ΤΕΤΟΙΑ ΖΩΗ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ;

Tου Σταύρου Μαρίνη Ενώ η νέα Κυβέρνηση δίνει τα πρώτα δείγματα γραφής, η αξιωματική αντιπολίτευση οδεύει προς έκτακτο συνέδριο με συνεχείς δηλώσεις των δελφίνων που πληγώνουν ακόμη πιο πολύ τους απογοητευμένους Νεοδημοκράτες. Λίγο πιο πέρα ο συγκάτοικος της γαλάζιας πολυκατοικίας Γ. Καρατζαφέρης έχοντας καταλάβει περισσότερο χώρο σε αυτήν ετοιμάζεται μετά την εκλογή της Ντόρας Μπακογιάννη στην ηγεσία της ΝΔ να υφαρπάξει ότι πιο "δεξιό" στοιχείο έχει απομείνει σε αυτήν και να κάνει "παιχνίδι" με τους δυσαρεστημένους. Στο ΚΚΕ παραμένουν σταθεροί στα ΣΤΑΛΙΝΙΚΑ τους πρότυπα και αντιδρούν σε οπιαδήποτε ΑΛΛΑΓΗ ακόμα και θετική για την κοινωνία. Στον Συνασπισμό πανηγυρίζουν που κατόρθωσαν να μπουν στη Βουλή και περνάμε ουσιαστικά στην εποχή Τσίπρα που είναι ΑΡΙΣΤΕΡΑ με πολύ lifestyle και κορώνες υπέρ όποιου καταστρέφει χωρίς να μπορεί να οικοδομήσει!! Όσο για τους ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ακόμα μια φορά απόντες πολιτικά πάντα για να μην παρεξηγηθώ από τα κοινοβουλευτικά δρώμενα αφού η είσοδος τους στην Βουλή παραπέμφθηκε με βούλευμα θα έλεγα στις Ελληνικές Καλένδες!!! Και όλοι εμείς να προσπαθούμε να επιβιώσουμε με το μεροκάματο να βγαίνει δύσκολα και να λέμε πάλι καλά που υπάρχει. Η πλήρης δηλαδή επιβεβαίωση ότι πιο κάτω δεν γίνεται να πάει. Και όμως μέσα σε αυτό το νοσηρό κλίμα κάποιοι συμπολίτες μας ΕΛΠΙΖΟΥΝ ότι κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο. Θα θέλαμε να το ελπίζουμε και εμείς αλλά το παρελθόν του Κυβερνώντος κόμματος δεν μας αφήνει. Και μπορεί ο Γιωργάκης να θέλει αλλά το θέμα είναι εάν μπορεί. Εάν μπορεί πρώτα από όλα να συγκρουστεί με τα οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα που είναι έτοιμα να αρπάξουν από τον Έλληνα Πολίτη και την τελευταία ΕΛΠΙΔΑ που έχει ακόμα και για να επιβιώσει!! Δεν είναι δυνατόν π.χ να διαμορφώνει συνειδήσεις ένας Λαμπράκης. Δεν είναι δυνατόν να παίρνει το 70% των δημόσιων έργων ο Μπόμπολας. Δεν είναι δυνατόν την ώρα της οικονομικής κρίσης οι Τράπεζες να διεκδικούν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Και όμως σε αυτό το Κράτος που ζούμε όλα αυτά γίνονται και θα εξακολουθήσουν να γίνονται γιατί δεν έχουμε τον τσαμπουκά να τα αλλάξουμε όλα. Κοιτάμε μόνο να βολευτούμε και τίποτα παραπάνω. Και εκεί πάντα την πατάμε , και θα την πατάμε όσο κοιτάμε να ζούμε απλώς για να εξυπηρετούμε ένα ΣΥΣΤΗΜΑ που μας καταπνίγει καθημερινά. Να ζει κανείς έτσι όπως μας θέλουν ή να μη ζει; Δύσκολη η απάντηση . Πάντως για μένα είναι απλή . Τους χαρίζω μια τέτοια ζωή μου είναι τόσο αδιάφορη όσο και οι πολιτικοί που μου ζήταγαν πριν λίγες μέρες την ψήφο μου!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...