Πού οδηγούν αυτού του είδους οι επικλήσεις είναι γνωστό, όπως γνωστό είναι και τι είδους κρέας μυρίζει όταν ακούγονται κραυγές για τον νόμο και την τάξη. Γιατί, όταν μιλούν για νόμο αυτά τα καλόπαιδα, δεν εννοούν βέβαια οποιονδήποτε νόμο, εννοούν την καταστολή, την τιμωρία, το βαρύ χέρι του Κράτους, που επιπίπτει εναντίον όσων εναντιώνονται όχι γενικώς και αορίστως στη δημόσια τάξη, αλλά σε μια πολύ συγκεκριμένη δημόσια τάξη τελευταίας εσοδείας -τρόικας και Μνημονίου. Περί αυτού πρόκειται.
Κατά τα άλλα, με την ουσιαστική νομιμότητα, γαία πυρί μιχθήτω. Υπάρχει φορολογική νομοθεσία, για παράδειγμα, που όλοι ξέρουν από ποιους και με πόσους τρόπους παραβιάζεται. Έρχεται λοιπόν το Κράτος όχι μόνο να αγνοήσει τους δικούς του νόμους, αλλά και να συμπράξει στην παρανομία εισπράττοντας από τον κάθε ύποπτο παρανομίας μια μικρή μίζα, την οποία ονομάζει περαίωση. Και μετά κάψτε τα βιβλία, διακηρύσσουν εκείνοι που υποτίθεται ότι είναι φρουροί της νομιμότητας.
Σκοινί κορδόνι επίσης οι νόμοι παραβιάζονται -έστω κι αν η παραβίασή τους γίνεται με νόμιμη μορφή, δηλαδή με νόμο που καταργεί τον προηγούμενο επειδή έτσι τους αρέσει- εις βάρος μισθωτών και συνταξιούχων. Δεν ήταν νόμος ο δέκατος τρίτος και δέκατος τέταρτος μισθός, η δέκατη τρίτη και δέκατη τέταρτη σύνταξη, η προστασία από τις απολύσεις και η σχετική αποζημίωση, ο κατώτερος μισθός, οι συλλογικές συμβάσεις και χιλιάδες άλλα; Οι φορτηγατζήδες παραβίασαν, κατάργησαν, ξέσκισαν όλους αυτούς τους νόμους βυθίζοντας κόσμο και κόσμο στην ανέχεια και τη δυστυχία;
Ας αφήσουν λοιπόν οι Φαρισαίοι τα καλαμπούρια. Ακόμα και ο αποδιοπομπαίος φορτηγατζής προϊόν του καθεστώτος τους είναι, με βάση τους νόμους και το καθεστώς αυτό επένδυσε μια περιουσία στην άδεια που τώρα θεωρούν κλοπή και τον οδηγούν στην καταστροφή. Γιατί δεν τους συμφέρει να δουν ότι ο νόμος του κλότσου και του μπάτσου δεν ταυτίζεται καθόλου με τη δικαιοσύνη…
Του Θανάση Καρτερού από την Αυγή, 21/9/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου