Πολύβιος Κανές
Σε μία έντονη προσπάθεια να ξανακερδίσουν τις εντυπώσεις έχουν αποδυθεί οι διωκτικές Αρχές, διοχετεύοντας με το σταγονόμετρο πληροφορίες για την πορεία της έρευνας εντοπισμού του σκληρού πυρήνα των ενόπλων ομάδων. Η διοχέτευση αυτών των πληροφοριών στα ΜΜΕ έχει ως στόχο να παρασύρει τους ήδη εκτεθειμένους υπόπτους σε λανθασμένες κινήσεις. Πρόκειται για άσκηση πίεσης, δηλαδή, ώστε κάποια στιγμή να «γίνει το λάθος».
Όμως, τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτόν τον σκοτεινό κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, των παρακολουθήσεων, των υποκλοπών και του ECHELON;
Την μπαγκέτα κρατούν (ξανά) οι Άγγλοι της Scotland Yard και της ΜΙ5. Αυτοί προσέφεραν την αξιολόγηση και την ανάλυση. Την συγκέντρωση των πληροφοριών οργάνωσαν οι Αμερικανοί και το κλιμάκιο της CIA που εδρεύει μόνιμα στο κτίριο της Κατεχάκη. Τη δουλειά έκαναν οι Έλληνες αξιωματικοί της ΕΥΠ -και συγκεκριμένα έμπειρα στελέχη τής πάλαι ποτέ κραταιάς Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας.
Οι ουσιαστικές έρευνες ξεκίνησαν μετά την επίθεση με αντιαρματική ρουκέτα εναντίον της Αμερικανικής Πρεσβείας. Πολλές φορές άλλαξαν οι χειριστές της υπόθεσης, με εξαίρεση δύο αξιωματικούς, οι οποίοι παρέμειναν σταθεροί.
Αποτέλεσμα:
Σήμερα αισθάνονται έτοιμοι να προχωρήσουν σε οριστικές κινήσεις, ώστε να «σιγήσουν τα όπλα». Πρώτη προτεραιότητα, βεβαίως, ο «Επαναστατικός Αγώνας» και η «Σέχτα Επαναστατών».
Χιλιάδες ώρες παρακολούθησης υπόπτων, απεριόριστες επαναλήψεις διασταύρωσης και αξιολόγησης στοιχείων, «ανασκαφές» στα αρχεία του πρόσφατου και μακρύτερου παρελθόντος της δράσης των ένοπλων οργανώσεων, των πρωταγωνιστών, όσο και των υπόπτων που πέρασαν ανέγγιχτοι από το πρώτο κόσκινο, οδήγησαν σε ασφαλή, κατά τους ίδιους τους αξιωματικούς της Αντιτρομοκρατικής, συμπεράσματα για πρόσωπα, ονόματα, διευθύνσεις και τηλέφωνα.
Οι ισχυρισμοί της Κατεχάκη
Δεκαπέντε ύποπτοι, όλοι υπό στενή τελική παρακολούθηση. Η «μαγιά» προήλθε από τα στοιχεία των συλληφθέντων κατά την εισβολή των ΜΑΤ στο υπό κατάληψη Πολυτεχνείο, το 1995. Η καταγραφή των στοιχείων που έγινε τότε, αποτέλεσε, σύμφωνα πάντα με την Αντιτρομοκρατική, τον πυρήνα της έρευνας, ανεξάρτητα από το εάν ή όχι παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε. Απλά, εκείνη η μαζική σύλληψη επέτρεψε στην Αστυνομία να διαθέτει ένα ευρύ αρχείο πρώτης αναφοράς.
Μέσα από την ανάλυση και τη διασταύρωση, οι διωκτικές Αρχές αισθάνονται σίγουρες για τα πρόσωπα των υπόπτων, και το δείχνουν: Εδώ και ένα μήνα, η παρακολούθησή τους είναι ασφυκτική. Για κάποιους, για τους οποίους τα στοιχεία είναι πιο ισχνά, η παρακολούθηση είναι σχεδόν φανερή, ώστε να οδηγηθούν είτε σε κίνηση απερισκεψίας είτε σε απόλυτη απενεργοποίηση. Ένας από την τριάδα των βασικών υπόπτων με συχνές μετακινήσεις στην επαρχία, κυρίως πέριξ της Αττικής, οδήγησε την Αντιτρομοκρατική στην πεποίθηση πως βρίσκεται στο «παρά πέντε» του εντοπισμού των κρησφύγετων των όπλων και των εκρηκτικών.
Μια νυχτερινή απόπειρα να μετακινηθούν, ορισμένα από αυτά, το βράδυ της 7ης Αυγούστου, έδωσε τροφή στις διόπτρες νυχτερινής επιτήρησης. Το σύστημα τηλεφωνικών υποκλοπών της ΕΥΠ στην Κατεχάκη απέδωσε καρπούς, με σημαντικότερη την καταγραφή δύο συνομιλιών κατά την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου και τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου.
Το ένα κινητό τηλέφωνο ανήκε στον αποκαλούμενο από τους αξιωματικούς «τουρίστα», χωρίς αυτό να είναι το μόνο παρατσούκλι που του αποδίδουν. Η διαδρομή της ανώνυμης κάρτας sim ήταν σχεδόν μυθιστορηματική, εφόσον είχε τεθεί υπό παρακολούθηση από τη στιγμή που έγινε η αγορά και η ενεργοποίησή της.
Οι επικεφαλής της επιχείρησης, μετά από διασταύρωση και αποκωδικοποίηση του διαλόγου, είχαν πλέον βεβαιωθεί πως άκουγαν τη φωνή τού ενός από τη «Σέχτα», ο οποίος πυροβόλησε τον αστυνομικό Νεκτάριο Σάββα στις 17 Ιουνίου, στην πρώτη δολοφονική ενέργεια της οργάνωσης. Τον γνώριζαν από παλιά. Ήξεραν καλά πόσο αποφασισμένος ήταν και είναι έτοιμος να πεθάνει, παρά να συλληφθεί. Μαζί με τρεις ακόμα συντρόφους του από τη δεκαετία του 90, είχε συχνά μπει στο στόχαστρο των διωκτικών Αρχών χωρίς ποτέ να προκύψουν επαρκή επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον του. Ήταν ύποπτος για ληστείες και άλλες ενέργειες κυρίως εναντίον αστυνομικών, τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν.
Από τη «Σέχτα Επαναστατών στον «Επαναστατικό Αγώνα» και αντίστροφα
Χωρίς να αποδέχονται την παλιά συνταγή των συγκοινωνούντων δοχείων ανάμεσα στις οργανώσεις, οι διώκτες τους έχουν πειστεί πως η «Σέχτα» γεννήθηκε από τις διαφωνίες που προέκυψαν στο εσωτερικό του «Επαναστατικού Αγώνα» την περίοδο του 2004-2005. Σύμφωνα με την ανάλυση στην οποία κατέληξαν και αποδέχονται ως βάση για τις έρευνες, ένα ή δύο μέλη του αρχικού «Επαναστατικού Αγώνα» προέταξαν τη λογική των συχνών ενεργειών, έστω κι αν τα θύματα δεν ήταν στην πρώτη γραμμή των στόχων που θα επιθυμούσαν. Αντί δηλαδή για δύο - τρεις θεαματικές ενέργειες το χρόνο, θα ήταν προτιμότερο να επιχειρούν συχνές δολοφονικές επιθέσεις εναντίον μικρομεσαίων στόχων.
Κατά τους Εγγλέζους και τους Αμερικανούς συνεργάτες της Κατεχάκη, προέκυψαν έτσι δύο διαφορετικές σχολές, εκ των οποίων η μια απαιτούσε μακροχρόνια προετοιμασία και παρακολούθηση του στόχου πρώτης γραμμής, ώστε να διασφαλιστεί η μέγιστη προβολή των απόψεων της οργάνωσης, και η δεύτερη, η οποία προέτασσε πολλαπλά ένοπλα χτυπήματα εναντίον στόχων που δεν είναι προστατευόμενοι και άρα θεωρούνται αντικειμενικά πιο «προσεγγίσιμοι».
Έκτοτε, οι δύο οργανώσεις ακολούθησαν αυτόνομες πορείες, αύξησαν τα μέλη τους, πολλαπλασίασαν τις δυνάμεις και τα μέσα, αλλά δεν ξανασυναντήθηκαν μεταξύ τους.
Η αντίστροφη προσέγγιση, από τη «Σέχτα» στην κοινή αφετηρία με τον «Επαναστατικό Αγώνα», ήταν ο τρόπος με τον οποίο περιόρισαν τη λίστα των υπόπτων σε λιγότερους από δέκα, καταλήγοντας έτσι στον αρχικό πυρήνα της οργάνωσης που ξύπνησε τις ανησυχίες των Αμερικανών μετά την εκτόξευση αντιαρματικής ρουκέτας εναντίον της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα.
Όπως υποστηρίζουν σήμερα οι επικεφαλής αξιωματικοί της έρευνας, «αυτοί που ήσαν ύποπτοι εδώ και χρόνια, ήσαν και αυτοί που τελικά απαρτίζουν τις δύο οργανώσεις. Η εξειδίκευση των στοιχείων και η ταυτοποίηση ήταν θέμα ανάλυσης και διασταύρωσης», λένε στην Κατεχάκη, επιχειρώντας να πείσουν και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου που διψά για επιτυχίες, οι οποίες, όταν έρχονται, (βλέπε την υπόθεση του Συνδικάτου του Εγκλήματος), καταλήγουν σε μπούμεραγκ λόγω κακών χειρισμών και εσωτερικών διενέξεων μεταξύ ΕΥΠ - ΕΛΑΣ και των λόμπυ εξουσίας. Παρατηρεί δε κανείς πως η παραπάνω ανάλυση των συγκεκριμένων δεδομένων ακούγεται επαρκής, πλην όμως «μυρίζει» βρετανικού τύπου τεχνοκρατική προσέγγιση. Ό,τι πρέπει, δηλαδή, για να «χαϊδεύει» τα άπληστα αυτιά των υπεραντλαντικών συμμάχων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου