Τάσος Καραμήτσος 20 Φεβρουαρίου 2008, 10:36 Αν(ασφάλεια) Δεν γνωρίζει κανείς τις ακριβείς προθέσεις της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, αφού προχθές ο πρωθυπουργός ήταν αρκετά γενικόλογος στη Βουλή, σε αντίθεση με ό,τι είχε πράξει στο παρελθόν με γενναιότητα και πολιτικό κόστος ο προκάτοχός του, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (αλλά και ο Κώστας Σημίτης, αν και τελικώς τα πήρε πίσω). Φαίνεται πάντως ότι επί της ουσίας κάτι πρόκειται να γίνει. Ετοιμάζεται κάτι πιο γενναίο απ’ ό,τι αναμενόταν, και όσον αφορά στα όρια ηλικίας ορισμένων ειδικών κατηγοριών ασφαλισμένων (επιμήκυνση) και βεβαίως στις ενοποιήσεις Ταμείων. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι προβλέπονται πόροι για τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος ειδικώς από τον ΦΠΑ, κίνηση που για όσους αντιλαμβάνονται πίσω από τις γραμμές προετοιμάζει το έδαφος για αύξηση του συντελεστή κατά μία ή δύο ποσοστιαίες μονάδες. Θα δικαιολογηθούν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός του επί των Οικονομικών πως πρέπει να χρηματοδοτηθούν οι αλλαγές, και έτσι φυσικά θα εξασφαλίσουν πολύ νωρίτερα τεράστια ποσά ετησίως (περί το 1 δισ. ευρώ), για να κλείσουν και κατ’ αυτόν τον τρόπο τις ευμεγέθεις «τρύπες» των Προϋπολογισμών του 2008 και 2009, τουλάχιστον. Γνωρίζω ότι είναι ίσως τελείως αντιεμπορικό δημοσιογραφικά, όπως θα υποστήριζαν οι σοβαροφανείς και μη «τηλεκαραγκιόζηδες των οκτώ» που ασχολούνται εδώ και δύο μήνες με την υπόθεση Ζαχόπουλου, αλλά ας μας επιτρέψουν να μιλήσουμε λίγο για την ουσία. Το 2050, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, οι συνταξιοδοτικές δαπάνες του κράτους θα ξεπερνούν το 22% του παραγόμενου ετησίως εθνικού προϊόντος της χώρας. Σήμερα το ίδιο μέγεθος είναι περίπου στο μισό, γύρω στο 12%. Με απλά λόγια, αν αυτό ισχύει και οι κυβερνήσεις δεν κάνουν κάτι δραστικό από σήμερα, οι 25άρηδες εργαζόμενοι του 2008 δεν θα μπορέσουν να πάρουν σύνταξη στα 65 τους χρόνια. Μπορεί βέβαια το κακό να συμβεί πολύ νωρίτερα και να μην μπορέσουν να πάρουν σύνταξη ούτε οι 35άρηδες. Η γνωστή «θεωρία του μουντζούρη», στην οποία έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν και εφαρμόζεται από την κάθε κυβέρνηση που αφήνει προς επίλυση το μείζον πρόβλημα για την επόμενη, πρέπει κάποια στιγμή να πάψει να ακολουθείται. Και αυτό είναι αναγκαίο να το καταλάβουν πρώτα οι ίδιοι οι πολιτικοί, και μαζί τους οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και φωνάζουν για το Ασφαλιστικό μόνο όταν θίγονται τα κλαδικά τους συμφέροντα. Οψόμεθα για το νομοσχέδιο σε 15 ημέρες. ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΥ. ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΗΜΙΤΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ "ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ" ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ "ΘΑΡΡΟΣ";