Ρεπορτάζ : Αλ. Καψύλης(από το Βήμα της Κυριακής)
Τα εύσημα που έλαβε τις τελευταίες ημέρες η Ελλάδα από τον αρμόδιο για θέματα οικονομικά και νομισματικά επίτροπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης κ. Ολι Ρεν και από τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τις προσπάθειες που καταβάλλει η χώρα προκειμένου να...
μειώσει τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος πιστοποιούν τη μεταστροφή των πεποιθήσεων της διεθνούς κοινότητας για την έκβαση της περιβόητης «ελληνικής κρίσης». Διότι πλέον στους «διαλλακτικούς» έναντι της Ελλάδας παράγοντες της διεθνούς κοινότητας περιλαμβάνονται οι εκπρόσωποι και των δανειστών της. Πρώτος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ στα τέλη Απριλίου είχε διακηρύξει ότι «δεν υπάρχει ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας», επειδή ο μηχανισμός στήριξης είναι «λειτουργικός» και αποτελεί «βιώσιμη λύση». Λίγο αργότερα (αρχές Μαΐου) ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) κ. Ντομινίκ Στρος-Καν είχε εξάρει τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της επιβληθείσης από την τρόικα... θεραπείας. Συγκεκριμένα, στις 3 Μαΐου, είχε δηλώσει «θαυμαστής των μέτρων ακραίας λιτότητας που υιοθέτησε η Αθήνα». Ηταν η επομένη από την έγκριση του μνημονίου για τη χορήγηση δανείου προς την Ελλάδα και ο κ. Στρος-Καν είχε δηλώσει ότι εκείνος είχε πείσει τους Ευρωπαίους να χορηγηθεί στην Ελλάδα μαζική δανειακή βοήθεια! Τόσος ήταν ο ενθουσιασμός του για την εμπλοκή του ΔΝΤ στο σύστημα αρωγής μιας χώρας της ευρωζώνης! Ο κ. Ολι Ρεν σε άρθρο του στη «Wall Street Journal» την περασμένη εβδομάδα επανέλαβε άλλη μια φορά ότι «οι ανησυχίες για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αστήρικτες». Η σημαντικότερη, όμως, «ψήφος εμπιστοσύνης» προς την Ελλάδα δεν ήταν αυτή τού φινλανδού επιτρόπου, ο οποίος από τον χειμώνα ακόμη είχε εκφράσει τη συμπάθειά του προς τους Ελληνες με εκείνο το αλησμόνητο «κουράγιο» . Ηταν τού Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, του «ουσιαστικού» υπουργού Οικονομικών ολόκληρης της ΕΕ, ο οποίος εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει όλα τα δάνειά της. OI «KAΛΟΙ» Ακόμη και αν όλοι οι διεθνείς αναλυτές και οικονομολόγοι προέβλεπαν ως νομοτελειακή την αποτυχία του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας και την οικονομική κατάρρευση της χώρας, η αισιοδοξία της τρόικας θα έπρεπε να αρκεί στην κυβέρνηση. Βεβαίως θα ήταν παράλογο εκείνοι που βάζουν το χέρι στην τσέπη (Ευρωπαϊκή Ενωση και ΔΝΤ) να προέβλεπαν ότι τα χρήματά τους τα ρίχνουν σε «μαύρη τρύπα». Οτι δαπανούν χρήματα για μια χαμένη υπόθεση. Δεν είναι όμως μόνο οι κκ. Τρισέ, Ρεν, Στρος-Καν και βεβαίως ο γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που εκφράζουν την εμπιστοσύνη τους στις προσπάθειες εξορθολογισμού των δημοσίων οικονομικών μεγεθών της Ελλάδας. Είναι και άλλες προσωπικότητες με διεθνή επιρροή και κύρος που στήριξαν τη χώρα και δεν φοβήθηκαν να καυτηριάσουν την καχυποψία των εταίρων (στο πλαίσιο κυρίως της ευρωζώνης) και την ολιγωρία τους σε ό,τι αφορά την παρασχεθείσα βοήθεια προς την Ελλάδα. Χαρακτηριστική είναι η ανοιχτή επιστολή 160 πανεπιστημιακών δασκάλων από ολόκληρη την Ευρώπη που δημοσιοποίησαν στις 11 Μαΐου για να εξηγήσουν ότι «η αργοπορημένη αντίδραση της Ευρώπης στα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετώπισε η Ελλάδα οφείλεται στα αισθήματα αβεβαιότητας που επικρατούν στις αγορές, στους λαϊκιστές πολιτικούς και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία συχνά χαρακτηρίζονται από πλήρη άγνοια για θέματα με τα οποία καταπιάνονται». Στην πραγματικότητα η απώλεια της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας ισοδυναμεί με αντεστραμμένο σε καθρέφτη είδωλο μιας ανάλογης αύξησης της ανταγωνιστικότητας άλλων κρατών-μελών της ΕΕ, κυρίως της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Ολλανδίας, σημειώνουν οι ακαδημαϊκοί. Και εξηγούν ότι «οι Ελληνες δεν είναι τεμπέληδες,καθώς εργάζονται περισσότερες ώρες εβδομαδιαίως από όσες οι Γερμανοί»! Λίγο νωρίτερα, στις 3 Μαΐου, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας (επί κυβερνήσεων Σρέντερ) Χανς Αϊχελ είχε δηλώσει στην «Ηandelsblatt» ότι «οι Ελληνες πρέπει να υποστούν θυσίες και εμείς οφείλουμε να επιδείξουμε αλληλεγγύη» . Δύο ημέρες αργότερα, στις 5 Μαΐου, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού κόμματος των Πρασίνων Ντανιέλ Κον Μπεντίτ άφησε άναυδους τους συναδέλφους του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δηλώνοντας τα εξής: «Μου φαίνεται πως το μήνυμα που στέλνουμε στις κυβερνήσεις μας είναι:“Θέλω να βγάλω λεφτά στην πλάτη της Ελλάδας”. Διότι αυτό γίνεται όταν εμείς δανειζόμαστε με 1,5% ή με 3% και μετά δανείζουμε στην Ελλάδα με επιτόκιο 3%,5% ή 6%...Βγάζουμε χρήματα εις βάρος της Ελλάδας». Αίσθηση είχε προκαλέσει την ίδια εποχή (αρχές Μαΐου) η εμπιστοσύνη που είχε δείξει προς την Ελλάδα ο Τζορτζ Σόρος. Μιλώντας στο Βloomberg ο διάσημος μεγαλοκερδοσκόπος είχε υποστηρίξει πως η Ελλάδα «θα κάνει ό,τι απαιτείται για να συνεχίσει να πληροί τους όρους και να εκπληροί τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή μιας χώρας στη ζώνη του ευρώ». Ο άνθρωπος που το 1992 τζογάρισε 1 δισ. δολάρια στην υποτίμηση της βρετανικής στερλίνας, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει η Βρετανία από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών, πιστεύει πως η Ελλάδα θα βάλει τα δυνατά της «για να εξακολουθήσει να απολαμβάνει τη στήριξη της ΕΚΤ». OI «KAΚΟΙ» Ως... βόα συσφιγκτήρα απεικόνισαν το ελληνικό χρέος την περασμένη εβδομάδα οι «Financial Τimes». Και τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου να παλεύει σθεναρά για να το καθυποτάξει. Η μορφή, δεξιά, ανήκει στον πρόεδρο της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος κατάφερε να τιθασεύσει το χρέος της χώρας του, έχοντας και αυτός καταφύγει στο ΔΝΤ. «Κάν΄ το όπως ο Λούλα» προτρέπει τον έλληνα πρωθυπουργό η βρετανική εφημερίδα. Οι «Κασσάνδρες» ουδέποτε έλειψαν από την ελληνική οικονομική μυθιστορία. Τη σοβούσα κρίση, ας πούμε, υπάρχει άνθρωπος που διατείνεται ότι την είχε προβλέψει από τα τέλη του... 2005. Μια χρονιά δηλαδή προτού προβλέψει την παγκόσμια οικονομική κρίση ο διάσημος «Μίστερ Καταστροφή» κ. Νουριέλ Ρουμπινί! Πρόκειται για τον ιδρυτή και βασικό διαχειριστή του hedge fund Βalestra Capital κ. Τζέιμς Μέλτσερ, πρώην μέλος της Ολυμπιακής Ομάδας Ξιφασκίας των ΗΠΑ- γι΄ αυτό ονόμασε το fund του «Βalestra», «από την ελληνική λέξη παλαίστρα» όπως είχε εξηγήσει τον περασμένο Απρίλιο σε αφιέρωμά του στον Μέλτσερ το πρακτορείο Βloomberg. Και ο Ρουμπινί, βεβαίως, έχει επανειλημμένως «διαγράψει» την Ελλάδα από τον χάρτη της ευρωζώνης. Ο τουρκικής καταγωγής καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης σε διάλεξη που είχε δώσει στις 26 Μαΐου στο Βουκουρέστι είχε διαπιστώσει ότι «η Ελλάδα δεν έχει πείσει τις αγορές» και πρόσθεσε ότι «κάποιες χώρες ίσως αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το κοινό νόμισμα». Τη χρονική περίοδο ο συνάδελφός του καθηγητής του Πανεπιστημίου Johns Ηopkins κ. Στιβ Χάνκι σημείωσε στην ιστοσελίδα του Cato Ιnstitute ότι «η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε θανάσιμη περιδίνηση που θα καταλήξει σε χρεοκοπία, αν δεν επιτευχθεί επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας». Δεινά για τη χώρα βεβαίως έχουν προβλέψει και νομπελίστες. Ο καναδός καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια κ. Ρόμπερτ Μαντέλ, που τιμήθηκε με το Νομπέλ Οικονομίας το 1999, μιλώντας στα τέλη Μαΐου στη Βαρσοβία είχε αποφανθεί ότι «την επόμενη πενταετία είναι αναπόφευ κτο μία ή δύο χώρες-μέλη του ευρώ να αναδιαρθρώσουν τα χρέη τους». Αλλά και ο βραβευθείς το 2001 με το Νομπέλ Οικονομίας κ. Τζόζεφ Στίγκλιτς, επίσης στα τέλη Μαΐου σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα των «Τimes» της Ινδίας, δήλωσε ότι πιθανώς η Ελλάδα να έχει την τύχη της Βραζιλίας και της Αργεντινής. Τέλος, μιαν ενδιαφέρουσα άποψη για τις ελληνικές οικονομικές εξελίξεις δημοσίευσαν την περασμένη Τετάρτη οι «Financial Τimes». Σε άρθρο του στη βρετανική οικονομική εφημερίδα ο κ. Αλαν Μπίτι συνιστά στην Ελλάδα να χρεοκοπήσει, αλλά να μη... βιαστεί! Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί να μειώσει την καθαρή αξία του χρέους της με αναδιάρθρωση, ενδεχομένως κάποια στιγμή τον επόμενο χρόνο. «Εν τω μεταξύ, η καλύτερη επιλογή της είναι να προσποιείται πως δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο» σημειώνει. Διότι, αν η Ελλάδα κήρυττε στάση πληρωμών τώρα, θα κατάφερνε μόνο ένα πράγμα: τη χαλάρωση των πιέσεων στη δημοσιονομική της κατάσταση. Αλλά και πάλι, θα συσσώρευε χρέος, χωρίς να επιλύεται το βασικό πρόβλημα που είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας. O «KAΚΟΣ» ΠΟΥ...ΕΓΙΝΕ «ΚΑΛΟΣ» Η δυαδική προσέγγιση της συμπεριφοράς των «ξένων» προς την Ελλάδα μέσα από το δίπολο «καλοί- κακοί» ή «αισιόδοξοι- απαισιόδοξοι» μπορεί να μοιάζει απλουστευτική, αλλά εξυπηρετεί στο μέτρο που προσφέρει μια μέθοδο ανάλυσης και κατανόησης των πραγμάτων. Οι άνθρωποι, όμως, συνηθίζουν να αλλάζουν απόψεις και οι επιστήμονες εκτιμήσεις, αναλόγως με την πορεία των εξελίξεων. Η μεταστροφή του κλίματος υπέρ της Ελλάδας οφείλεται στα νεότερα στοιχεία για την πορεία εκτέλεσης του προγράμματος εξυγίανσης το πρώτο εξάμηνο του έτους. Επιπλέον, οι πολιτικοί συνηθίζουν να λαμβάνουν υπ΄ όψιν το περίφημο πολιτικό κόστος προτού προβούν σε δήλωση. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλεπροχθές δεν έγινε ξαφνικά «καλός». Εχει εδώ και μήνες πάψει να χαϊδεύει τα αφτιά των γερμανών ψηφοφόρων. Η αυστηρή στάση που τηρούσε απέναντι στην Ελλάδα οφειλόταν εν πολλοίς στην εκλογική αναμέτρηση της 9ης Μαΐου στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Στις 2 Μαΐου, όμως, υπεγράφη το μνημόνιο για τη στήριξη της Ελλάδας. Ηταν πλέον σαφές ότι οι συνετοί γερμανοί φορολογούμενοι θα έβαζαν το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν τους αφερέγγυους και καλοζωιστές Ελληνες. Στις 7 Μαΐου ο «κακός» Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με αφορμή την τηλεδιάσκεψη του G7 για την κρίση εξέπληξε τους ομολόγους με το... κοινοτικό πνεύμα που επέδειξε, τασσόμενος υπέρ της ανάγκης για ταχύτατη επίλυση του διαδικαστικού ζητήματος εκταμίευσης των πρώτων δισεκατομμυρίων προς την Ελλάδα. Νωρίτερα, κατά τη συζήτηση στο γερμανικό κοινοβούλιο για την έγκριση της δανειακής βοήθειας, ο κ. Σόιμπλε έφθασε να πει ότι «η αρωγή προς την Ελλάδα επιβεβαιώνει τη μεταπολεμική φήμη της Γερμανίας ως δύναμης που στηρίζει την ειρήνη, 65 χρόνια μετά το σκοτεινότερο κεφάλαιο του Β Δ Παγκοσμίου Πολέμου». Να ήταν το αναπόδραστο της ήττας των Χριστιανοδημοκρατών στις τοπικές εκλογές που «απελευθέρωσε» τον γερμανό υπουργό από τον βρόχο των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου