-Έχετε μετανιώσει που ασχοληθήκατε με την πολιτική;-Σε καμία περίπτωση. Γιατί να μετανιώσω για κάτι που αγαπώ, υπηρέτησα κι υπηρετώ με πάθος και αυταπάρνηση; Απλώς έχω απογοητευτεί από αυτά που βλέπω γύρω μου.
-Ακριβώς και γι' αυτό ρωτάω! Πλέον ο κόσμος ακούει πολιτικό κι αλλάζει δρόμο!
-Δυστυχώς, ο κόσμος έχει εθιστεί στην πολτοποίηση… Τα βάζει όλα σ ένα μύλο και τα αλέθει... Δικαιολογημένα μεν, άδικα δε.. « Όλοι οι πολιτικοί είναι κλέφτες, όλοι οι δημοσιογράφοι είναι απατεώνες, όλοι οι γιατροί τα παίρνουν…». Άκρως επικίνδυνο φαινόμενο, κατά την άποψή μου. Δεν αισθάνθηκα ποτέ να είμαι απέναντι σε κάποιον και να με θεωρεί κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είμαι. Όταν ξέρεις ποια είσαι και υπηρετείς έντιμα και με καθαρή καρδιά αυτό που επέλεξες, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Θεωρώ ότι όταν ο άλλος έχει δύο ή πέντε πολιτικούς απέναντι του, αντιλαμβάνεται ποιος είναι ο σωστός και ποιος όχι. Ξέρεις κάτι; Έχω μια αρχή που λέει ότι από τη στιγμή που κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια, είσαι μια χαρά. Η συνείδηση είναι πάνω απ' όλα - πάνω από την όποια κριτική και την όποια, σωστή ή λανθασμένη εντύπωση του καθένα.
-Πάντως, μπορώ να πω πως είστε από τις τυχερές πολιτικούς γιατί στις εκλογές του 2009 δε βγήκατε κι έχω την εντύπωση ότι γλυτώσατε από όλα όσα περνάνε οι πολιτικοί την τελευταία τριετία!
- Θα μπορούσες να το πεις και έτσι.. Πάνω απ όλα είμαι τυχερή γιατί δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Βέβαια όταν δίνεις έναν αγώνα, συμμετέχεις σε κάτι και δεν το πετυχαίνεις, απογοητεύεσαι, αλλά βλέποντας την εξέλιξη από το 2009 μέχρι σήμερα, δικαιώνεσαι γι αυτά που πιστεύεις με πάθος αλλά σε πιάνει κι ένα κόμπος στο στομάχι… Δε ξέρω αν ήταν διαφορετικό το υλικό της Βουλής σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα κόμματα, αν θα ήμασταν λίγο καλύτερα ή αν θα είχαμε μπει σ’ έναν άλλο δρόμο…
-Αλήθεια, πως το βλέπετε εσείς όλο αυτό το θέμα της κρίσης;
-Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη και λογική. Έχω επιλέξει να ανήκω σε μια παράταξη στην οποία ακόμα πιστεύω παρά τα λάθη της. Το που έχουμε φτάσει σήμερα, δεν οφείλεται ούτε στο χθες, ούτε στο προχθές, ούτε στο τι έγινε πριν από πέντε χρόνια… Η κατρακύλα έχει αρχή κι αν αρχίσουμε να ψάχνουμε τις ευθύνες, πάμε στο ‘81 και μετά. Είμαστε στη μέση της δίνης κι εύχομαι το τέλος να μην είναι πολύ μακριά γιατί κανείς δεν θα αντέξει.. Πάντως, διαφωνώ στο ότι μας φταίνε όλοι οι άλλοι.. Μας φταίει ο Ομπάμα; Μας φταίει η Μέρκελ; Μας φταίει ο Θεός; Μας φταίει η κακιά μας η μοίρα; Μεγάλο κουσούρι της φυλής μονίμως να δείχνουμε με το δάχτυλο τον απέναντι .. Φταίει ο γείτονας, ο βουλευτής, ο υπουργός, ο πρωθυπουργός, ο πλανητάρχης… Όλοι οι άλλοι εκτός από μας.
-Αντί, για παράδειγμα, να σκεφτεί, δηλαδή, καλύτερα όταν πάει να ψηφίσει;
-Όχι μόνο αυτό… Δε διόρισε η Μέρκελ ένα εκατομμύριο κόσμο στο δημόσιο το ’81, δεν έβαζε φωτιές η Μέρκελ στην Ελλάδα, δεν παίρνει η Μέρκελ κλήση για όριο ταχύτητας και μετά πηγαίνει η ίδια να τη σβήσει. Παρ’ όλο που δεν την έχω σε καμία εκτίμηση, ούτε εκείνη, ούτε το σινάφι της, πρέπει να λέμε αλήθειες. Κι οι αλήθειες πονάνε.. Νομίζω ότι όλα αυτό που ζούμε, είναι μια ιστορία που μας ξεπερνάει και δεν έχει να κάνει ούτε με εμάς, ούτε με την Μέρκελ. Έχει να κάνει με το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και με τα με οικονομικά παιχνίδια των λεγόμενων ισχυρών του πλανήτη.
-Πώς είναι δυνατόν μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα έχει φέρει τα πάνω κάτω στην παγκόσμια οικονομία;
-Δεν είναι η Ελλάδα που έχει φέρει τα πάνω κάτω στην παγκόσμια οικονομία. Το ότι η παγκόσμια οικονομία έγινε άνω - κάτω ήταν προαναγγελθείσα ιστορία κι εξέλιξη στρατηγικής, με κωμικοτραγικές αφορμές και σοβαρές, καλά μελετημένες και σχεδιασμένες αιτίες . Όπως επίσης, το ότι κάποιος θα έκανε την αρχή και θα έσερνε το χορό. Έτυχε να δώσουμε κι εμείς το δικαίωμα με τις πράξεις και τις παραλείψεις μας . Και τελικά δεν έχει τόση σημασία ποιος είναι πρώτος, δεύτερος η τελευταίος… Το θέμα είναι ότι, σε όλο αυτό το τέλμα που έχουμε περιέλθει , δώσαμε δικαιώματα και μπήκαμε στο στόχαστρο. Έφτασε η χάρη μας στο να είμαστε, ως χώρα, επιχείρημα του Ρόμνεϊ κατά του Ομπάμα… Απίστευτα πράγματα που θα φάνταζαν ιστορίες για αγρίους μέχρι χθες… Η ουσία είναι ότι αυτή τη στιγμή, υπάρχει μια κυβέρνηση εκλεγμένη και πρέπει να κάνει την «βρώμικη» και δύσκολη δουλειά. Ο μόνος δρόμος είναι η σοβαρότητα κι η υπευθυνότητα. Πρέπει να γίνουν επώδυνα πράγματα – και γίνονται επώδυνα πράγματα. Από την άλλη, δεν έχει νόημα να δανείζεσαι για να πληρώνεις τα δανεικά κι αυτή η περιβόητη ανάπτυξη πρέπει επιτέλους να γίνει πράξη. Πρέπει να φύγει από τα χαρτιά και να κατέβει στην αγορά, στη κοινωνία… Μια χώρα που δεν παράγει και δεν εξάγει τίποτα , είναι καταδικασμένη. Δε χρειάζεται να είσαι εγκέφαλος για να το δεις αυτό. Η ανάπτυξη πρέπει να αρχίσει να δουλεύει παράλληλα με την ανταγωνιστικότητα , ώστε να υπάρξει ρευστότητα στην αγορά.
-Για τι είδους ανάπτυξη μιλάμε; Σε ποιους τομείς θα πρέπει να υπάρξει αυτή η ανάπτυξη;
-Η Ελλάδα έχει παράδοση στη ναυτιλία. Η Ελλάδα είναι μια χώρα κατεξοχήν τουριστική. Η Ελλάδα έχει φυσικές ομορφιές που πρέπει να τις αναδείξει. Τα αγροτικά μας προϊόντα, το λάδι μας… Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε χίλια δύο Υπάρχουν λαμπερά μυαλά στις επιστήμες, στην έρευνα... Το θέμα είναι η μέθοδος, η πρακτική . Ζούμε σε μια χώρα που τα έχει όλα σε αφθονία. Μας λείπει το σωστό χέρι, τα καθαρά χέρια μάλλον που θα τα βάλουν σε μια σειρά. Δεν είναι ότι μας λείπουν τα προσόντα…
-Δεν έχουμε, όντως, το «πονηρό» μυαλό που έχουν οι γείτονες μας. Για παράδειγμα, στη Βουλγαρία δεν έχουνε αφήσει ανεκμετάλλευτο το παραμικρό που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τουριστικά –είτε πρόκειται για το σπίτι κάποιου συγγραφέα, είτε απλά μια πέτρα που μπορεί να έχει μια ιστορία. Στην Ελλάδα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν έχουμε κάνει κάτι τέτοιο και νομίζω ότι αυτή η νοοτροπία δεν είναι εύκολο να αλλάξει.
- Και τι να κάνουμε; Να παραδοθούμε στη μοιρολατρία και την κλάψα, να αφεθούμε να μας δέρνει η κατάρα; Η νοοτροπία δεν είναι κάτι που αλλάζει με χειρουργική επέμβαση. Δεν είναι τσιπάκι που μπορείς να το εμφυτεύσεις .Αλλάζει με την παιδεία και με το πέρασμα του χρόνου. Τον καλύτερο πρωθυπουργό και τους καλύτερους υπουργούς να έχει αυτή η χώρα, αν εγώ κι εσύ δεν μάθουμε στο παιδί μας πώς πρέπει να είναι ως αυριανός, παραγωγικός πολίτης, δεν μπορεί να κάνει τίποτα κανένας νόμος και καμία κυβέρνηση. Αυτή τη στιγμή, η νοοτροπία του Έλληνα είναι να πει στο παιδί του, αύριο που θα σπουδάσει αρχιτέκτονας ή δικηγόρος, «κοίταξε να δεις μεγάλε, θα πρέπει να δώσεις το φακελάκι στην πολεοδομία για να κάνεις τη δουλειά σου» ή «μην είσαι κορόιδο, κοίτα να φανείς έξυπνος και να τα παίρνεις..». Η νοοτροπία περνάει από άνθρωπο σε άνθρωπο κι από γενιά σε γενιά.
-Ξέρετε κάτι όμως; Η πραγματικότητα αυτή τη στιγμή είναι πως ο κόσμος έχει κουραστεί, ο κόσμος δεν έχει να φάει, οι μισθοί έχουν πέσει κατακόρυφα, δουλειές δεν υπάρχουν, οι νέοι φεύγουν για το εξωτερικό… Πώς μπορεί να αλλάξει αυτή η νοοτροπία, όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε τόσο δύσκολα πράγματα γύρω μας; -Να πέσουμε να πεθάνουμε βρίζοντας την κακή μας τύχη; Έχουμε περάσει και χειρότερα… Οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι. Τίποτα δεν είναι αδύνατο και τίποτα δεν αποκλείεται. Άλλοι θα πουλούσαν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να αποκτήσουν το δικό μας ήλιο, την γεωγραφική θέση, το μυαλό, το DNA μας. Αυτά είναι που πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Να καταλάβουμε τι αξίζουμε. Δεν είμαι υπερεθνικίστρια. Ξέρω πολύ καλά τα ελαττώματα της φυλής μας αλλά ξέρω και τις αρετές της. Είμαστε και ευθυνόφοβοι, τεμπέληδες κι ωχαδελφιστές – αυτά είναι που πρέπει να καταπολεμήσουμε. Ένας καθηγητής μου, έλεγε ότι η αλλαγή έρχεται εκ των έσω. Άρα, αν δεν ξεκινήσεις εσύ, δεν πρέπει να περιμένεις ποτέ από τους άλλους να αλλάξουν. Δεν είναι εύκολο, γιατί έχουμε συνηθίσει να τα έχουμε όλα έτοιμα κι άκοπα, χωρίς να ιδρώνουμε. Όμως, πόσα χρόνια θα ήταν ακόμα ανεκτή αυτή η κατάσταση; Κάποια στιγμή, πρέπει να μάθουμε να δουλεύουμε έντιμα και να χρησιμοποιούμε σωστά το μυαλό μας.
-Να μιλήσουμε για τον Αλέξη Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ; Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, δίνουν μεγάλη άνοδο και μεγάλη διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία. Έχει ο Τσίπρας τα κότσια να αντιμετωπίσει όλα αυτά που αντιμετωπίζει σήμερα ο Σαμαράς;
-Μόνο εγώ είδα πόσο ανακουφισμένος ήταν όταν δεν βγήκε πρώτο κόμμα στις προηγούμενες εκλογές; Νομίζω ότι δέχτηκε το αποτέλεσμα με μεγάλη χαρά , σε αντιδιαστολή με τον Σαμαρά που προεκλογικά μας έλεγε :«νομίζετε ότι θα χαρώ που θα γίνω πρωθυπουργός;». Ο Σαμαράς μας έλεγε ότι η αυτή πρωθυπουργία, θα ήταν γεμάτη με δάκρυα και αίμα, θα είχε μεγάλο πολιτικό κόστος. Το να είσαι απ’ έξω και να κάνεις αντιπολίτευση, λέγοντας ωραία και εύπεπτα στον κόσμο είναι εύκολο κι ανώδυνο… Να χτυπάς μονίμως εκείνους που δέχτηκαν να συμμετέχουν σε ένα συνασπισμό για να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά κι εσύ να λες πως όλα είναι λάθος, χωρίς να προτείνεις πρακτικά πως θα βγούμε από την κρίση… Έχει πισωγυρίσματα κι ατοπήματα η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και νομίζω ότι είναι επικίνδυνη..
-Ποια είναι η άποψή σας για τη Χρυσή Αυγή;
-Δεν θέλω να σχολιάσω.. Θα πέσω σε κατάθλιψη.. Δεν πρέπει να υποτιμάμε την ψυχολογία του όχλου σε στιγμές κρίσης. Μπορώ να αντιληφθώ πού μπορεί να οδηγήσει το θολωμένο μυαλό κάποιου αλλά αναρωτιέμαι αν, όσοι δίνουν αυτά τα ποσοστά στη Χρυσή Αυγή, όντως εκφράζονται από αυτό που βλέπουν… Πραγματικά, αδυνατώ να καταλάβω… -Πόσο πιστεύετε ότι θα αντέξει ο κόσμος;
-Δεν έχει άλλες αντοχές. Ναι μεν, είμαστε ιστορικά βαφτισμένοι ήρωες που αντέχουν τα πάντα κι αναγεννιόμαστε από τις στάχτες μας, αλλά επειδή όλα έχουν όρια, πιστεύω ότι αυτή η κυβέρνηση και η όποια κυβέρνηση, οφείλει να το καταλάβει. Κανείς δεν είναι απομονωμένος. Ούτε ο Σαμαράς, ούτε οι υπουργοί, ούτε οι υπόλοιποι... Αντιλαμβάνονται πολύ καλά τι γίνεται. Ελπίζω κι εύχομαι το μαρτύριο όλων μας να τελειώσει γρήγορα. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Κι ούτε μπορείς να πάρεις από κάποιον που δεν έχει... Έχω εμπιστοσύνη στο Σαμαρά, πιστεύω ότι είναι πατριώτης. Είπαμε, το κόστος είναι πολύ μεγάλο. Ξέρει ότι θα τον κρίνει η ιστορία και θα είναι αμείλικτη μαζί του, δεν μπορεί να μην έχει επίγνωση των πράξεων του...
ΠΗΓΗ: www.cristallino.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου