιωτική τηλεόραση δεν αναπτύχθηκε εκ-του μηδενός με πολύ κόπο-προσπάθεια ιδρώτα κτλ. Αντίθετα η χρυσή εποχή της κρατικής τηλεόρασης είχε οδηγήσει ή δ η  στην μαζική εξάπλωση των τηλεοπτικών δεικτών. Κυριολεχτικά λοιπόν η πειρατεία στην σκέψη μας έγινε σε χρόνο μηδέν. Στήνεις ένα στούντιο με προηγμένο εξοπλισμό που  αγόρασες από το ε ξ ω τ ε ρ ι κ ό και κατόπιν εκπέμπεις,αφού εντωμεταξύ οι κατα άλλα σεβαστοί και έξυπνοι πατέρες του έθνους στάθηκαν  α ν ι κ α ν ο ι   να αντιληφθούν τις συνέπειες.
Η αρχή λοιπόν της ιδιωτικής τηλεόρασης      προσιδιάζεται από την ευκολία και τον  ετεροφωτισμό στοιχεία που την στοιχειώνουν μέχρι σήμερα και εκδηλώνονται μέσα από μια  συνεχή προσφυγή στην μαμά  πολυεθνική για να προμηθευτούν τα νεώτερα μηχανήματα και προγράμματα που θα τους δώσουν το edge στην ελληνική τηλεοπτική αγορά και μέσα από την νοοτροπία του εύκολου πλουτισμού και της κοινωνικού ανόδου χωρίς κόστος και κόπο.
 Σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση της έπαιξε και η πετυχημένη προπαγάνδα περί ανάγκης πλουραλισμού στην  κοινωνία ώστε να χαλαρώσουν οι αντίθετες δυνάμεις. Το ότι οι δυνάμεις που δημιούργησαν αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα το 89  ήταν οι ίδιες που εν-συνεχεία κατέλαβαν και τα τηλεοπτικά μμε δεν πρέπει να ξεχνιέται.   
Η προηγμένη αυτή τεχνολογία (στα πλαίσια της χώρας μας) αποτέλεσε το όχημα της ενδυνάμωσης στη χώρα μας των ολιγαρχικών τάσεων και της όξυνσης των οικονομικών και κοινωνικών αντιθέσεων. Αποτέλεσε αυτή η τεχνολογία πηγή ισχύος και πλούτου αλλά για μια μικρή μειοψηφία.
 Παράλληλα τα τελευταία 20 χρόνια άρχισε μια διαδικασία δραματικής χειροτέρευσης των όρων ζωής , επέλαση της φτώχειας και του πνευματικού σκοταδισμού ,μπουρδελοποίησης και αγοραιοποίησης του κοινωνικού φαντασιακού. Είναι άσχετα τα δυο φαινόμενα άραγε ;  Για να αλλάξει μια κοινωνία πρέπει να αλλάξει και ο τρόπος που σκέφτονται και αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα τα μέλη της. Αυτήν την δύναμη την διαθέτουν στον υπερθετικό βαθμό σήμερα τα μμε. Ας δούμε το καλό που προσφέραν στον τόπο μας..


Η ανατολή μιας νέας και ωραίας εποχής.

Στην αρχή  λοιπόν η ιδιωτική τηλεόραση ήρθε με υποσχέσεις για καλύτερης ποιότητα δημοκρατία, πλουραλισμό , πολυφωνία καλύτερη ψυχαγωγία κτλ.
 Δυστυχώς για τους καλόπιστους και φιλόξενους αυτού του  κόσμου ο χρόνος ανακαλύπτει την αλήθεια. Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις αλλά μόλις που την διακρίνεις στην αρχή του δρόμου ανάμεσα στους αλαλαγμούς ενθουσιασμού και τα φλας.
'δημοκρατία..'. Αλήθεια τι σχέση μπορεί να έχει με την δημοκρατία μια ιδιωτική επιχείρηση, μέτοχοι της οποίας είναι μεγαλοεπιχειρηματίες . Είναι όντως 4η εξουσία , αλλά σε αντίθεση με τις άλλες εξουσίες είναι μια εξουσία που δεν πηγάζει  από τον λαό και δεν λογοδοτεί σε αυτόν..
  Μας υποσχέθηκαν περισσότερη και καλύτερη ψυχαγωγία.
Τώρα όταν τολμάς και τους ρωτάς '-Τι σκατά προγράμματα είναι αυτά που  δείχνετε ;' , σου απαντούν με μια αθωότητα όλο γλύκα πού μόνο ένας μεγκάλος αυλικός-παρουσιαστής θα μπορούσε να πετύχει '-Εμείς δείχνουμε αυτά που θέλει ο κόσμος..' προσθέτοντας με μυστικότητα '-..εξάλλου είμαστε επιχείρηση.. αν δεν δείξουμε αυτά που θέλει ο κόσμος θα χάσουμε την διαφήμιση..' . Δυστυχώς όμως η αλήθεια είναι ότι τα ΜΜΕ προσφέρουν αυτό που είναι και αυτό που μπορούν. Δεν μπορούν να δείξουν τίποτα λιγότερο σκατένιο διότι δεν μπορούν να το σκεφτούν ,είναι έξω από τα φαύλα ήθη τους και την εύκολη αγοραία ηθική τους. Και καθότι ο άνθρωπος αρέσκεται να περιτριγυρίζεται από ομοίους του , θα συνεχίσουν να δείχνουν ότι δείχνουν μέχρι να θεωρήσουμε και εμείς οι υπόλοιποι ότι αποτελεί φυσιολογική κατάσταση  ο άνθρωπος να ζεί με τα ήθη των  φαύλων, των πόρνων , των ρουφιάνων και  των αμόρφωτων .
 Έτσι ο δυστυχής αυλικός μεγκαλοδημοσιογράφος μας θυμίζει την κακιά και κακάσχημη μάγισσα του παραμυθιού που δεν τολμούσε να κοιτάξει στον καθρέφτη από φόβο μην πάθει  καμία συγκοπή από αυτό που θα αντικρίσει.
Το ποιόν των ανθρώπων που ελέγχουν τα ΜΜΕ δείχνει και την απάντηση στο ερώτημα γιατί ενώ έχουμε 5-6 κανάλια με πανελλήνια εκπομπή  δεν υπάρχει καμία πολυφωνία και πολυχρωμία , αλλά 5-6 αποχρώσεις του σκατουλέ χρώματος
 
 Βοηθώντας την ελληνική οικονομία....
 

     Πέρα από το χώρο της ψυχαγωγίας  μέσω του ελέγχου και διαμόρφωσης των νοοτροπιών και των καταναλωτικών συνηθειών τα ΜΜΕ άφησαν τη σφραγίδα τους και στην οικονομία χρησιμοποιώντας την δύναμή τους κυρίως για να  πουλήσουν το τηλεοπτικό τους κοινό (τον ελληνικό λαό δηλαδή) στον μεγαλύτερο πλειοδότη που ήθελε να διαφημιστεί  . Και οι μεγαλύτεροι πλειοδότες ήταν τις δυο αυτές δεκαετίες  και είναι στις μέρες μας οι μεγαλύτερες και ποιο ισχυρές πολυεθνικές.
Αλλά από αυτό το άνοιγμα της κοινωνίας μας ,χωρίς κανένα προστατευτικό δίχτυ και κανέναν ανταποδοτικό όρο ,στις προηγμένες τεχνολογικά πολυεθνικές  είχε μόνο έναν κερδισμένο όπως δείχνει η νεκροψία της ελληνικής οικονομίας της οποίας αναζητείται εναγωνίως  πλέον ο  παλμός.
Η σχέση που αναπτύχθηκε με τις εν λόγο πολυεθνικές ήταν από την αρχή μονής κατεύθυνσης και έχει λάβει πλέον και έντονη  παρασιτική απόχρωση  με εμάς στο ρόλο των παρασίτων που σερνόμαστε για δανεικά.
Δεν μπορούμε να στηριχτούμε στα πόδια μας  ή στα πόδια των συμπολιτών μας.
Θέλουμε τα προϊόντα τους αλλά δεν έχουμε να τους ανταποδώσουμε κάτι στα πλαίσια της αγοράς προϊόντων ή υπηρεσιών που να το θέλουν εξίσου πολύ. Και αν είχαμε μεν δικό μας νόμισμα θα μπορούσαμε να κάνουμε μια  υποτιμησάρα για να μας προτιμήσουν λίγο περισσότερο σε σχέση με ανταγωνιστικές με εμάς οικονομίες αλλά μακροπρόθεσμα αν δεν αλλάξουμε ρότα το πρόβλημα παραμένει.
Και μπορεί να μην έχουμε την απαίτηση από ιδιώτες καναλάρχες  να εκπαιδεύσουν τον λαό σε νέες τεχνολογίες και να τον μορφώσουν  αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο ολιγοπωλιακός έλεγχος στην πληροφόρηση οδήγησε νομοτελειακά και σε ολιγοπωλιακές συνθήκες σε πολλούς παραγωγικούς τομές με λίγους ομίλους να κατέχουν την μερίδα του λεόντος. Και δυστυχώς επειδή οι πολυεθνικές είχαν ήδη ανταγωνιστικό προβάδισμα όταν ξεκίνησε αυτή η διαδικασία αυτές ευνοήθηκαν και είχαν προνομιακή προβολή της κουλτούρας τους και των προιόντων τους.


      
Επίλογος
      Σίγουρα  οι κοινωνικό-οικονομικές και πολιτικές διαδικασίες που έχουν τεθεί σε κίνηση στην χώρα μας , και σε όλο τον πλανήτη και τα τραγικά αποτελέσματά τους δεν αποτελούν αποτέλεσμα συνειδητής προσπάθειας κάποιων αυλικών και βαρώνων των ΜΜΕ .Δεν είμαστε μάρτυρες κάποιας συνωμοσίας ούτε μια υποψία παραπάνω από όσο μάρτυρας συνωμοσίας μπορούσε να είναι ο δύσμοιρος ιθαγενή αζτέκος,ίνκας,ινδιάνος που είδε σταδιακά τον πολιτισμό του να καταστρέφεται και τα αδέρφια του να υποδουλώνονται από τεχνολογικά προηγμένους λαούς. Αν υπήρχαν(υπάρχουν) συνωμότες ίσως θα έπρεπε να συλλάβουμε την απληστία ,την  παθολογική αρχομανία ,την παθολογική ανάγκη για κυριαρχία και το φόβο για επιβίωση...
    Η τεχνολογική καθυστέρηση αιώνων της χώρας μας τοποθετεί σε μια θέση μειονεκτική σε μια εποχή που η τεχνολογία είναι πηγή ζωής και δύναμης για τις κοινωνίες. Εξάλλου η ανεργία και η οικονομική ανασφάλεια που δημιουργεί η οικονομία της αγοράς εύκολα σε οδηγούνε στις αγκάλες των ισχυρών πολυεθνικών.
    Στα πλαίσια της κριτικής αυτής αποτίμησις των ΜΜΕ κρύβεται ίσως και ένας από τους σπόρους της αναστροφής της καταστροφικής πορείας της χώρας. Το σύντομο αυτό ιστορικό αναδεικνύει ότι η υπερβολική συγκέντρωση ανεξέλεγκτης εξουσίας δρα ανατροφοδιτικά σε όσους τομείς της ζωής αγγίζει , οικονομικούς πολιτιστικούς κτλ..
      Συνεπώς είναι λογικό να αρχίσουμε να επιζητούμε ποιο δραστήρια και να επιδιώκουμε τον εντοπισμό και μετριασμό της παθολογικά υπερβολικής  συγκέντρωσης εξουσίας (επικοινωνιακής, τεχνολογικής , μορφωτικής , οικονομικής κτλ) γιατί εξορισμού όταν κάποιο μικρό κομμάτι της κοινωνίας έχει υπερβολικά μεγάλη εξουσία αφαιρεί ανάλογη  εξουσία από το υπόλοιπο μεγάλο κομμάτι του  πληθυσμό που θα την χρειάζονταν  για να διαχειριστεί τα προβλήματα της ζωής του και να επιβιώσει σε δύσκολους καιρούς.
      Αυτό πρακτικά σημαίνει πολιτική βούληση που θα επιβραβεύει κοινωνικά και οικονομικά κοινωνικές δυνάμεις που μειώνουν το τεχνολογικό , επικοινωνιακό υπαρκτό χάσμα  και σε σχέση με τους άλλους λαούς αλλά και μέσα στην ελληνική κοινωνία.

listonplace

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...