Ατελέσφορες αποδείχθηκαν για άλλη μια φορά οι «ειρηνευτικές συνομιλίες» μεταξύ της Παλαιστινιακής Αρχής και του Ισραήλ, μετά από το πέρας του χρονικού διαστήματος που είχε θέσει το σιωνιστικό κράτος για την αναστολή των έργων των εποικιστικών κατασκευών. Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μ.Αμπάς, ζήτησε να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις, αφού πρώτα εξασφάλισε την στήριξη της PLO (Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) η οποία ελέγχεται πλειοψηφικά από την Φατάχ -της οποίας ηγείται ο ίδιος- και από άλλες μικρές αντιπολιτευόμενες και συμπολιτευόμενες οργανώσεις του Παλαιστινιακού πολιτικού σκηνικού. Την ίδια στιγμή που η πραγματική αντιπολίτευση -και έχουσα την πλειοψηφία των Παλαιστινίων στο πλευρό της- της Χαμάς, αρνείται να συμμετέχει σε τέτοιου είδους διαδικασίες εφόσον δεν τίθενται σοβαρότερες και αποδοτικότερες για τον λαό προϋποθέσεις, η οριστική απόφαση του Αμπάς, θα παρθεί κατόπιν συνόδου του Αραβικού Συνδέσμου στη Λιβύη στα τέλη της εβδομάδος. «Η θέση μας δεν έχει μεταβληθεί. Εμείς δε θα διαπραγματευόμαστε καθ’ όσον ο εποικισμός συνεχίζεται», ήταν με το πέρας της σχετικής συνεδρίασης της PLO, οι ακριβείς δηλώσεις του εκπροσώπου τύπου του Αμπάς ο οποίος για χρόνια αμφιταλαντεύεται μεταξύ της βούλησης του Παλαιστινιακού Λαού, ο οποίος υφίσταται τις πιέσεις από την παρουσία των σιωνιστών στην Μ.Ανατολή και της σχέσης του με το ίδιο το Ισραήλ, μέσω του οποίου υφίσταται η αναγνώριση της εξουσίας του, μαζί με τα οικονομικά και πολιτικά οφέλη που συνεπάγονται εξ’ αυτού. Καθόλου τυχαίο δεν είναι λοιπόν, πως ενώ την ίδια στιγμή το Ισραήλ αρνείται να ανανεώσει τη συμφωνία παύσης του εποικιστικού σχεδίου επί της Παλαιστινιακής γης, το οποίο αποτελεί και το μέσον με το οποίο υποβαθμίζεται ολοένα το βιοτικό επίπεδο και η παρουσία των Παλαιστινίων, ο Παλαιστίνιος πρόεδρος επιμένει να συζητά με τους εκπροσώπους των ΗΠΑ και των άλλων δυτικών κρατών. Που με τη σειρά τους έχουν αποδειχθεί ανίκανοι να φέρουν μια υποτυπώδη ειρήνευση, αλλά και ουσιαστικώς αδιάφοροι για τον Παλαιστινιακό σκοπό.Γεγονός που αποδεικνύει, πως και οι ίδιοι οι «ουδετερόφρονες», εκλεγμένοι ή και πραξικοπηματικά τοποθετημένοι αξιωματούχοι των Παλαιστινίων, αναγνωρίζουν πως οι «ειρηνευτικές συνομιλίες» είναι ο μοναδικός τους ρόλος. Όταν, οι συνθήκες αλλάζουν και οι «συνομιλίες» υποβαθμίζονται, τότε το ίδιο συμβαίνει και στο πολιτικό εκτόπισμα των ιδίων. Κάτι που εξωθεί το Παλαιστινιακό ζήτημα, σε μια αναζήτηση ολοένα και πιο διαθέσιμων «συνομιλητών» από τα άλλα μέλη της διεθνούς κοινότητας.
Ως εκ τούτου, η κατάσταση οδηγείται σε ένα κυκεώνα αδιεξόδων, που σε συνδυασμό με τις μεθοδεύσεις των σιωνιστών, οδηγούν την Παλαιστινιακή πολιτική στο μετέωρο βήμα των διαβουλεύσεων από τη θέση του ανίσχυρου επαίτη «βοηθείας». Την ίδια στιγμή μάλιστα, που οι σιωνιστές οργιάζουν εγκληματώντας σε βάρος των απλών Παλαιστινίων. Καθότι αυτοί είναι, πέραν των εκατοντάδων υπό διωγμό, των απαχθέντων και των δολοφονημένων, οι πραγματικοί όμηροι του Ισραήλ ως έρμαια των διαθέσεων των σιωνιστών. Οι οποίες με τη σειρά τους εμφανίζονται ολοένα και πιο απεχθείς, όπως το έσχατο παράδειγμα, που αποκαλύφθηκε μέσα σε δικαστήριο του Ισραήλ. Συγκεκριμένα, μετά από διαρκείς καταγγελίες στρατοδικείο του Ισραήλ καταδίκασε δυο εβραίους λοχίες για τη συμπεριφορά τους έναντι 9χρονου Παλαιστινίου.
Την 15η Ιανουαρίου 2009 (κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Θερμός Χειμώνας»), τον υποχρέωναν να ανοίγει δέματα και αποσκευές που υποτίθεται πως έφεραν εκρηκτικά, ερευνώντας ο ίδιος για το περιεχόμενό τους. Ο εξευτελισμός του αγοριού, και η επικίνδυνη πράξη στην οποία τον υποχρέωναν πιθανολογείται πως .μπορεί, να οδηγήσει και στη φυλάκιση των στρατιωτών(!), δείχνοντας πως ουσιαστικά η τιμωρία τους θα είναι συμβολική. Από τα λεχθέντα στο δικαστήριο όμως, βγήκε στη δημοσιότητα και η «τακτική του γείτονα», που ακολουθεί ο σιωνιστικός στρατός για τον έλεγχο και την κατάληψη κτιρίων από όπου μάχονται ένοπλοι. Σύμφωνα με αυτή την απάνθρωπη διαδικασία, οι άμαχοι γείτονες των κτιρίων-στόχων, οδηγούνται υπό την απειλή των όπλων, ώστε να εισέλθουν σε αυτά και να χτυπήσουν ή να ανοίξουν τις πόρτες των δωματίων, λειτουργώντας ως ασπίδα για τους σιωνιστές στρατιώτες. Η παρουσίαση της τακτικής αυτής, ακόμα και μέσα σε επίσημο δικαστήριο, επαληθεύει για άλλη μια φορά τους Παλαιστίνιους μαχητές, οι οποίοι υποστήριζαν πως ο αριθμός των νεκρών αμάχων, οφείλεται στις απάνθρωπες μεθόδους του σιωνιστικού στρατού κι όχι από τις δήθεν «τυφλές βομβιστικές ενέργειες» όπως διαδίδουν οι αρχές του Ισραήλ για να συγκαλύψουν τα εγκλήματά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου