Γιάννης Πρετεντέρης> Η χώρα δεν κατοικείται από ηλιθίους

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=136&artID=4600406

ΕΝΑΣ ΕΙΔΙΚΟΣ στις δηµοσκοπήσεις µου έλεγε προχθές: «Σε σχέση µε τις αρχές Σεπτεµβρίου, έχω την αίσθηση ότι κάνω µετρήσεις σε άλλη χώρα!». Με άλλα λόγια: τόσο πολύ έχουν αλλάξει τα πράγµατα.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, θα µείνω επιφυλακτικός µέχρι τέλους. Το επιβάλλει η ιδιότυπη φύση των συγκεκριµένων εκλογών: µπορείς να διαµαρτυρηθείς χωρίς να αλλάξεις κυβέρνηση. Κυρίως, όµως, η αίσθηση ότι υπάρχει µεν ένα πολύ δυσάρεστο γενικό κλίµα αλλά κανείς δεν µπορεί να προεξοφλήσει αν, πώς και σε ποιο µέτρο θα αποτυπωθεί στην κάλπη.

ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ είναι ότι η Ελλάδα τον Οκτώβριο 2010 ελάχιστα θυµίζει την Ελλάδα του Οκτωβρίου 2009, ούτε καν την Ελλάδα της περασµένης άνοιξης. Κι έρχεται τώρα η κυβέρνηση παραµονές εκλογών να διαπιστώσει ότι, πέραν των άλλων, η δηµοσιονοµική προσαρµογή όχι µόνο δεν προχωράει ικανοποιητικά αλλά απαιτεί και πρόσθετα µέτρα.

ΔΥΣΚΟΛΑ τα πράγµατα. Αλλά µια µικρή συµβουλή: ένα δεύτερο σενάριο «λεφτά υπάρχουν!» θα είναι πιο καταστροφικό κι από το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσµα. Γι’ αυτό καλύτερα να δηλώσουν προεκλογικά τις πραγµατικές µετεκλογικές προθέσεις τους παρά να κρύβονται, να υπεκφεύγουν ή να παρέχουν αβάσιµες διαβεβαιώσεις ελπίζοντας να περάσει η (εκλογική) µπόρα και µετά βλέπουµε.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑΜΕ αίφνης ότι, ως εκ θαύµατος και σατανικής συµπτώσεως, τα αναθεωρηµένα οικονοµικά στοιχεία θα ανακοινωθούν επισήµως στις... 15 Νοεµβρίου, την εποµένη του δεύτερου γύρου των εκλογών! Ερωτώ: υπάρχει έστω και ένας Ελληνας που να διατηρεί την παραµικρή αµφιβολία γι’ αυτό που θα ανακοινωθεί; Και πώς θα αξιολογήσει ότι περιµένουν να περάσουν οι εκλογές για να του το ανακοινώσουν;

ΟΛΟΙΕΧΟΥΜΕ καταλάβει τι συµβαίνει και τι µας περιµένει, η χώρα δεν κατοικείται από ηλιθίους. Θα είναι, λοιπόν, τεράστιο ολίσθηµα να µας θεωρήσουν τέτοιους. Χίλιες φορές καλύτερα να µιλήσει η κυβέρνηση τη γλώσσα της αλήθειας κι ας χάσει όλες τις περιφέρειες. Θα είναι πιο επικίνδυνο γι’ αυτήν, όµως, αν το ρίξει πάλι στο παρολί: κινδυνεύει να χάσει και τις περιφέρειες και την εµπιστοσύνη του κόσµου. Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχουν πλέον τα ελαφρυντικά του 2009.

ΔΕΝ ΛΕΩ ότι θα το επιχειρήσουν. Με τροµάζει, όµως, η (οµολογηµένη) έφεση του οικονοµικού επιτελείου να «φέρνει τα πράγµατα µε το µαλακό». Η τάση, δηλαδή, να υποκαθιστούν την πολιτική µε την επικοινωνία. Το έκαναν πέρυσι µε το κόστος που ξέρουµε. Δεν νοµίζω ότι έχουν περιθώρια να επαναλάβουν το κόλπο.

ΟΧΙΜΟΝΟ επειδή δεν κερδίζουν τίποτα επί της ουσίας. Ούτε απλώς επειδή κινδυνεύουν να εξοργίσουν ακόµη κι όσους καλοπροαίρετα αντιµετωπίζουν την προσπάθειά τους. Αλλά κυρίως επειδή το δις εξαµαρτείν ουκ ανδρός σοφού!