Ο Αγγλικός στόλος, με πρόσχημα την αποζημίωση του Δαβίδ Πατσίφικο (εβραιοπορτογάλου με αγγλική υπηκοότητα), καταπλέει στον Πειραιά και απειλεί να αποκλείσει όλα τα Ελληνικά παράλια, αν δεν ρυθμιστούν οι εκκρεμότητες μεταξύ των δύο χωρών. Η Ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει το τελεσίγραφο και οι Άγγλοι αποκλείουν τον Πειραιά, προχωρώντας στην κατάσχεση του φορτίου, όποιου πλοίου πλησιάζει. (Υπόθεση Πατσίφικο και τα Παρκερικά). Υπόθεση Πατσίφικο: Οι μελετητές της Ιστορίας γνωρίζουν ότι για το κάψιμο του Ιούδα η Ελλάς υπέστη μία μεγάλη εθνική ταπείνωση και έναν εμπορικό αποκλεισμό με νεκρούς από την πείνα τον 19ο αιώνα. Συγκεκριμένα, το 1847, o Κωλέττης κατόπιν πιέσεων του Ρότσιλντ αποφάσισε να απαγορεύσει το κάψιμο του Ιούδα την Λαμπρή.(ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΡΟΝΟ ΕΑΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ Ο ΚΩΛΕΤΤΗΣ ΠΕΘΑΝΕ…) Ο λαός αντέδρασε και προκάλεσε φθορές στο σπίτι ενός εβραίου ονόματι Πατσίφικο, ο οποίος ζήτησε για τα άνευ αξίας έπιπλά του το μυθικό ποσό των 800.000 δραχμών εκείνης της εποχής!
Η Ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να τα δώσει και ο αγγλικός στόλος απέκλεισε την Ελλάδα! Το κάψιμο του Ιούδα που απαγόρευσε η κυβέρνηση Κωλέττη επρόκειτο να λάβει χώρα στην Πλατεία Ασωμάτων στο κέντρο των Αθηνών και συγκεκριμένα στην πλατεία Ασωμάτων στο Μοναστηράκι.
————–
Το κάψιμο καύσης του Ιούδα το 1847 είχε απαγορευθεί λόγω της… έκτακτης επίσημης επίσκεψης του τραπεζίτη Ρότσιλντ!
Ο Δαυίδ Πατσίφικο ήταν ισπανοεβραίος ή πορτογαλοεβραίος (Γιβραλτάρ 1784-1854 Λονδίνο), τυχοδιώκτης που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα το 1836 ως Πρόξενος της Πορτογαλίας στηνΑθήνα από το 1836 ως το 1842 οπότε και παύθηκε συνεπεία καταχρήσεων. Στη συνέχεια προσκολλήθηκε στο κύκλο της γνωστής για τις φιλικές της σχέσης με τους εβραίους Δούκισσας της Πλακεντίας. Επιδόθηκε συστηματικά στην τοκογλυφία. Διαμένοντας τότε επί της οδού Καραϊσκάκη, της συνοικίας Ψυρρή, έγινε η αιτία επεισοδίου σε βάρος του, λόγω ασέβειας που επέδειξε κατά την εκφορά του επιταφίου του Ιερού Ναού Αγίου Φιλίππου και του επακόλουθου εθίμου της καύσης ομοιώματος του Ιούδα. Συγκεκριμένα το έτος εκείνο πρωτοαπαγορεύθηκε το έθιμο αυτό μετά την εκφορά του επιταφίου λόγω της έκτακτης τότε επίσημης επίσκεψης του Γάλλου τραπεζίτη Ρότσιλντ. Έτσι ο αθηναϊκός λαός ανέβαλε τη τέλεση του εθίμου για την Δευτέρα του Πάσχα, στη πλατεία Ηρώων (στου Ψυρρή). Όταν όμως επενέβει η αστυνομία και ακολούθησαν ταραχές, διερχόμενο το πλήθος προ της οικίας του Πατσίφικο είτε προκαλούμενο απ΄ τον ίδιο είτε θεωρώντας αυτόν ως υπαίτιο της απαγόρευσης επιτέθηκε στη οικία του προκαλώντας κάποιες καταστροφές, ο ίδιος δε, μόλις και που διασώθηκε από τη μανία του πλήθους, κατέφυγε στη αγγλική πρεσβεία, της οποίας την υπηκοότητα είχε αποκτήσει πρόσφατα. Το πρωί της αμέσως επομένης ημέρας ο άγγλος πρεσβευτής προέβει σε διάβημα προς το ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών για την καταβολή αποζημίωσης στον θιγέντα με το αστρονομικό για τα τότε δεδομένα ποσό των 886.736 δραχμών και 57 λεπτών. Τότε η ελληνική κυβέρνηση βεβαίως αρνήθηκε θεωρώντας ότι το θέμα ανήκει στη Δικαιοσύνη.
Η άρνηση αυτή έδωσε την ευκαιρία στον τότε Υπουργό Εξωτερικών της Αγγλίας Πάλμερστον να ζητήσει από την Ελληνική Κυβέρνηση την άμεση καταβολή της αποζημίωσης για τις καταστροφές που υπέστη ο Πατσίφικο, χωρίς να είχε γίνει ούτε στοιχειώδης καταγραφή. Το ποσό αυτό είχε κριθεί πολλαπλάσιο ακόμη και της αξίας των… τότε ανακτόρων! Επειδή και τότε η ελληνική κυβέρνηση δεν συναίνεσε σε αυτό, άνευ δηλαδή της δικαστικής οδού, ο Πάλμερστον έφθασε στο πρωτόγνωρο για τα τότε διεθνή δρώμενα να διατάξει τον αγγλικό στόλο να προβεί σε ναυτικό αποκλεισμό του Ελληνικού Βασιλείου και ακόμη την κατάσχεση πολεμικών και εμπορικών πλοίων, γεγονότα που έμειναν γνωστά ως Παρκερικά κατά το ωμότερο και βιαιότερο τρόπο προκειμένου να πετύχει τους στόχους του, δηλαδή την επιβολή φιλοβρετανικής πολιτικής στην Ελλάδα και την μεταβολή της ακολουθούμενης τότε φιλορωσικής πολιτικής…
Γράφει ο Στρατηγός Μακρυγιάννης για τα γεγονότα: “…και ένας μεγάλος στόλος των σκύλων μας έχουν μπλόκον οπούναι περίτου από τρεις μήνες και μας πήραν όλα τα καράβια και μας κατακερμάτισαν όλο το εμπόριο και τζαλαπάτησαν την σημαίαν μας και πεθαίνουν της πείνας οι ανθρώποι των νησιών και εκείνοι οπούχουν τα καράβια τους γκιζερούν εις τους δρόμους και κλαίνε με μαύρα δάκρυα…”
ΥΓ. Τελικά μετά την επέμβαση Ρωσσίας και Γαλλίας έγινε άρση του αποκλεισμού και ορίσθηκε διεθνής επιτροπή διαιτησίας η οποία και εξακρίβωσε πως η ζημία που τελικά είχε υποστεί ο Πατσίφικο ήταν ΜΟΝΟΝ 3.750 δραχμές! Μετά το τέλος της υπόθεσης ο Πατσίφικο εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου