Η ΑΓΝΩΣΤΗ Γ.

Εδώ και πολύ καιρό είχα υποσχεθεί ότι θα έγραφα ένα κείμενο για μια συνάδελφο την Γ. Οι μέρες κύλησαν είχα απίστευτες μετακινήσεις στον εργασιακό χώρο και όχι μόνο και το θέμα είχε παγώσει και ξεχαστεί τελείως. Τώρα που αυτό εδώ το blog στην ουσία έχει σταματήσει να υπάρχει θα το κάνω. Θα μπορούσα να το κάνω στο επόμενο blog αλλά όπως είπαμε σε προηγούμενη ανάρτηση αυτά στο νέο blog, site, ή όπως αυτό και να λέγεται. Η συνάδελφος Γ είναι καλή στην δουλειά της , και ιδιαίτερα επιμελής, εάν και την γνωρίζω ελάχιστα κατάλαβα ότι ήρθε στον χώρο για να μείνει. Αλλά σε ποιο χώρο εκεί που δουλεύαμε μάλλον ήταν το ξεκίνημά της και αδικούσε τον ευατό της γιατί είχε περισσότερες γνώσεις από ότι χρειαζότανε η συγκεκριμένη δουλειά. Σπάνια λέω ότι αδικεί κάποιος τον ευατό του και λέω πάντα ότι πιστεύω. Το αρνητικό της όπως και των περισσοτέρων που γνώρισα εκεί ήταν ότι δεν είχαν ισχυρή άποψη γιατί είχαν εκπαιδευτεί για να υπακούουν, για αυτό και έφυγα. Δεν άντεχα να αποτύχω και έφυγα για πρώτη φορά σαν αποτυχημένος. Αυτό το γραφείο για μένα ήταν η απόλυτη αποτυχία. Όμως σχεδόν όλα τα παιδιά είχαν δυνατότητες. Ξεχώρισα κάποιους και έχουν και το "πλεονέκτημα" της υπακοής. Η Γ. θα προχωρήσει όχι γιατί το λέω εγώ αλλά γιατί είναι καλή στην δουλειά της. Εάν και εάν ασχολιόταν με ότι είχε σπουδάσει θα είχα μια καλή δικηγόρο-φίλη, εάν και δεν κατάλαβα ποτέ εάν λέει ψέμματα με πειστικότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...