Μέχρι το 1980, ο άνδρας που υπέφερε από σεξουαλικά προβλήματα θα πήγαινε σίγουρα στον ψυχίατρο ή θα άλλαζε σύντροφο ή θα λάμβανε βασιλικό πολτό ή λάδι ελιάς.
Το 1980 όμως έγινε μια απλή επιστημονική παρατήρηση σε ένα χειρουργικό συμβάν, όπου ο άνδρας, που εχειρουργείτο για εμβολή στο μηριαίο αγγείο, έπαθε πριαπισμό επειδή του χορηγήθηκε παπαβερίνη.
Από τότε ξεκινούν οι μελέτες στις αγγειοδιασταλτικές ουσίες, που άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε και θεραπεύουμε τα προβλήματα του σεξ.
Έτσι, ιστορικά, έχουμε 3 διαφορετικές περιόδους:
1η περίοδος 1980-1998: Οι γιατροί χρησιμοποιούν ουσίες (παπαβερίνη, προσταγλαδίνη, φαιντολαμίνη) για ενδοπεϊκή χρήση
2η περίοδος 1998-2008: Φάρμακα σιλδεναφίλη, βαρδεναφίλη και ταδαλαφίλη, που χορηγούνται από το στόμα και προκαλούν μαζική συσσώρευση αίματος στα σηρραγγώδη και βελτιωμένη στύση.
3η περίοδος 2008 - έως σήμερα: Οι πρώτες μελέτες για φάρμακα που θα αυξάνουν την επιθυμία στον υποθάλαμο (προοπτική περιοχή) και καλλιέργειες κυττάρων που θα μπορούν να αντικαταστήσουν τα χαλασμένα κύτταρα του φαλλού.
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=81445&cid=85
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου