Όταν πριν 20 περίπου έτη κατέρρεε «μέσα σε μία νύχτα» σαν χάρτινος πύργος το κομμουνιστικό καθεστώς στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης πολλοί ήσαν αυτοί που θέλησαν να υποβαθμίσουν την ουσία του γεγονότος. Του γεγονότος πως ο μπολσεβικισμός δεν έπεσε από την πίεση μιας λαϊκής εξεγέρσεως (Βασιλικό Καθεστώς – Γαλλική Επανάσταση), ούτε από έναν πόλεμο (Εθνικο-σοσιαλιστική Γερμανία – Φασιστική Ιταλία), έπεσε από αυτές τις ίδιες τις δυνάμεις που μέχρι πριν λίγο ήσαν οι στυλοβάτες του. Την πλέον εύστοχη δήλωση επί του ζητήματος είχε κάνει τότε ο ηγέτης της εθνικής Ρωσσικής οργανώσεως ΠΑΜΙΑΤ, Βασίλιεφ, που στο ερώτημα πως κατέπεσε ξαφνικά ο κομμουνισμός, είχε απαντήσει ότι οι ίδιοι που τον έφεραν στην Ρωσσία το 1918 είναι αυτοί και που τον απέσυραν στα 1990…
Αξίζει να θυμηθούμε την προσπάθεια των προπαγανδιστικών μηχανισμών της Δύσεως (CNN) να εμφανίσουν την πτώση του Τσαουσέσκου σαν αποτέλεσμα λαϊκής εξεγέρσεως. Μερικά χρόνια αργότερα μάθαμε ότι οι χιλιάδες νεκροί, που μας έλεγαν ότι υπήρχαν τις ημέρες εκείνες στην Ρουμανία τα δελτία ειδήσεων, δεν υπήρξαν ποτέ!
Στο Ανατολικό Μπλόκ κάποιος ξαφνικά γύρισε ένα κουμπί και ο κομμουνισμός τέλειωσε! Αυτοί που κυβερνούν σήμερα τις κομμουνιστικές χώρες σαν… φιλελεύθεροι δημοκράτες(!), δεν είναι άλλοι από αυτούς που κρατούσαν τις θέσεις κλειδιά στους μηχανισμούς πληροφοριών του σοβιετικού συστήματος. Τουλάχιστον αυτό ισχύει στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Εάν, όμως, ο κομμουνισμός με την μορφή κρατικής υποστάσεως ήταν πλέον για τους παγκόσμιους αφέντες από άχρηστος έως και επικίνδυνος, σαν ιδεολογία διαλυτική της εθνικής Ιδέας, παραμένει ακόμη και σήμερα χρήσιμος. Περισσότερο χρήσιμος από ποτέ για την περίφημη «παγκοσμιοποίηση». Γι’ αυτό το λόγο ας μη θεωρούν κάποιοι παράδοξο το γεγονός ότι παρ’ όλη την κατάρρευση των σοβιετικών καθεστώτων, η αριστερά σήμερα θριαμβεύει σε ολόκληρο τον κόσμο…
Χαρακτηριστικά είναι αυτά που είπε στην παρουσίαση στην Ελλάδα προ ετών του βιβλίου «Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ», ο Η. Γιαννακάκης, συντάκτης του κεφαλαίου για τους Έλληνες θύματα του κομμουνισμού:
«Πρέπει να ξέρετε ότι τα γαλλικά πανεπιστήμια όπως και στα πανεπιστήμια πολλών άλλων χωρών της Δύσεως, ελέγχονται σήμερα από τους κομμουνιστές. Όποιος πανεπιστημιακός τολμήσει να αμφισβητήσει την κομμουνιστική ορθοδοξία κινδυνεύει άμεσα με απόλυση».
Στην ίδια εκδήλωση ένας από τους ακροατές είπε:
«Σήμερα στην Αθήνα κυριαρχεί κομμουνιστική τρομοκρατία και γι’ αυτό ελάχιστα βιβλιοπωλεία τόλμησαν να βάλουν στην προθήκη τους το βιβλίο «Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ».
Αυτά πράγματι συμβαίνουν και αποτελούν αναμφισβήτητα γεγονότα και όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ, όπου όποιος στα πανεπιστήμια αμφισβητήσει το δόγμα του «politically correct», αντιρατσιστικού, αντι-εθνικιστικού προτύπου, άμεσα αποβάλλεται! Η αριστερά παραμένει το μαντρόσκυλο του παγκόσμιου καπιταλιστικού σιωνιστικού συστήματος και σήμερα είναι περισσότερο χρήσιμη σαν στοιχείο διαλυτικό, αφού ο μοναδικός ουσιαστικός εχθρός της «παγκοσμιοποίησης» δεν είναι άλλος από την πίστη στο ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.
Ειδικότερα στην Ελλάδα η κυριαρχία της αριστεράς (μέσα σε συνθήκες σκληρού καπιταλισμού!) είναι απόλυτη. Τις περισσότερες εφημερίδες εκδίδουν πρώην(;) κομμουνιστές. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι επίσης πρώην(;) κομμουνιστές. Στους τηλεοπτικούς σταθμούς τόσο από πλευράς ιδιοκτησίας, όσο και από πλευράς εμψύχου υλικού ισχύει το ίδιο καθεστώς. Στην οικονομική ζωή τα ίδια… Οι περισσότεροι μεγαλοκαπιταλιστές είναι πρώην(;) κομμουνιστές. Όσο για την κυβερνώσα παράταξη, το ΠΑΣΟΚ, είναι πασίγνωστο ότι τα περισσότερα ηγετικά στελέχη του δεν κρύβουν τις εκλεκτικές τους συγγένειες και το παρελθόν τους στο κομμουνιστικό κίνημα. Και απέναντι σε αυτήν την κυριαρχία της αριστεράς, υπάρχει μία «δεξιά της καρπαζιάς», που γλύφει την αριστερά και που αποτελείται σε πολλές περιπτώσεις επίσης από πρώην(;) κομμουνιστές.
Ήλθε ο καιρός λοιπόν, έχει ήδη επέλθει η στιγμή, που όλα για όποιον διαθέτει πολιτική μόρφωση και κρίση είναι διαφανή. Αριστερά και δεξιά δεν είναι παρά οι δύο όψεις του αυτού νομίσματος. Καπιταλισμός και μπολσεβικισμός, τα δύο αρρωστημένα τέκνα του ίδιου μισάνθρωπου τέρατος. Και απέναντι σε όλους αυτούς ένας ο εχθρός, ο πραγματικός εχθρός και ο ασυμβίβαστος αντίπαλος: Η ΕΘΝΙΚΗ ΙΔΕΑ!
————
«Εάν ονομάσουμε αυτές τις δυνάμεις του χρήματος σαν “καπιταλισμό” (Με αυτήν την έννοια η πολιτική υπέρ των συμφερόντων των εργατικών κινημάτων, ανήκει επίσης σε αυτόν (Σ.Μ. τον καπιταλισμό), γιατί αντικείμενό τους δεν είναι να ξεπεράσει τις χρηματικές αξίες, αλλά να τις κατέχει), τότε πρέπει να νοηματοδοτήσουμε σαν Σοσιαλισμό, την βούληση που θα φέρει μέσα στην ζωή μια ισχυρή πολιτικο-οικονομική τάξη, η οποία υπερβαίνει τα συμφέροντα όλων των τάξεων, ένα σύστημα ευγενούς στοχασμού και αίσθησης καθήκοντος που συγκρατεί το σύνολο σε καλή κατάσταση για την αποφασιστική μάχη της ιστορίας του, μια μάχη που είναι επίσης και μάχη του νόμου με το χρήμα.»
Oswald Spengler: 1918 – “Η Παρακμή Της Δύσεως”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου