ΒΑΛΤΕ ΟΤΙ ΤΙΤΛΟ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΜΗΝ ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΞΑΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Πολλές φορές αναρωτιέμαι εάν μπορούν να αποτυπωθούν σε μια κόλλα χαρτί ή στην οθόνη του υπολογιστή κάποια από τα συναισθήματά μας. Οργίζομαι πολλές φορές όταν δυο άνθρωποι διαβάζουν το ίδιο κείμενο και δεν αντιλαμβάνονται τα ίδια πράγματα. Αυτά για μένα ανήκουν στο παρελθόν. Αφύσικο είναι πλέον για μένα δυο άνθρωποι να έχουν τους ίδιους κώδικες τιμής(για να δανειστώ ένα όρο από τα ναζιστικά κείμενα της προπολεμικής Γερμανίας) και να υπηρετούν τις ίδιες Αξίες. Είναι οδυνηρό να βιώνουμε τα ίδια πράγματα αλλά να αντιλαμβανόμαστε την δική μας Αλήθεια. Η αλήθεια όταν αμφισβητείται ή δεν είναι αλήθεια άρα ψέμα ή κάποιος στο δικό του σύστημα αξιών την έχει τόσο χαμηλά που πλέον για αυτόν δεν υπάρχει!!!


Δεν γράφω αυτό το κείμενο για να απολογηθώ αλλά ούτε για να κατηγορήσω το διαφορετικό απλά σε μια κοινωνία Ιδεών θα μπορούσαν οι άνθρωποι να είναι λιγότερο εγωϊστές και να παραδέχονται ότι η αλήθεια δεν είναι η δική μας αλλά του άλλου. Όμως τέλειες κοινωνίες δεν υπάρχουν και οι άνθρωποι είμαστε από  την φύση μας ιδιαίτερα ατελείς. Πάμε τώρα να "ελαφρύνουμε" λίγο το κείμενο και να πάμε σε μια ωραία ιστορία. Δυο άνθρωποι λοιπόν ερωτεύονται και θέλουν ο ένας τον άλλο. Όμως κάποια στιγμή ο ένας αποφασίζει να φύγει. Όλα στην αρχή δεν είναι φυσικά τέλεια όπως και είναι φυσικό και υπάρχουν αρκετές διαφορές που τους χωρίζουν αλλά όχι όσο ο ένας είναι ερωτευμένος με τον άλλο. Δεν ξέρω εάν σας έχει τύχει ποτέ να νιώσετε(και σας το εύχομαι) ότι ο άνθρωπος που είναι δίπλα σας , σας συμπληρώνει. Έχει δηλαδή κάτι που "ζηλεύεται" και θα θέλατε πολύ να το έχετε αλλά δεν το έχετε. Τότε ίσως νιώθεται ότι με αυτό το "συμπλήρωμα" γίνεστε περισσότερο τέλειοι όσο αυτό βέβαια είναι δυνατόν σε μια ατελή όπως είπαμε και πριν ανθρώπινη φύση. Το επόμενο βήμα του έρωτα είναι η Αγάπη ή ο χωρισμός. Φεύγουνε για να αναζητήσουνε κάτι που θα μας πηγαίνει καλύτερα όταν ο έρωτας έχει εξαφανιστεί ή όταν αρχίζουμε να αμφιβάλουμε για τα αισθήματά μας. Μπορεί κάποιος να φεύγει και για να σώσει τον άλλο βουλιάζοντας τον στην θλίψη επειδή βλέπει ότι τον καταστρέφει και του αξίξει κάτι καλύτερο. Όμως πόσοι αλήθεια από εμάς θα παραδέχονταν ότι είναι λίγοι για τον σύντροφό τους; Τόσοι ώρα μιλάμε χωρίς παραδείγματα αποφεύγουμε τα ονόματα και ο καθένας από εσάς μπορεί να φέρει στο μυαλό του διάφορες σχέσεις του. Είμαι σίγουρος ότι επειδή δεν έχουμε τον ίδιο κώδικα Τιμής και είμαστε ΕΥΤΥΧΩΣ διαφορετικοί κάποιοι ήδη έχετε εγκαταλείψει το κείμενο και πάτε για άλλα. Όπως ακριβώς δηλαδή είσαστε και στην προσωπική σας ζωή δεν την ψάχνετε αλλά σας ενδιαφέρει το τώρα και όχι το αύριο. Δεν σας νοιάζει τίποτα σε μια σχέση παρά να περνάτε καλά ή ακόμα σε μερικούς να μην περνάνε καλά και όταν είναι καλά φεύγουν. Εάν το καλά το δικό σας δεν είναι το ίδιο με το καλά το δικό μου τότε έχουμε την πρώτη κόντρα το πρώτο σύννεφο που θα φέρει βροχή και ξέρετε η βροχή είναι κάποιες φορές ευεργετική μπας και βραχείτε και ξυπνήσετε και δείτε κάποια πράγματα που θα συμβούν στο μέλλον. Κάποιες όμως σχέσεις τελειώνουν και χωρίς βροχή όμως οι αγάπες παραμένουν για να μας θυμίζουν ότι κάποιος από τους δυο λιποτάκτησε με ή χωρίς λόγο ελάχιστα έχει σημασία. Ο λιποτάκτης λοιπόν θα τιμωρηθεί μόνο εάν αγάπησε γιατί σε διαφορετική περίπτωση η λιποταξία του ήταν αναμενόμενη και χωρίς άμεσο κόστος. Στο μέλλον ο ίδιος θα βρεθεί πιστός και άλλος θα είναι ο λιποτάκτης και θα έχουμε μικρές ή μεγάλες ιστορίες να μας θυμίζουν ότι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι να παραμένεις πιστός. Και για αυτό και έχει μεγάλη αξία το γεγονός κάποιος να ΠΙΣΤΕΥΕΙ σε κάτι. Πιστεύουμε λοιπόν πράγματα που μπορεί να μην ισχύουν όμως έχουμε την ανάγκη να τα πιστέψουμε. Έτσι λοιπόν για να ξαναπάμε στον Στέλιο και την Μαρία( ή όποιο εσείς όνομα γουστάρετε) το ζευγάρι πίστευε διαφορετικά πράγματα από την αρχή για αυτή την σχέση. Έβλεπε διαφορές ο ένας , ο άλλος έβλεπε αυτές τις διαφορές ως καλό ο άλλος ως κακό. Οι ουδέτεροι παρατηρητές όσοι είναι έξω από την σχέση βλέπουν πάντα πιο καθαρά εάν και ελάχιστα οι εμπλεκόμενοι τους δίνουν σημασία. Βλέπουν π.χ ότι αυτό το σημείο είναι ένα εμπόδιο που για να ξεπεραστεί πρέπει κάποιος να υποχωρήσει και ναι μεν η Αγάπη δεν έχει εμπόδια αλλά ποιος μιλάει για Αγάπη; Ο ένας λέει ότι έτσι έπρεπε να γίνει και ο άλλος ακόμα πιστεύει ότι έχει βρει κάτι που θεωρεί απαραίτητο συστατικό και για την επόμενη σχέση του. Ο Στέλιος έχει προχωρήσει στην επόμενη σχέση του ή στην προηγούμενη και βλέπει καθαρά τι δεν υπάρχει. Νομίζει ότι ξέρει να κάνει τους κώδικες τιμής να μοιάζουν σαν δίδυμα αδελφάκια και να αντιληφθεί απόλυτα τι είχε συμβεί. Η Μαρία νιώθει ευτυχισμένη που δεν είναι με τον Στέλιο και έχει βρει το διαφορετικό που είχε στο μυαλό της. Η ιστορία τελειώνει όμως η ιστορία έχει πολλές εκδοχές και δεν γράφεται ούτε με υποθέσεις ούτε με εικασίες. Όπως και ο πόλεμος έτσι και η ιστορία έχει θύματα και θύτες. Έχει νικητές και ηττημένους , ζωντανούς και νεκρούς. Οι νικητές λοιπόν γράφουν την Ιστορία όπως γουστάρουν αδιαφορώνατς για την αλήθεια τις περισσότερες φορές. Γράφουν για απίστευτους ηρωϊσμούς , για Ιδανικά που δεν είχαν και κυρίως υποβιβάζουν τα θύματά τους. Ήταν ΦΑΣΙΣΤΕΣ λένε και δίκαι πέθαναν, αυτοί ξεκίνησαν τα πάντα , αυτοί φταίνε κραυγάζουν. Και εγώ αναγνώστη σου λέω πιστεύεις σήμερα ότι οι νικητές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ήθελαν το καλό ή ήταν καλοί; Γιατί πιστεύεις λοιπόν ότι σου λένε χωρίς να το ψάξεις; Έχεις μάθει να μιλάς για ΚΑΚΟ και ΚΑΛΟ χωρίς στοιχεία και αποδείξεις. Έμαθες από παιδί ότι είσαι καλός και ποτέ δεν σκέφτηκες μήπως δεν είσαι. Έτσι λοιπόν και όλες οι ενέργειές σου ακόμα και αυτές που πληγώνουν τον αλλο βαπτίζονται από σένα και τους φίλους σου καλές. Ζεις σε αυτό το ψέμα και έτσι τρως τα παραμύθια και της δικής σου ιστορίας. Ευτυχώς φιλαράκο που την Ιστορία σου δεν θα την γράψεις εσύ αλλά ο νικητής και ελπίζω να χάσεις γιατί έτσι έχεις να μάθεις περισσότερα. Χαμένος ή νικητής ο Στέλιος αναπολεί ότι θεωρούσε ότι τον συμπλήρωνε. Χαμένη ή νικήτρια η Μαρία περνάει τον δικό της παράδεισο ή γολγοθά. Ίσως ποτέ δεν μάθετε ποιος πραγματικά νίκησε ή όχι αλλά να μην βλέπετε και ποιος αγάπησε ε αυτό πάει πάρα πολύ.
ΥΓ1 Το κείμενο αυτό είναι κατάλληλο μόνο για "φασίστες" και δεν έχει σχέση με την μίζερη πραγματικότητά όσων τα γνωρίζουν όλα και φυσικά νιώθουν νικητές.
ΥΓ2 Το κείμενο αυτό είναι μια ακόμα ιστορία από αυτές που αποκρύπτουν οι διάφοροι ειδήμονες του είδους.
ΥΓ3 Η ιστορία γάτας και ποντικιού με έκανε να εμνευστώ το παρόν κείμενο. Ένα κείμενο που ελάχιστα διαφέρει από ότι  εσείς εκεί έξω καθημερινά βιώνεται. Μια ιστορία που δεν μπορεί να έχει άσχημο τέλος όσο έστω και ένας από εμάς καταλάβει γιατί δεν προχώρησε.
ΥΓ4 Εγώ πάντως δεν έχω καταλάβει για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, αυτό εάν είσαστε αναγνώστες μου σημαίνει πολλά. Και μιλάμε για φανατικούς αναγώστες όχι ευκαιριακούς και εύκολους.
Το κείμενο αυτό έγραψε ο Μαύρος Γάτος και την αντιγραφή έκανε ο
ΣΜ

Ο Μαύρος Γάτος περιέγραφε με πολλές λεπτομέρειες ότι συνέβη εμείς "βαρεθήκαμε" και του κόψαμε τα πιο τρυφερά του αποσπάσματα. Γίναμε δηλαδή οι κακοί λογοκριτές του. Αδικήσαμε αυτό το υπέροχο ζώο που σίγουρα δεν θα ξεχάσει πόσο η ανθρώπινη φύση προφυλάσεται όταν μιλάει για ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα......................