Πολιτικοί με χειροπέδες; Mη με κάνετε και κοκκινίζω…

Ο «νομικός πολιτισμός» είναι μία έννοια που γίνεται με διαφορετικό τρόπο αντιληπτή από χώρα σε χώρα, από ήπειρο σε ήπειρο.
Μας δόθηκε η δυνατότητα να το κατανοήσουμε πρόσφατα με τη σύλληψη του Ντομινίκ Στρος Καν στις ΗΠΑ. Ο πρώην διευθυντής του διεθνούς νομισματικού ταμείου παραδόθηκε βορά στα αδηφάγα βλέμματα της κοινής γνώμης να οδηγείται σιδηροδέσμιος μετά την σύλληψή του.

Τότε Ευρωπαίοι σχολιαστές είπαν ότι κάτι τέτοιο δεν έχει καμία σχέση με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και τα αυτονόητα δικαιώματα του κατηγορουμένου. Τυπικά παντού και πάντοτε ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας. Δηλαδή όλοι είναι αθώοι μέχρι να καταδικαστούν αμετάκλητα από τη δικαιοσύνη.

Πρακτικά μία εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις και οι εντυπώσεις που δημιουργούνται απαλείφονται ακόμα και αν κάποια στιγμή υπάρξει αθωωτική απόφαση. Οι εικόνες από τους συλληφθέντες να μεταφέρονται σιδηροδέσμιοι είναι σοκαριστικές. Ορισμένα ΜΜΕ υπερακόντισαν προβάλλοντας συνεχώς αυτές τις εικόνες έτσι που αντικειμενικά να δημιουργείται η εντύπωση πως όλοι οι συλληφθέντες είναι αυτόχρημα κακούργοι.

Ομολογώ ότι η εικόνα ενός επώνυμου με αστυνομική συνοδεία και χειροπέδες ελκύει περισσότερο από τις εικόνες της Βουλής κατά την συζήτηση του περίφημου μεσοπρόθεσμου προγράμματος που οδηγεί την κοινωνία στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Η φωτογραφία του κυρίου Βενιζέλου από το βήμα της Βουλής μα περικόπτει εισοδήματα και να επιβάλλει νέους αβάσταχτους φόρους δεν προκαλεί τον αμφιβληστροειδή όσο αυτή του Αχιλλέα Μπέου με το σακάκι του να καλύπτει τις χειροπέδες.

Όμως τα λεφτά του ελληνικού λαού δεν τα έφαγε ο Μπέος και οι συν αυτώ όπως ατυχέστατα είπε προχθές στη Βουλή ο κύριος Γερουλάνος. Αδιέξοδες πολιτικές που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού οδήγησαν στο «φάγωμα» του χρήματος αλλά για αυτό το φαγοπότι δεν είδαμε κανέναν με χειροπέδες.

Ίσα-ίσα με νόμο που πέρασε πρόσφατα στην Βουλή απαγορεύεται η σύλληψη όσων είναι τώρα ή χρημάτισαν παλιότερα υπουργό. Για φανταστείτε τα κανάλια προβάλλουν την εικόνα ενός υπουργού με χειροπέδες; Είπαμε όμως. Τέτοιες εικόνες ταιριάζουν στο ποδόσφαιρο αλλά - προς Θεού – όχι στους πεντακάθαρους υπουργούς και πρώην υπουργούς.