Σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες, τα μόνα όντα που θα επιβιώσουν μετά από μία πυρηνική καταστροφή στον πλανήτη μας, θα είναι οι… κατσαρίδες! Αυτό γιατί έχουν την δυνατότητα να μεταλλάσσονται και να προσαρμόζονται σε κάθε κατάσταση. Προκαλεί εντύπωση, επίσης, ότι σε χώρους που γίνεται συχνά απολύμανση, οι κατσαρίδες επιβιώνουν. Γιατί έχουν τον τρόπο να προσαρμόζονται σε κάθε είδους δηλητήριο. Όπως, λοιπόν, επιβιώνουν οι κατσαρίδες και κατορθώνουν να μεταλλάσσονται, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο με επιτυχία κατορθώνουν να επιβιώνουν σε όλες τις καταστάσεις και κάποιοι «άνθρωποι», που σαν ιδεολογία τους έχουν το να μη έχουν ιδεολογία. Οι «κατσαρίδες» αυτές των ιδεών, που έχουν μορφή ανθρώπου, πρέπει να πούμε ότι βρίσκονται τόσο στον δεξιό, όσο και στον αριστερό χώρο. Η πτώση των εθνικιστικών καθεστώτων του μεσοπολέμου με την ανθρωποσφαγή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έφερε πολλές «κατσαρίδες» (πρώην φασίστες και εθνικοσοσιαλιστές) στην επιφάνεια μετά τον πόλεμο σαν Χριστιανοδημοκράτες ή ακόμη και σοσιαλιστές. Η κατάρρευση του Σοβιετικού Μπλοκ, θα ήταν λογικό να φέρει μία ανάλογη κατάρρευση και στις αριστερές ιδέες σε ολόκληρο τον κόσμο. Όμως, οι «κατσαρίδες» της αριστεράς, πλέον ανθεκτικές από κάθε είδους ανάλογα κανθαροειδή, επιβίωσαν και όχι μόνον! Έτσι, τις περισσότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης κυβερνούν κομμουνιστές, που σήμερα είναι «φιλελεύθεροι», «δημοκράτες», «δεξιοί» ή ακόμη και «φασίστες». Στην Ευρώπη τα «οργισμένα νιάτα» του Μάη του ’68 (Κον Μπεν Ντιτ, Γιόσκα Φίσερ κλπ.) πρωτοστάτησαν υπέρ των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ και στην Πορτογαλία ένας πρώην Μαοϊκός έγινε πρωθυπουργός με το κόμμα της Δεξιάς! Πρέπει δε να σημειωθεί ότι και οι περίφημοι εχθροί της «παγκοσμιοποίησης», που οργανώνουν τις διαδηλώσεις σε διάφορα σημεία του Πλανήτη, διδάσκονται «μαθήματα ανυπακοής» σε ειδικά κέντρα στις ΗΠΑ από τους ίδιους τους μεγάλους αφέντες της παγκοσμιοποίησης!
Στην Ελλάδα, όπως είναι φυσικό, τα πράγματα είναι μοιραία και σε αυτήν την περίπτωση υπερβολικά. Πρώην υμνητές του κόκκινου δήμιου Τσαουσέσκου σήμερα ομιλούν υπέρ της δημοκρατίας και της παγκοσμιοποίησης! Δύο αδέλφια με ακραία αριστερό και συγκεκριμένα με Μαοϊκό παρελθόν, κατέληξαν ο μεν ένας να γίνει στο παρελθόν υπουργός του «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ, ο δε άλλος τηλεοπτικός αστέρας πιπεράτων θεαμάτων! Οι «κατσαρίδες» της αριστεράς, στην Ελλάδα είναι πραγματικά πανίσχυρες και έχουν κατακλύσει τα πάντα! Είναι παρόντες και στην ψευτο-δεξιά της Νέας Δημοκρατίας και στην ψευτο-αριστερά του ΠΑΣΟΚ. Όσο γι’ αυτούς που απέμειναν στο Κ.Κ.Ε., τους τιμά η συνέπειά τους, αλλά οι άνθρωποι βρίσκονται κυριολεκτικά στον κόσμο τους και επιπλέον επιμένουν σε ένα παρελθόν, που δεν είναι καθόλου από εθνικής απόψεως τιμητικό. Ακόμη πρώην… επαναστάτες αριστεριστές, σήμερα βρίσκονται μέσα στους κόλπους μιας εξουσίας(με την γενικότερη έννοια), η οποία ασκεί μια σκληρή καπιταλιστική πολιτική. Βρίσκονται φυσικά και μέσα στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας και βρίσκονται βεβαίως και στον χώρο των ΜΜΕ, όπου κυριολεκτικά κυριαρχούν. Παρ’ όλο δε το γεγονός ότι έχουν ξεπουλήσει κυριολεκτικά την ψυχή τους στον Μαμμωνά του καπιταλισμού, συντηρούν με πείσμα εξωμότη δύο μύθους, χρησιμοποιώντας τους σαν άλλοθι απέναντι στην συνείδησή τους.
Ο πρώτος μύθος είναι ο μύθος της «εθνικής αντίστασης». Όλοι οι Έλληνες μιας κάποιας ηλικίας ήταν πρωτοπαλλήκαρα του Άρη Βελουχιώτη, που είναι να απορεί κανείς εάν είχε μείνει κανείς στις πόλεις της Ελλάδος την περίοδο ’41 – ’44 ή βρισκόντουσαν όλοι στα βουνά! Ο δεύτερος μύθος έχει να κάνει με την περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου! Όποιον και αν ρωτήσεις ηλικίας 50 έως και 65 ετών ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο και είχε δει και… πτώματα, πολλά πτώματα!!! Το πρόβλημα καθίσταται κυριολεκτικά γεωμετρικό, αφού είναι αδύνατον να χωρούσε το Πολυτεχνείο τόσους πολλούς…
Ας επανέλθουμε όμως στην πραγματικότητα. Στην σκληρή πραγματικότητα που λέει ότι ο κομμουνισμός τέλειωσε, τέλειωσε αλλά δεν εκτέλεσε την τελευταία αποστολή του. Και η τελευταία αποστολή του είναι να υπηρετήσει με κάθε τρόπο τα σχέδια του παντοτινού του αφέντη, που είναι και ο αφέντης της «παγκοσμιοποίησης». Να δώσει την τελευταία του υπηρεσία, είτε παριστάνοντας το «αντίπαλον δέος» του διεθνούς κεφαλαίου, είτε πολεμώντας με φανατισμό τους μόνους επικίνδυνους εχθρούς της «παγκοσμιοποίησης»: Την Εθνική και Φυλετική Ιδέα και την Θρησκευτική Πίστη, που αποτελούν και τις τελευταίες και μοναδικές ελπίδες των Λαών!
http://xryshaygh.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου