Σε κατάσταση νευρικής κρίσης βρίσκεται η βάση των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, που παρακολουθεί με δικαιολογημένη αγωνία τις επιπτώσεις από την απόφαση του Κώστα Καραμανλή να προσφύγει στις κάλπες. Το σύνολο σχεδόν των τοπικών οργανώσεων, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής ομάδας, εκφράζουν, άλλοτε με οργή και άλλοτε ομαδοποιημένα, την αντίδρασή τους στις αποφάσεις του αρχηγού του κόμματος.
Αν η πρώτη σημαντική αντίδραση ήταν η πρώιμα δημοσιοποιημένη επιστολή ομάδας βουλευτών της ΝΔ που ζήτησε από τον πρωθυπουργό να μην προσφύγει σε εκλογές (η επιστολή εστάλη 48 ώρες πριν την τελική απόφαση), η δημοσιοποίηση της επιστολής του Μιχάλη Λιάπη, εξαδέλφου του πρωθυπουργού, με την οποία γνωστοποιεί την απόφασή του να μην κατέλθει υποψήφιος, αποτελεί μείζον ψυχολογικό σοκ για την παράταξη, ομολογούν έμπειρα στελέχη της Ρηγίλλης. Αν και ήταν γνωστή σε πολλούς η δυσφορία του Κώστα Καραμανλή για την εμπλοκή του εξαδέλφου του στα «γρανάζια» της υπόθεσης «SIEMENS», εντούτοις ο τρόπος με τον οποίο δημοσιοποιήθηκε η επιστολή Λιάπη και κυρίως η επιλογή της χρονικής στιγμής, επιβεβαιώνει τους φόβους κομματικών στελεχών που προβλέπουν την έκρηξη «εκφυλιστικών φαινομένων».
Οι ίδιοι κύκλοι, που γνωρίζουν άριστα να μετρούν τα ποσοστά επιρροής στον κομματικό μηχανισμό των κορυφαίων στελεχών, διαπιστώνουν πως την επόμενη ημέρα από την απόφαση του Κώστα Καραμανλή, το εσωκομματικό τοπίο είναι απολύτως ρευστό.
Αν η βασική προσδοκία είναι μία διαχειρίσιμη ήττα, τότε η δυναμική συσπείρωσης εκμηδενίζεται, πιστεύουν στη βάση της Νέας Δημοκρατίας.
Ήταν χαρακτηριστική η εικόνα που παρουσίαζε η κοινοβουλευτική ομάδα της μέχρι σήμερα συμπολίτευσης, το βράδυ της Τετάρτης. «Το κλίμα παρέπεμπε στην Άλωση της Πόλης», είπε χαρακτηριστικά γνωστός βουλευτής, προφανώς επιχειρώντας να περιγράψει την απογοήτευσή του δια της υπερβολής.
Ο βασικός λόγος ανησυχίας ακούει στη λέξη «αυτοδυναμία». Κανείς δεν είναι πλέον σίγουρος στη Ρηγίλλης πως το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα επιτρέψει τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης. Τουναντίον, τόσο η σταδιακή αποδυνάμωση της δυναμικής των Οικολόγων, όσο και η εσωτερική ρήξη στον Συνασπισμό – ΣΥΡΙΖΑ, προβληματίζουν τα μέγιστα τα επιτελικά στελέχη της Ρηγίλλης. Γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πως η Νέα Δημοκρατία κινδυνεύει και από τη δική της αποσυσπείρωση που ενισχύσει το ΛΑΟΣ και από την άντληση ψήφων από το ΠΑΣΟΚ από τη «δεξαμενή» ψήφων του αριστερού χώρου και αυτού των Οικολόγων.
Αν παρατηρήσει κανείς την πολιτική «άλγεβρα», θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως στις επερχόμενες εκλογές η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον ένα ισοδύναμο με τα άλλα ενδεχόμενο, όταν προ τριών μηνών η πιθανότητα αυτή φάνταζε ως άπιαστος στόχος.
Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται να αυξήσει τη συσπείρωσή του γύρω στο 90% με το δεδομένο ότι ο χώρος του ΣΥΝ θα εξακολουθήσει, παρά τις τονωτικές ενέσεις και τον προεκλογικό βερμπαλισμό, να ταλανίζεται.
Στη Ρηγίλλης, αυτοί που ξέρουν να διαβάζουν τις μετρήσεις, καταλήγουν στο συμπέρασμα πως με μία καταρχήν ισχνή πλειοψηφία εδρών και στη συνέχεια με μία δεύτερη προσφυγή στις κάλπες εν ευθέτω χρόνω (όταν θα ισχύει πια ο εκλογικός νόμος Παυλόπουλου), το ΠΑΣΟΚ μπορεί να απολαύσει μία μακρά περίοδο αυτοδυναμίας. Μία τέτοια προοπτική συνθλίβει ένα από τα βασικά σενάρια που επεξεργάστηκε το Μαξίμου, δηλαδή της σύντομης παρένθεσης του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Αν όλα τα παραπάνω αποτελούν «θεωρητικές αναζητήσεις» για τον απλό ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας, η επόμενη ημέρα των εκλογών έχει να κάνει με τις εσωτερικές ανακατατάξεις στο κόμμα. Ήταν προφανές πως τα στελέχη που πίεζαν τον Κώστα Καραμανλή να προσφύγει σε εκλογές, εξυπηρετούσαν και τις προσωπικές τους στρατηγικές. Η βάση της ΝΔ το έχει συνειδητοποιήσει. Με αυτήν την έννοια, η βάση τα αναμένει όλα και κυρίως τα χειρότερα.
Ενδεχομένως ορισμένοι να πιστεύουν πως η εκκαθάριση των λογαριασμών, με τον Κώστα Καραμανλή να «κόβει» Βατοπεδινούς, Παυλίδη και άλλους εμπλεκόμενους και διαπλεκόμενους, θα ξεκαθάριζε τα πράγματα και θα γέμιζε αισιοδοξία τους ψηφοφόρους.
Η πολιτική «άλγεβρα», ωστόσο, δεν είναι τόσο απλή. Το κόμμα του ΛΑΟΣ καραδοκεί και η άντληση ψήφων από τη Νέα Δημοκρατία μοιάζει με αιμορραγία. Είναι πολύ πιθανό το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη να αναδειχθεί τρίτο στη Βουλή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ΝΔ. Είναι προφανές πως σε μία τέτοια περίπτωση, η Ρηγίλλης θα χρειαστεί τον δικό της Σαρκοζί ,ο οποίος δεν μπορεί να είναι η Ντόρα Μπακογιάννη, ούτε ο Γ. Σουφλιάς. Τα σενάρια λοιπόν δίνουν και παίρνουν με σοβαρό αουτσάιντερ τον Αντώνη Σαμαρά. «Θα υποστούμε όλα αυτά, για να δούμε τον Σαμαρά αρχηγό», ακούγεται να λένε με οργή κοινοβουλευτικά στελέχη.
Είναι πολλοί αυτοί που στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουν πως ο Κώστας Καραμανλής αποφάσισε να πάει σε εκλογές, επειδή απλά δεν κατάφερε να διαχειριστεί μία πολιτική πραγματικότητα, τόσο όμως πασιφανή. Του καταλογίζουν πως «δεν άντεξε» στην πίεση που του ασκούσε η καθίζηση της δικής του προσωπικής εικόνας. Τον χρεώνουν με έλλειμμα ανακλαστικών. Τον κατηγορούν για αναχωρητισμό. Η αλήθεια είναι πως ο Κώστας Καραμανλής κατέληξε τους τελευταίους μήνες να είναι απελπιστικά μόνος.
«Ό,τι είχα να δώσω, το έδωσα», ακούστηκε να λέει σε στενό του συνεργάτη, λίγες ώρες πριν απευθύνει το περίφημο διάγγελμα που οι ίδιοι οι βουλευτές του χαρακτήριζαν ως διάγγελμα ήττας.
Ο Κώστας Καραμανλής, όπως άλλωστε και ο ιδρυτής του κόμματος, μπορούν να λάμπουν μόνον όταν κυριαρχούν στο πολιτικό τοπίο. Μόνο που πολιτική, σημαίνει πάνω απ’ όλα μαχητικότητα, επισημαίνουν οι απογοητευμένοι της Ρηγίλλης. Και είναι πολλοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου