ΕΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

Με τις ερπύστριες των ρωσικών τάνκς να καθορίζουν τις τελευταίες ημέρες για μια ακόμα φορά, εκτός συνόρων, το μέλλον μιας άλλης χώρας, η σκέψη μας αυτές τις ημέρες δεν μπορεί παρά να γυρίζει 40 ολόκληρα χρόνια πριν, στην καρδιά της Ευρώπης. Η σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία τη νύχτα της 20ης προς 21 Αυγούστου του 1968 έμελλε να παίξει καθοριστικό ρόλο όχι μόνο για την πορεία της χώρας αυτής, αλλά για το μέλλον του ίδιου του σοσιαλιστικού συνασπισμού. Δεν το ισχυριζόμαστε εμείς, αλλά ένας κορυφαίος στυλοβάτης του κομμουνιστικού καθεστώτος, ο στρατηγός Αλόιζ Λόρεντς, πρώην αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών της Τσεχοσλοβακίας και τελευταίος αρχηγός των μυστικών της υπηρεσιών. Ο Αλόιζ Λόρεντς κατέγραψε τις μαρτυρίες του στο πεδίο των μυστικών υπηρεσιών από την περίοδο της «Άνοιξης της Πράγας» το 1968, οπότε και στρατολογήθηκε στις μυστικές υπηρεσίες, ως την πτώση του καθεστώτος με την αποκαλούμενη «Βελούδινη Επανάσταση» το 1989. Οι αυθεντικές μαρτυρίες του ανθρώπου που σκορπούσε τον τρόμο στη χώρα του, καταγράφονται στο βιβλίο «Υπουργείο του τρόμου;» που κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες στην Αθήνα (εκδόσεις ΤΟΠΟΣ) σε μετάφραση και προσαρμογή στην ελληνική έκδοση του αστυνομικού συντάκτη Μανώλη Σταυρακάκη. Το βιβλίο είναι τραγικά επίκαιρο, διότι η έκδοσή του συμπίπτει με τη ρωσική επέμβαση στην Νότια Οσετία, αν και οι Ρώσοι διαμαρτύρονται ότι η Δύση διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Σε ό,τι αφορά πάντως την «Άνοιξη της Πράγας» η Ιστορία έχει μιλήσει οριστικά και αμετάκλητα, όπως παραδέχεται τώρα και ο άνθρωπος που υπηρέτησε πιστά το καθεστώς αυτό σχεδόν επί τρεις δεκαετίες. Στο παράρτημα του βιβλίου για την ελληνική έκδοση ο Αλόιζ Λόρεντς αναφέρεται στις συνθήκες που επικρατούσαν και στα γεωπολιτικά δεδομένα εκείνης της περιόδου και τονίζει ότι οι σοβιετικοί θα μπορούσαν να επιτρέψουν το τσεχοσλοβάκικο πείραμα για τις σοσιαλιστικές μεταρρυθμίσεις και τον εκδημοκρατισμό του συστήματος. Δεν το έκαναν γιατί φοβήθηκαν μη χάσουν τον έλεγχο. Όταν αρκετά χρόνια αργότερα επιχείρησε να το κάνει ο Γκορμπατσόφ, ήταν πια αργά… Το «Υπουργείο του τρόμου;» όμως, έρχεται να «ταράξει» τα νερά και στον κόσμο της ελληνικής αριστεράς, σε μια περίοδο μάλιστα κατά την οποία ιδίως ο Συνασπισμός ψάχνεται για συνεργασίες και κυβερνητική εξουσία. Με τι πρόγραμμα για τα Σώματα Ασφαλείας και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών θα διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού;Έχει καταδικάσει οριστικά τις σοβιετικές πρακτικές και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως συνήθη πρακτική των μυστικών υπηρεσιών του ανατολικού μπλοκ; Τι θα κάνει για παράδειγμα με τα ΜΑΤ και την ΕΥΠ αν υποθέσουμε ότι αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες; Βέβαια, προλογίζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο ο βουλευτής του Συνασπισμού Φώτης Κουβέλης, καταδικάζει απερίφραστα τη σοβιετική εισβολή και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τονίζοντας ότι σοσιαλισμός χωρίς δημοκρατία και ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει. Το συγκεκριμένο βιβλίο, που συναντά «τις ζωές των άλλων» μέσα από μια αναπάντεχη διαδρομή, αποκαλύπτει την οργάνωση των τσεχοσλοβακικών μυστικών υπηρεσιών, τον κεντρικό τους ρόλο στην πολιτική σκηνή της χώρας, τη διείσδυση σε κάθε κοινωνικό και ιδιωτικό χώρο, τα απόρρητα σχέδια για την παρακολούθηση του Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ, του Βάτσλαβ Χάβελ και όλων των «εχθρών» του σοσιαλισμού, τη λογοκρισία και την περιστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο στρατηγός αναφέρεται και στους λόγους κατάρρευσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», αναλύει πώς και γιατί καρέρρευσε εν μια νυκτί ένας κομματικός μηχανισμός που συγκέντρωνε στις τάξεις του 1,5 εκατομμύρια κομμουνιστές, αλλά και ένα πανίσχυρο κομματικό κράτος που υποστηριζόταν από μια πανίσχυρη μυστική αστυνομία. Κ.Μ.