Ρεαλιστής ή φοβητσιάρης; Όπως έλεγε και ο Τεν Κάτε, το πώς βλέπεις ένα ποτήρι με νερό ως τη μέση είναι καθαρά υποκειμενικό. Άλλος το βλέπει μισογεμάτο, άλλος μισοάδειο.
Στο τέταρτο παιχνίδι του στο Champions League, ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος από τα τρία προηγούμενα. Μόνο που και στα τέσσερα είχε ένα κοινό χαρακτηριστικό. Δεν παίζει μπάλα! Το βράδυ της Τρίτης φάνηκε ότι το ήθελε πολύ, αλλά για πολλοστή φορά δεν ήξερε τον τρόπο. Γιατί είναι προφανές ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές του δεν μπορούν και όλοι μαζί δεν έχουν εκπαιδευτεί να δημιουργήσουν.
Τρία σερί παιχνίδια χωρίς γκολ συμπλήρωσε ο Παναθηναϊκός! Διακόσια εβδομήντα λεπτά χωρίς να σκοράρει και ο Νιόπλιας κρύβεται πίσω από τις δικαιολογίες των απουσιών του Λέτο, του Νίνη και του Γκοβού που ήταν ένα μήνα εκτός μάχης. Αλλά μήπως και τον πιο φορμαρισμένο ποδοσφαιριστή του, τον Χριστοδουλόπουλο, τον έβαλε να παίξει; Δέκα λεπτά μπήκε και με τη φρεσκάδα του, τη γρήγορη σκέψη του, την καλή τεχνική του, έφτιαξε δύο-τρεις καταστάσεις.
Εξήντα εννιά λεπτά «φώναζε» ο Γκαρσία ότι σε αυτό το επίπεδο δεν είναι ανταγωνιστικός από πλευράς ταχυδύναμης και 81 λεπτά ο Καραγκούνης στεκόταν μόνο χάρη στην εμπειρία του. Ο Νιόπλιας δεν ρίσκαρε να τους αφήσει έξω και να βγάλει πνευμόνια και ταλέντο στο γήπεδο, κατέβασε την 11άδα με βάση την επετηρίδα, άργησε να κάνει και τις αλλαγές και στο τέλος φάνηκε και χαρούμενος που πήρε το 0-0. Δεν θα ήταν άσχημα αν έπαιζε στην έδρα μιας ομάδας-φόβητρο. Αλλά… διάολε σε αυτή τη μικρή σε νοοτροπία και ποιότητα Καζάν, ο Ευρωπαίος Παναθηναϊκός θα είχε κάνει διπλό και οι άλλοι δεν θα ήξεραν από πού τους ήρθε.
Τακτικά, δεν ήταν κακός ο Παναθηναϊκός. Το στήσιμό του, αντιθέτως, ήταν αυτό που έπρεπε. Ως εκεί. Διότι αντεπίθεση με τον Ζιλμπέρτο και τον Σιμάο στα χαφ και τον Γκαρσία με τον Καραγκούνη στο πλάι δεν θα βγει ποτέ. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο απαιτεί ταχύτητα και δύναμη. Για αυτό και οι κορυφαίοι του γηπέδου ήταν αυτοί που έτρεχαν και για τους… άλλους, δηλαδή ο «καταπίνω παιδάκια» Σιμάο, ο εκπληκτικός Βύντρα που εξαφάνισε τον πυρηνοκίνητο Κασάεφ και ο Σπυρόπουλος που δεν έφαγε μισή ντρίμπλα.
Με μέσο όρο 33 ετών στο κέντρο δεν πας πουθενά στην Ευρώπη! Και ο Νιόπλιας απέχει πλέον ένα ματς ουσιαστικά (ξεγράφοντας μάλλον αυτό με την Μπάρτσα) από το να αποφύγει να γίνει ο μοναδικός προπονητής στην πλούσια ιστορία του Παναθηναϊκού στο Champions League που θα τελειώσει τον όμιλο χωρίς νίκη.
ΥΓ1. Η «καλή δουλειά» που έγινε στην προετοιμασία, όπως είπε ο Νιόπλιας μετά τον Ολυμπιακό, συνεχίστηκε με νέο θλαστικό τραυματισμό, αυτή τη φορά του Μπουμσόνγκ που παρεμπιπτόντως αποδεικνύει παιχνίδι με το παιχνίδι ότι είναι αμυντικός από το πάνω ράφι του ποδοσφαίρου.
ΥΓ2. Το κέρδος για τον Παναθηναϊκό από το Καζάν είναι η επιστροφή του Κατσουράνη στη θέση που ξεκίνησε το ποδόσφαιρο. Το κρίμα για τον Παναθηναϊκό είναι ότι δεν υπάρχουν άλλες θέσεις στην 11άδα, πλην του… παλιομοδίτικου λίμπερο, που να μην απαιτούνται γρήγορα πόδια…
ΥΓ3. «Άγγιξε το θαύμα», έγραφε το MEGA επί... μία ώρα μετά τη λήξη του αγώνα. Εξαιρετική προσέγγιση για όσους είδαν το ματς στο... ραδιόφωνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου