"Ήμουν στο γραφείο όταν μπαίνει ένας συνάδελφος και λέει παιδιά τα μάθατε δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Γκιόλια.. ήμουν αλαφιασμένος απ’ τον ύπνο με μια τζούρα καφέ.. ποιον; Ρωτάω.. δεν μου λέει κάτι το επίθετο γιατί εγώ τις περισσότερες φορές τους φωνάζω με τα μικρά.. του λέω κάτσε να μπω τροκτικό να καταλάβω.. και βλέπω τον Σωκράτη ενώ όλοι πετάχτηκαν και δεν το πίστευαν.. η προϊσταμένη μου είπε (πριν δημοσιευθεί) ότι λένε ότι ο Σωκράτης είναι πίσω απ’ το τροκτικό.. η μία πληροφορία μετά την άλλη.. όχι δεν το πιστεύω.. αυτομάτως πάει το μυαλό μου στην γυναίκα του, στο παιδί του.. πώς θα πεις σε αυτό το παιδί ότι δεν θα ξανά δει τον μπαμπά του.. πώς να του δώσει κάποιος να καταλάβει.. και όταν θα ρωτάει την μαμά του για τον μπαμπά πώς αυτή η γυναίκα να συγκρατεί τα δάκρυα της.. ο Σωκράτης με έμαθε να λέω την αλήθεια, την πραγματική αλήθεια, όχι την αλήθεια τους , όχι την αλήθεια, την αντικειμενική αλήθεια.. ότι είχα στείλει για δημοσίευση στο τροκτικό, δημοσιεύτηκε έτσι ακριβώς όπως το είχα στείλει, καμία αλλαγή, καμία ενόχληση.. ήσουν Σωκράτη τελικά το καταφύγιο μας.. κολυμπούσες στα βαθιά.. ήσουν λεβέντης και αυτό μου αρκεί.. θέλω να πω τόσα αλλά σήμερα όλοι σε θυμούνται και όλοι γράφουν.. θα γίνει η κηδεία.. και φοβάμαι μην ξεχαστείς όπως έγινε και με τα θύματα της Marfin.. θέλω και του χρόνου τέτοια μέρα αλλά και πιο σύντομα να σε θυμόμαστε.. κάτι να γραφτεί για σένα.. θέλω όποιος είναι κοντά σε αυτή την γυναίκα να την φροντίσετε.. δεν θέλω να σε ξεχάσω Σωκράτη.. και θα πω και ενός άλλου Σωκράτη τραγουδισμένα λόγια απίστευτος ο κόσμος και ο χαρακτήρας τους.. αλήθεια άραγε αυτοί που το έκαναν μπόρεσαν και γύρισαν σπίτι και κοιμήθηκαν;, ενδεχομένως έκατσαν και έπαιξαν με το δικό τους παιδί; Μπορούν και το κοιτάζουν στα μάτια; Άραγε θα μπορούσαν να κοιτάξουν στα μάτια και το παιδί του Σωκράτη;"
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου