Ρεπορταζ:Ν.ΜΠΑΣΤΕΑ
Απο:ΤΑ ΝΕΑ
Είναι ο άνθρωπος που σκέφτηκε, οργάνωσε και καθοδήγησε την επίθεση στους Δίδυµους Πύργους της Νέας Υόρκης σαν σήµερα πριν εννέα χρόνια. Κι όµως για τον 45χρονο Χαλίντ Σέιχ Μοχάµεντ γνωρίζουµε ελάχιστα....
Πώς έφθασε ένας πακιστανός µετανάστης στο Κουβέιτ να υλοποιήσει µια τροµοκρατική επίθεση που άλλαξε τον κόσµο; Η ιστορία του είναι η ιστορία της εποχής µας.
Ο Χαλίντ Σέιχ Μοχάµεντ κοίταξε τον δηµοσιογράφο του Αλ Τζαζίρα στα µάτια: «Η επίθεση µε τα αεροπλάνα στους Δίδυµους Πύργους είχε στόχο να προκαλέσει όσο περισσότερους θανάτους γινόταν και να αποτελέσει ένα µεγάλο χαστούκι για την Αµερική σε αµερικανικό έδαφος».
Από τον Ιούνιο του 2002, όταν αµερικανοί αξιωµατούχοι διαπίστωσαν ότι ο Μοχάµεντ ήταν ο εγκέφαλος της τροµοκρατικής επίθεσης της 11ης Σεπτεµβρίου, έχουµε µάθει ελάχιστα γι’ αυτόν – τα περισσότερα µέσα από την εννιάχρονη έρευνα του δηµοσιογράφου Τέρι Μακντέρµοτ και το βιβλίο του «Τέλειοι στρατιώτες: ποιοι ήταν και γιατί το έκαναν οι αεροπειρατές της 11ης Σεπτεµβρίου».
Ο Μοχάµεντ πάντως µόνο ταπεινός δεν είναι. Μέσα στο δικαστήριο το 2007 παροµοίασε τον εαυτό του µε τον Τζορτζ Ουάσιγκτον και καυχήθηκε ότι σχεδίασε «την επιχείρηση της 11ης Σεπτεµβρίου από το Α έως το Ω». Το να σκοτώνεις, εξήγησε, είναι µέρος της δουλειάς: «Ο πόλεµος ξεκίνησε από τον Αδάµ όταν ο Κάιν σκότωσε τον Αβελ και συνεχίζεται µέχρι τώρα. Δεν θα σταµατήσει ποτέ».
«Τον αποκεφάλισα». Στην ίδια εµφάνισή του µάλιστα περηφανεύτηκε και για κάτι άλλο. Οτι εκείνος µε τα χέρια του δολοφόνησε τον δηµοσιογράφο της «Wall Street Journal» Ντάνιελ Περλ: «Τον αποκεφάλισα µε το ευλογηµένο δεξί µου χέρι», είπε. «Υπάρχουν και φωτογραφίες στο Ιντερνετ που το αποδεικνύουν». Σήµερα οι πακιστανικές αρχές θεωρούν αυτό τον ισχυρισµό του αληθινό. Και έναν άλλο: ότι ο Μοχάµεντ και όχι ο Μπιν Λάντεν ήταν ο άνθρωπος που είχε την ιδέα για την επίθεση στους Δίδυµους Πύργους, εκείνος την κατέστρωσε και έδωσε όλες τις οδηγίες.
Οι γονείς του έφυγαν τη δεκαετία του ‘50 από το Πακιστάν, έχοντας ήδη τέσσερα παιδιά, για να εγκατασταθούν στο Κουβέιτ, όταν ξεκινούσε η οικονοµική άνθηση της χώρας λόγω του πετρελαίου. Ο πατέρας του έγινε ιµάµης και απέκτησε µε τη σύζυγό του άλλα πέντε παιδιά. Ο Χαλίντ, που γεννήθηκε στις 14 Απριλίου του 1965, ήταν ο προτελευταίος. Τα πετροδολάρια που προσείλκυσαν την οικογένεια του Μοχάµεντ άλλαξαν και το Κουβέιτ, ο πληθυσµός του οποίου εξαπλασιάστηκε µέσα σε 30 χρόνια. Οι ξένοι εργάτες, οι «µπιντούν», συνέβαλλαν αποφασιστικά στην ενίσχυση της οικονοµίας, δεν απολάµβαναν όµως τα προνόµια των ντόπιων. Ο Μοχάµεντ ήταν λαµπρός µαθητής στα µαθηµατικά αλλά και επαναστάτης. Μια φορά µαζί µε τον ανιψιό του Αµπντούλ Μπασίτ Καρίµ (ο οποίος έγινε γνωστός ως Ράµζι Γιούσεφ, υπεύθυνος για τη βοµβιστική επίθεση στο World Τrade Center το 1993) κατέβασαν τη σηµαία του Κουβέιτ από το σχολείο τους. Εκείνη την εποχή το Κουβέιτ είχε γίνει το κέντρο του παλαιστινιακού ακτιβισµού, εκεί εργαζόταν ο Γιάσερ Αραφάτ και εκεί φοιτούσε ο Χαλέντ Μεσάλ, ιδρυτής της Χαµάς.
Τζιχάντ. Το 1979, δύο γεγονότα µεταµόρφωσαν τον µουσουλµανικό κόσµο: οι σιίτες ισλαµιστές µε επικεφαλής τον αγιατολάχ Χοµεϊνί ανέτρεψαν τον Σάχη της Περσίας και η Σοβιετική Ενωση εισέβαλε στο Αφγανιστάν εγκαθιστώντας µια κυβέρνηση-µαριονέτα. Οι ισλαµιστικές οργανώσεις θέριεψαν ως αντίδραση στην εισβολή και η Μουσουλµανική Αδελφότητα, µια ισλαµική οργάνωση που είχε ιδρυθεί στην Αίγυπτο τη δεκαετία του 1920, ενισχύθηκε ιδιαίτερα στο Κουβέιτ επηρεάζοντας ιδιαίτερα τη ζωή του Χαλίντ Σέιχ Μοχάµεντ. Ο µεγαλύτερος αδελφός του Ζαέντ σπούδασε στο πανεπιστήµιο της Αδελφότητας και ο ίδιος συµµετείχε σε κατασκηνώσεις της οργάνωσης στην έρηµο – εκεί ασπάστηκε την ιδέα του τζιχάντ, του ιερού πολέµου, και µελέτησε την ιδεολογία – αντιδυτική, αντισηµιτική και αντι-εκσυγχρονιστική – του Σαγίντ Κουθ, θεωρητικού της οργάνωσης.
Στις ΗΠΑ για σπουδές.
Τον Ιανουάριο του 1984, ο 19χρονος Μοχάµεντ ταξιδεύοντας µε πακιστανικό διαβατήριο φθάνει σε µια µικρή πόλη της Βόρειας Καρολίνας το Μαρφρίσµπορο για να σπουδάσει στο Κολέγιο Τσόβαν που είχε ιδρύσει η Εκκλησία των Βαπτιστών και δεν απαιτεί από τους ξένους φοιτητές να µιλούν καλά αγγλικά για να εισαχθούν. Δύο χρόνια αργότερα αυτός και ο ανιψιός του Καρίµ θα αποφοιτήσουν από το Τµήµα Μηχανικών, έχοντας υποστεί τις κοροϊδίες των χριστιανών συµφοιτητών τους, έχοντας ασπαστεί ακραίες ισλαµιστικές θέσεις και έχοντας µισήσει τις ΗΠΑ.
Το World Τrade Center ήταν ο τέλειος στόχος
Το 1987 ο Μοχάµεντ φθάνει στην Πεσαβάρ του Πακιστάν, ένα µέρος γεµάτο κατασκόπους και όπλα, για να εργασθεί µαζί µε τον αδελφό του σε µια εταιρεία που προσφέρει βοήθεια στο Αφγανιστάν. Ο αγώνας εναντίον των Σοβιετικών βρίσκεται ήδη στην όγδοη χρονιά και οι Ταλιµπάν σηµειώνουν – µε τη βοήθεια των ΗΠΑ – όλο και περισσότερες νίκες. Στην Πεσαβάρ έχουν συγκεντρωθεί οι σηµαντικότεροι αρχηγοί του ένοπλου ακραίου Ισλάµ: ο Οσάµα Μπιν Λάντεν, ο επικεφαλής της αιγυπτιακής τζιχάντ Αϊµάν Αλ Ζαουάχρι, αργότερα Νο 2 στην Αλ Κάιντα, και άλλοι. Εναν χρόνο αργότερα αρχίζει η αποχώρηση των Σοβιετικών και οι Ταλιµπάν σχηµατίζουν κυβέρνηση. Τον Αύγουστο του ‘90 το Ιράκ εισβάλλει στο Κουβέιτ και λίγο αργότερα αρχίζει ο Πόλεµος του Κόλπου. Οι µουτζαχεντίν θεωρούν προσβολή το γεγονός ότι οι Αµερικανοί πολεµούν Αραβες. Ο Μοχάµεντ βρίσκει καταφύγιο στο Μπαχρέιν έχοντας ενταχθεί πλήρως στην τζιχάντ. Δεν έχει φίλους παρά µόνο τον ανιψιό του Αµπντούλ Μπασίτ Καρίµ, που έχει ήδη εκπαιδευθεί στρατιωτικά στο Αφγανιστάν.
Η πρώτη επιχείρηση.
Ο Μπασίτ βρίσκεται σε επαφή µε έναν νεαρό Αραβα που εκπαιδεύεται ως πιλότος στην Αµερική, τον Χακίµ Μουράντ, και του ζητάει να του δώσει πιθανούς στόχους στις ΗΠΑ για επίθεση. Οπως δήλωσε ο Μουράντ στους ανακριτές του, «του πρότεινα το Παγκόσµιο Κέντρο Εµπορίου». Η έκρηξη από τις βόµβες που βάζει ο Μπασίτ στο κτίριο προκαλεί στις 26 Ιανουαρίου 1993 τον θάνατο έξι ανθρώπων. Ο Μπασίτ επιστρέφει στο Καράτσι και συναντά τον Μοχάµεντ, µαζί µε τον οποίο έχουν καταστρώσει το σχέδιο. Τώρα είναι έτοιµοι για κάτι µεγαλύτερο.
Ο Μοχάµεντ, που ζητά χρήµατα από διάφορους υποστηρικτές, ταξιδεύει σε όλο τον κόσµο και δηµιουργεί δίκτυα. Στα µέσα του 1994 οι δύο άνδρες πηγαίνουν στη Μανίλα έχοντας αποφασίσει να δολοφονήσουν είτε τον Πάπα είτε τον Μπιλ Κλίντον που αναµένονται στις Φιλιππίνες στις αρχές του 1995. Κάποιες πληροφορίες φθάνουν στις αρχές, οι οποίες αυξάνουν τα µέτρα ασφαλείας, και έτσι φεύγουν άπρακτοι. Πίσω στο Καράτσι, ο Μπασίτ µαζί µε τον πιλότο φίλο του Μουράντ ετοιµάζουν µικρές βόµβες που µπορούν να συναρµολογηθούν εν πτήσει και σχεδιάζουν να τις τοποθετήσουν ταυτόχρονα σε 10 αµερικανικά αεροσκάφη. Οµως ο Μπασίτ προκαλεί κατά λάθος φωτιά στο διαµέρισµά του και η Πυροσβεστική ανακαλύπτει το ύποπτο υλικό. Συλλαµβάνονται και οι δύο – γλιτώνει µόνο ο Μοχάµεντ, όµως γίνεται γνωστή η ανάµειξή του και καταδικάζεται µυστικά το 1996 από δικαστήριο της Νέας Υόρκης.
Τα σχέδια για τροµοκρατικές επιθέσεις που είχαν κάνει θείος και ανιψιός είναι πολλά. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 2003, όταν συλλαµβάνεται ο Μοχάµεντ, αναφέρει σε µια κατάθεσή του 31 από αυτά. Παρ’ ότι το FΒΙ πλέον τον αναζητά, ο διευθυντής της υπηρεσίας Μάικλ Χέιντεν σε κατάθεσή του στη Γερουσία αναφέρει ότι χρειάσθηκε να περάσει ένας χρόνος από την επίθεση στους Δίδυµους Πύργους για να τον συνδέσουν µε αυτήν. Το 1997 ο Μοχάµεντ ταξιδεύει σε Βραζιλία, Βοσνία, Φιλιππίνες και Μαλαισία, καθώς και στην περιοχή Τόρα Μπόρα του Αφγανιστάν για να συναντηθεί µε τον Μπιν Λάντεν και να του προτείνει να ρίξουν ένα αεροπλάνο στο αρχηγείο της CΙΑ. Ο Μπιν Λάντεν αρνείται γιατί δεν το θεωρεί σηµαντικό. Τότε ο Μοχάµεντ προτείνει να κάνουν αεροπειρατεία σε 10 αεροσκάφη στις ΗΠΑ, να ρίξουν τα εννέα από αυτά σε διάφορους στόχους και από το δέκατο να βγει ο ίδιος θριαµβευτικά και να εξηγήσει το γιατί. Ο Μπιν Λάντεν βρίσκει το σχέδιο περίπλοκο. Χρειάζεται να φθάσει το 1999 για να εγκρίνει ένα σχέδιο: εκείνο της 11ης Σεπτεµβρίου. Η ιδέα επιλέχθηκε λόγω της απλότητάς της: απαιτούσε πιλότους και άνδρες που θα µπορούσαν να ελέγξουν τα άοπλα µέλη του πληρώµατος, χρήµατα και µερικούς καµικάζι. Το πιο δύσκολο ήταν να βρεθούν εθελοντές που µπορούσαν να µπουν νόµιµα στις ΗΠΑ.
Δεκαεννέα καµικάζι.
Μέσα σε δύο χρόνια, ο Μοχάµεντ έβαλε στο κόλπο 19 άνδρες, µε επικεφαλής τον Μοχάµεντ Ατα, ο οποίος µετέφερε τις οδηγίες που έπαιρνε µέσω κωδικοποιηµένων e-mail από τον αρχηγό στους υπολοίπους: ποιες πτήσεις, ποια ηµέρα, µε ποιον τρόπο κ.λπ. Οπως δήλωσε ο Μοχάµεντ στους ανακριτές του, χρειάσθηκε να αντισταθεί πολλές φορές στις προτροπές του Μπιν Λάντεν να επισπεύσει τις επιθέσεις και περίµενε µέχρι το καλοκαίρι του 2001, οπότε ο Ατα τού είπε ότι η οµάδα είναι έτοιµη. Επίσης, επέτρεψε στον Ατα να ανατρέψει την απόφαση του Μπιν Λάντεν και να µην κατευθυνθεί ένα από τα αεροπλάνα στον Λευκό Οίκο – γιατί θα ήταν δύσκολο – αλλά στο Καπιτώλιο.
Ο Μοχάµεντ στις 11 Σεπτεµβρίου µαζί µε συνεργάτες του σε ένα Ιντερνετ καφέ στο Καράτσι, παρακολούθησαν τα αεροπλάνα να πέφτουν πάνω στους Δίδυµους Πύργους, φωνάζοντας «ο Αλλάχ είναι µεγάλος».
Ο «στρατηγός» στο Γκουαντάναµο
Αν και ο Μοχάµεντ δεν κινούνταν συχνά στις περιοχές όπου βρίσκονταν οι ηγέτες της Αλ Κάιντα, µετά την 11η Σεπτεµβρίου έγινε ουσιαστικά ο επικεφαλής των στρατιωτικών επιχειρήσεων της οργάνωσης. Τις αµέσως επόµενες ηµέρες χρησιµοποίησε µουλάρια για να µεταφέρει και να λάβει µηνύµατα από το Αφγανιστάν και έκανε ανάληψη όλων των χρηµάτων που δεν είχαν χρησιµοποιήσει οι αεροπειρατές.
Ενα χρόνο µετά την επίθεση, οι αµερικανικές µυστικές υπηρεσίες κατέληξαν ότι αυτός είναι ο εγκέφαλος της επίθεσης και τον επικήρυξαν για 25 εκατοµµύρια δολάρια. Το καλοκαίρι του 2003 η πακιστανική αστυνοµία εισέβαλε στο διαµέρισµά του στο Ραβαλπίντι και τον συνέλαβε. Τον είχε προδώσει ένας συµπατριώτης του.
Τώρα, ο Μοχάµεντ κρατείται στο Καµπ 7 του Γκουαντάναµο σε αποµόνωση, ενώ σε έκθεση της CΙΑ αναφέρεται ότι έχει υποβληθεί σε εικονικό πνιγµό και άλλα βασανιστήρια. Είναι άγνωστο πότε και πού θα πραγµατοποιηθεί η δίκη του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917
Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...
-
O ΩΡΑΙΟΣ ΤΟΥ GREY'S ANATOMY Είναι η αλήθεια σε λίγα λεπτά video! Όλη η αλήθεια για την showbiz! Ο Eric Dane, γνωστός για τον ρόλο του ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου