Στην πηγή και νερό δεν ήπιες........

Toυ Σταύρου Μαρίνη
Κάποιες φορές στην ζωή μας φτάνουμε στην πηγή και στο παρά πέντε δεν πίνουμε νερό. Ένα νερό γάργαρο που είναι απολύτως αναγκαίο ακόμα και για την ίδια μας την επιβίωση. Για όποιον δεν έχει μάθει να συμβιβάζεται με κάτι λιγότερο, οι στιγμές αυτές είναι οδυνηρές και τον πεισμώνουν να συνεχίσει νομίζοντας ότι έχει βγει αλώβητος." Ότι δεν με καταστρέφει με κάνει Ισχυρότερο" έλεγε ο μεγάλος Γερμανός Φιλόσοφος Φρειδερίκος Νίτσε που  όμως αγνοούσε την φθορά που μπορεί να έχει κάποιος από συνεχιζόμενες "δυσκολίες" . Ο ίδιος με τα ατελείωτα κόμπλεξ μισογυνισμού κατάλοιπα από την μητέρα του πέθανε σχεδόν μισότρελος αποδεικνύοντας ότι τελικά όσο πιο οξύ πνεύμα έχεις τόσο πιο μόνος μένεις και πολλές φορές νιώθεις. Δεν μου αρέσει η ατάκα ότι είναι Μακάριοι οι Φτωχοί τω πνεύματι πολύ Εβραϊκή μου κάνει και με χαλάει. Όμως έχει μεγάλη δόση ΑΛΗΘΕΙΑΣ που κάτι τέτοιες στιγμές την νιώθεις στο πετσί σου.
Σας λέω λοιπόν ότι το σημερινό κείμενο ακόμα και εάν αποτελεί θλιβερή ανάμνηση σε έναν μήνα ή και λιγότερο δεν θα ΠΑΨΕΙ ποτέ να είναι οδηγός διερεύνησης της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και κυρίως κανείς δεν μπορεί να απωθήσει από το μυαλό του ότι πραγματικά τον ενοχλεί!!!! Σκέφτομαι πάντα ότι ο αγώνας που κάνω εδώ και χρόνια είναι κατά βάση Ιδεολογικός και δεν έχει να κάνει με τις καθημερινές μικρότητες που ενοχλούν όλους μας. Όμως η καθημερινότητα είναι αυτή που κρίνει την δική μας ευτυχία ή δυστυχία. Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που είναι ευχαριστημένοι με το ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ και άλλους που ζητάνε όλο και περισσότερα πράγματα και έχουν βάλει στόχους που αγγίζουν μια ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ που μόνο στην φαντασία τους υπάρχει. Είναι μεγαλωμένοι με Μύθους , Θρύλους και Παραδόσεις που ξεφτίζουν μέρα με την μέρα και νιώθουν να μάχονται για κάτι που είναι τόσο ΥΨΗΛΟ που οι ίδιοι καν δεν αγγίζουν. Και πάνω που λες θέλω ΑΥΤΟ στην ζωή μου , η ζωή να γελάει μαζί σου και να φλερτάρει ανοιχτά και απροκάλυπτα με άλλον!!! Έτσι για να σου θυμίσει ότι όσο πιο εύκολα διώχνεις ανθρώπους που σε αγαπάνε από δίπλα σου άλλο τόσο εύκολα καταλήγεις να διεκδικείς κάτι το οποίο ακόμα και εάν το φτάσεις θα έχεις καταφέρει μόνο να ανοίξεις λογαριασμούς με νοοτροπίες που δεν θες να εφαρμόσεις εσύ για ΚΑΝΕΝΑΝ. Γιατί άραγε ποιος μπορεί να πιστέψει πλέον σε Θαύματα την ώρα που είναι τόσο ευάλωτος και αδύναμος; Ποιος μπορεί να δει να τον Αγαπάει αυτός που αγνοούσε πριν λίγο και την υπαρξή του; Η έκφραση δεν σε βλέπω δηλώνει όχι άγνοια κινδύνου αλλά πεποίθηση ότι είμαι σε θέση να σε νικήσω. Όμως τι δουλειά έχει η Νίκη σε μια Αγάπη; Η Αγάπη δεν θέλει υποχρεωτικά δυο και η ΥΨΙΣΤΗ μορφή της είναι να θέλουμε την ΕΥΤΥΧΙΑ αυτού που αγαπάμε. Εγωισμοί και μικρότητες δεν έχουν θέση. Όπως δεν έχουν θέση και αντιπαλότητες με τον σύντροφό σου. Κάνεις υποχωρήσεις και τελικά "χάνεις" αυτή είναι η Αγάπη γιατί η ιδεατή να κάνουν και οι δυο είναι μόνο για τα παραμύθια και τελικά στο 2010 δυστυχώς δεν "πουλάνε". Άντε λοιπόν για να ταξιδέψουμε πριν χαλάσουμε και την ευτυχία του άλλου ή πριν διαπιστώσουμε ότι χαρίσαμε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας όπου δεν την εκτίμησαν. Άλλωστε η ΖΩΗ αυτή μας φέρνει ξαφνικά αντιμέτωπους με την Ιερή Στιγμή της Σιωπής που μας κάνει να νιώσουμε πραγματικά σπουδαίοι που δεν μιλήσαμε!!!! Να μιλήσεις και να πεις τι δηλαδή; Ότι κάνεις έναν αγώνα και δεν σε νοιάζει εάν χάσεις; Ή μήπως να διεκδικήσεις ότι δεν σου ΑΝΗΚΕΙ; Όταν στο δίλημμα εγώ ή αυτός απαντάς εγώ τότε ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΣ.  Και καλό είναι να έχεις το θάρρος να το παραδεχθείς. Για αυτό μάγκες ας ταξιδέψουμε όπου δεν φτάνει η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ , η ΜΙΚΡΟΤΗΤΑ και το ΨΕΜΜΑ. Καλό μας ΤΑΞΙΔΙ

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

GENIKA MOU DINEIS PANTA KOURAGIO ME TA KEIMANA SOY UELO NA SE SINANTISO KAI APO KONTA THA SOU STEILO MAIL SINEXISE EISAI DIAFORETIKOS
A

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΡΕ ΜΕ ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΙΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

Ανώνυμος είπε...

Το κείμενο που έχεις προαναγγείλει γράψτο τώρα το περιμένουμε

Ανώνυμος είπε...

Φίλε τι χειμώνα θα έχουμε φέτος;
Θ.Κ

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...