Η φράση «Μαζεύουμε τα χρήματα από τους φτωχούς που είναι πολλοί για να τα δίνουμε στους πλούσιους που είναι λίγοι», αποτέλεσε την αφορμή και σίγουρα όχι την αιτία που τον οδήγησε στο να γυρίσει την καινούρια του ταινία με τον τίτλο «Κεφάλαιο».
Η ταινία ούτε λίγο ούτε πολύ πραγματεύεται την «περιπέτεια» ενός «κανονικού» ανθρώπου και την μετεξέλιξη του σε μία «νεκρή» κοινωνικών συναισθημάτων μηχανή παραγωγής πλούτου.
Ο Κώστας Γαβράς, αυτός ο σπουδαίος κινηματογραφιστής, ένας κοσμοπολίτης με την Πλατωνική σημασία της λέξης, για μιάμιση περίπου ώρα «βομβαρδίστηκε» από τις ερωτήσεις του κοινού που εμπνευσμένο από το θέμα της ταινίας έθεσε την κουβέντα στην βάση που οι περισσότεροι περιμέναμε, την σημερινή κατάσταση και τα προβλήματα της εποχής.
Η κουβέντα που είχε θέμα την πολιτική και το πολιτικό σινεμά και συντονίστρια την τη δημοσιογράφο Τίνα Μανδηλαρά, ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.
Ο καταξιωμένος έλληνας σκηνοθέτης δεν άφησε τίποτα αναπάντητο.
Για την ταινία είπε πως: «Πίσω από την γοητεία ενός τραπεζίτη, τη μόρφωση και την καλλιέργειά του, κρύβεται μια σκοτεινή πλευρά, αυτή των επιχειρήσεων. Κι αυτό προσπάθησα να βρω και να διηγηθώ στην ταινία μου».
Τόνισε ότι, «Ζούμε σ΄ έναν άγριο καπιταλισμό, γυρίσαμε πίσω πολλά χρόνια, στον 19ο αιώνα».
Για την κατάσταση στην Γαλλία: «Στη Γαλλία οι ομαδικές απολύσεις γίνονται υπό τον τίτλο του «κοινωνικού προγραμματισμού» (plans sociaux). Σαν να πρόκειται για δώρο στους ανθρώπους».
Και ποια είναι η λύση; «Tη λύση στα τεράστια προβλήματα, δεν θα τη δώσει μια ταινία. Δεν είναι αυτός ο ρόλος ούτε του κινηματογράφου ούτε του σκηνοθέτη. Εμένα μ' ενδιαφέρει η αντίσταση στην καταστροφή».
«Η λύση θα έρθει από τους ανθρώπους που ψηφίζουμε. Πρέπει να ξέρουμε ποιους διαλέγουμε και γιατί τους διαλέγουμε. Αυτό είναι το πρόβλημα. Και κυρίως είναι πρόβλημα ελληνικό, εδώ και πάρα πολλά χρόνια».
Για το σινεμά και για το αν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο: «Ο κινηματογράφος δεν είναι ένα πανεπιστήμιο, δεν είναι πολιτικό δίδαγμα, είναι ένα θέαμα, όπως οι αρχαίοι έλληνες είχαν το θέατρο. Εμείς οι σκηνοθέτες δημιουργούμε συναισθήματα από τα οποία ο θεατής να μπορεί να αντλήσει κάτι. Αυτός είναι ο λόγος του κινηματογράφου στη ζωή. Δεν είναι για να επιβάλλουμε μια ιδεολογία».
Για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο: «Με συγκινεί το ταλέντο του, ο κόσμος που δημιουργεί. Τρέφω θαυμασμό για το έργο του Θόδωρου. Υπήρξε μεγάλος σκηνοθέτης και θα παραμείνει. Έπαιξε τεράστιο ρόλο στη διάδοση του ελληνικού κινηματογράφου, διεθνώς».
Επιμέλεια Νικόλας Αρώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου