Μέχρι τώρα οι πολίτες προσέρχονταν στις αυτοδιοικητικές κάλπες για να εκλέξουν τους τοπικούς άρχοντες και ταυτόχρονα να στείλουν πολιτικό μήνυμα στην εκάστοτε κυβέρνηση. Οι χθεσινές εκλογές είχαν την ιδιαιτερότητα ότι στην ουσία δεν ήταν αυτοδιοικητικές , αλλά δημοψήφισμα των κυβερνητικών επιλογών .
Τον δρόμο του δημοψηφίσματος τον διάλεξε ξεκάθαρα ο ίδιος ο πρωθυπουργός . Παρερμηνείες επ` αυτού μόνο ως κενολογίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν , όταν ακόμα και στη δήλωση του ο πρωθυπουργός , μετά την πρώτη ανάγνωση των αποτελεσμάτων , σηματοδοτεί ξεκάθαρα τον χαρακτήρα των χθεσινών εκλογών ως δημοψήφισμα των κυβερνητικών επιλογών του.
Συγκεκριμένα είπε: «Ξέρουμε ότι η αλλαγή δεν είναι μια εύκολη διαδικασία, αλλά γι’ αυτή την αλλαγή, ο Ελληνικός λαός μάς έφερε στην εξουσία, ένα χρόνο πριν. Και σήμερα, επιβεβαίωσε ξανά ότι, αυτή την αλλαγή θέλει και τώρα».
Ακούγοντάς τον λοιπόν ένας παρατηρητής, θα θεωρούσε ότι το ΠΑΣΟΚ και οι υποψήφιοί του θριάμβευσαν. Ότι σάρωσαν τους αντιπάλους τους και ότι τα εκλογικά αποτελέσματα θα ήταν τόσο καταφανή που δεν θα άφηναν αμφιβολία περί του αντιθέτου.
Αλλά στο θέατρο του παραλόγου που ζούμε , εκεί όπου ο παρανοϊκός είναι εκείνος που αρχίζει να καταλαβαίνει τι συμβαίνει πλέον γύρω του, τα πράγματα είναι διαφορετικά από αυτά που ορίζει η λογική.
Το ΠΑΣΟΚ καταποντίστηκε σε ποσοστά , έδρες και δήμους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μεγαλύτερη περιφέρεια της Ελλάδας, η Αττική, όπου το ΠΑΣΟΚ πριν ένα μόλις έτος συγκέντρωνε ποσοστά της τάξης του 40,26% και σήμερα θριαμβολογεί γιατί ο υποψήφιος του , ο κ. Σγουρός , κατόρθωσε να συγκεντρώσει το …. 24% !!! Αυτό το αποτέλεσμα θεωρείται από τον κ. Γ. Παπανδρέου ως …. έγκριση των επιλογών του , κυρίως ως προς το Μνημόνιο!!!
Μη ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ μόλις πριν ένα έτος ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας με ποσοστό 44% και στο χθεσινό δημοψήφισμα, που αφορούσε την πολιτική του μέσα σ` αυτό το διάστημα, έλαβε πανελλαδικό ποσοστό …. 34% !!! Αυτό θεωρήθηκε από τον κ. Γ. Παπανδρέου ως …έγκριση των επιλογών του !!!
Στο θέατρο του παραλόγου ο χρόνος, ο τόπος , η ταυτότητα και η ποσότητα είναι ασαφή και ρευστά, και ακόμη και η βασική αιτιότητα συχνά καταρρέει. Ασήμαντες πλοκές, επαναληπτικός ή χωρίς νόημα διάλογος και δραματικές ασυνέπειες χρησιμοποιούνται συχνά για να δημιουργήσουν ονειρικές, ή ακόμη και εφιαλτικές διαθέσεις.
Και εγώ ο -κατά τον Άγγλο ποιητή G.K. Chesterton- παράφρων ( Παράφρων δεν είναι αυτός που έχει χάσει τα λογικά του. Παράφρων είναι αυτός που τα έχει χάσει όλα, και διατηρεί τα λογικά του) , αναρωτιέμαι : Έχει τέλος αυτή η παράσταση του παραλόγου ;
http://www.politis-gr.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου