Όπως έμαθες το ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ θα γίνει site , υπάρχει το ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ που είναι blog που γράφω μόνο εγώ. Σου έλειψαν τα προσωπικά κείμενα μου γράφεις και σε μένα έλειψαν για να ξέρεις αλλά με ποιους να τα μοιραστώ; Βλέπεις στα πλάγια τις δημοφιλείς αναρτήσεις της εβδομάδας, σε τι θα βοηθούσε το να γράψω ένα κείμενο για την υποκρισία για 100 και πολλά λέω άτομα; Ή να αναφέρω την άποψή μου για το πως βιώνω εγώ το τι συμβαίνει γύρω μου; Να μπαίνεις κατευθείαν στο ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ,και να μην μπαίνεις στην διαδικασία να γελάς με τις αναρτήσεις που δεν σου λένε ΤΙΠΟΤΑ όπως μου γράφεις. Και κάτι τελευταίο το να μιλάμε μέσα από ένα blog ή το facebook δεν είναι ο τρόπος ζωής που προτείνω , το να μιλάμε και να μην έχουμε κοινούς στόχους πάλι θα οδηγήσει σε αδιέξοδο. Χαίρομαι που σου λείπει το blog στην αρχική του μορφή και στεναχωριέμαι αφάνταστα ότι λείπει σε λίγους ανθρώπους.
Εύχομαι να μην έρθει η μέρα που θα νιώθω απελπιστικά μόνος και ουσιαστικά παγερά αδιάφορος για τους αναγνώστες του ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ γιατί είναι "παιδί" μου και το αγαπάω. Όπως φοβάμαι μήπως έχω αδικήσει τον ίδιο μου τον εαυτό σπαταλώντας τον χρόνο μου σε ανούσια πράγματα. Τώρα είδα το mail σου γιατί κανείς δεν με ενημέρωσε και χάρηκα που αναγκάστηκα να γράψω κάτι που δεν αφορά πολύ κόσμο. Χάρηκα επίσης που παλιοί αναγνώστες μου μπαίνουν στην διαδικασία να μου γράφουν τι νιώθουν βλέποντας τις επιφανειακές αλλαγές. Μάλλον ξόδεψα, χρήμα και χρόνο σε πράγματα που με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Αλλά δεν πειράζει διαδρομή αλλάζουμε αλλά όχι δρόμο. Ο δρόμος που μας οδηγεί στην παιδικότητά μας είναι και ο μόνος αληθινός. Πολύ μεγαλώσαμε και θέλουμε να κάνουμε και συστάσεις σε "παιδιά" που βλέπουν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και το λένε. Σε ευχαριστώ για τις 126 λέξεις σου και νιώθω ήδη ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν πάει χαμένο.
ΥΓ.
Έχω αλλάξει , τηλέφωνο , συνήθειες και μένω στην γενέτειρά μου. Τελικά αυτή η πόλη δεν σε αφήνει ΠΟΤΕ να σκεφτείς ότι είσαι κομμάτι του κόσμου σε εγκλωβίζει στην μαγεία της και σε καθηλώνει περιμένοντας να δεις πόσο πολύ τελικά αγαπάς αυτό που είσαι. Χάνεσαι στις πλατείες της και αναπολείς σε εικόνες και χρώματα φίλους και κυρίως ανθρώπους που έχουν σημαδέψει ακόμα και με την ίδια τους την ζωή Ιδανικά και Αξίες που νιώθεις να χάνονται. Να γιατί δεν αποδέχονται την διαφορετικότητά μας γιατί εμείς μια μέρα θα τα αλλάξουμε όλα..............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου