ΦΡΙΚΗ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ

Όταν κάποιος υποχωρήσει μια φορά συνηθίζει στην ιδέα ότι το κάνει για να σωθεί ή αυτός (κάκιστη περίπτωση) ή οι συναγωνιστές του. Όμως στην πραγματικότητα το να υποχωρείς δεν είναι λύση είναι διάλυση. Διάλυση για σένα , διάλυση για τους συναγωνιστές σου που σε βλέπουν να υποχωρείς , διάλυση για τους σκοπούς που υπηρετείς, διάλυση για όλους. Υποχωρείς γιατί θεωρείς ότι εξυπηρετείς το κοινό καλό αλλά στην πραγματικότητα το καταστρέφεις. Εάν ζεις μια φρίκη χωρίς τέλος και υποχωρείς ,θα εξακολουθείς όχι μόνο να βλέπεις τους ίδιους εφιάλτες ,αλλά και να τους ζεις.