Στα 1936, ο γνωστός Έλληνας διανοούμενος Νικόλαος Καζαντζάκης, ο οποίος μάλλον ανήκε κατά κάποιο τρόπο στην αριστερά (ποτέ δεν υπήρξε και δεν δήλωσε κομμουνιστής!), αρνείται να υπογράψει ένα κείμενο καταδίκης της Ιταλικής εισβολής στην Αβησσυνία και καταγγέλλει την υποκρισία των «ανθρωπιστών» (ανθρωπιστών κατ’ επιλογήν σύμφωνα με το πολιτικό τους κατά περίσταση συμφέρον…), δημοσιεύοντας ένα κείμενο στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», από το οποίο και τα παρακάτω:
«ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ – Ο φόβος και η πείνα: …Να σκέπτεσαι με αποχρώσεις θεωρείται θανάσιμο αμάρτημα κι από τις δύο παρατάξεις –δεξιά κι αριστερά- που αποτελούν τη συμπαγή, απλοϊκή και βελάζουσα μάζα του «σκεπτόμενου όχλου». Το ναι ή το όχι είναι γι’ αυτούς οι δύο μονάχα επιτρεπόμενες απαντήσεις. Το άσπρο ή το μαύρο. Ανάμεσα στα δύο αυτά ακρότατα όρια, που οφείλουν να τα κατέχουν μονάχα οι μαχόμενοι άνθρωποι της ενέργειας, δεν επιτρέπουν καμία απόχρωση, μήτε συνθετική προσπάθεια στον σκεπτόμενο ανεξάρτητον άνθρωπο»… «Από τα μεγάλα Έθνη σήμερα η Γερμανία, η Ιαπωνία, η Ιταλία πνίγονται στα σύνορά τους, δεν έχουν που ν’ απλωθούν, πεινούνε, η Γαλλία και η Αγγλία είναι παραχορτασμένες, μοιράστηκαν τον κόσμο και κοιτάζουν με φόβο τους ακτήμονες και πεινασμένους λαούς.
Πως ένας αμερόληπτος νους, που δεν καταδέχεται να θολωθεί μήτε από αγάπη μήτε από μίσος μπορεί να αντικρίσει την ενέργεια των δύο τούτων ομάδων;
Πριν από λίγους μήνες οι «διανοούμενοί» μας περιέφεραν μίαν εξοργισμένη και ανώδυνη διαμαρτυρία εναντίον της Ιταλίας που χύθηκε να φάει την Αβησσυνία. Κάποιος με ρώτησε αν θα την υπέγραφα.
-Σίγουρα, του αποκρίθηκα, πονώ την Αβησσυνία που υπερασπίζεται την ελευθερία της, μα συνάμα αναγνωρίζω και το δικαίωμα που έχει η Ιταλία να ζήσει, να μη πνιγεί μέσα στα στενά σύνορα που δεν την χωρούν. Όλοι οι λαοί που εδημιούργησαν τους μεγάλους πολιτισμούς, ακολούθησαν τα
ίδια αδηφάγα, απάνθρωπα, σκοτεινά τους ένστικτα: στην πρώτη τους σωματική ανάπτυξη αδίκησαν, άρπαξαν, έφαγαν κι άμα εστερέωσαν το σώμα τους κι έπαψε η πείνα, άρχισαν να δημιουργούν. Το ίδιο κάνει και σήμερα η Ιταλία, τους ίδιους ακολουθώντας απάνθρωπους νόμους. Το πνεύμα είναι το πιο σαρκοβόρο όρνεο».
«Η Καθημερινή» 20/7/1936»
Στην επιστολή αυτή του Νικολάου Καζαντζάκη απάντησαν με οργή γνωστοί αριστεροί, ανάμεσα στους οποίους και η πρώην σύζυγός του Γαλάτεια, που είχε παντρευτεί πλέον τον κομμουνιστή Μάρκο Αυγέρη. Του απάντησαν καταγγέλλοντάς τον σαν υμνητή του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Αυτό γιατί πολύ απλά, ο Καζαντζάκης είχε το θάρρος να πει, αγνοώντας την οποιαδήποτε προπαγάνδα, αυτό που αυτονόητα προκύπτει από την μελέτη της Ιστορίας, ότι δηλαδή «το πνεύμα είναι το πιο σαρκοβόρο όρνεο» και ότι όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί δημιουργήθηκαν μέσα από αιματηρούς αγώνες και πολέμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου