ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ

Σάββατο σήμερα και μετά από απουσία 4 ημερών εξαιτίας μιας ίωσις που με ταλαιπώρησε είμαι και πάλι μαζί σας. Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερο σκέφτομαι ότι σε αυτή την ζωή όλα μπορούν να συμβούν. Δυστυχώς και τα χειρότερα και για αυτό πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι με απλά πράγματα που μας συμβαίνουν και να μην γκρινιάζουμε. Ο γράφων είναι από τους τύπους που δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα και γκρινιάζουν σε κάθε τι στραβό, για αυτό και όταν σκέφτομαι τι ήταν πραγματικά τόσο άτυχο από αυτά που έχω περάσει βρίσκω τώρα ότι ήταν όλα αναμενόμενα. Οι "αναποδιές" που μας τυχαίνουν δεν είναι και τόσο τυχαίες γιατί όπως λέει και ένας μεγάλος φιλόσοφος:"Ότι μπορεί να πάει στραβά θα πάει". Και ας έρθουμε πάλι στα δικά μας , τι και να λέω εγώ ότι είμαι άτυχος τι και να λέω οτιδήποτε αυτό που έχει σημασία είναι να πηγαίνουμε όσο το δυνατόν πιο ήσυχα απέναντι σε αυτά που μπορούν να μας τύχουν. Τι εννοεί ο "ποιητής" θα μου πείτε και δικαιολογημένα. Εννοώ ότι όταν δεν παίρνουμε τις προφυλάξεις μας είμαστε πιο ευάλωτοι στον κίνδυνο. Ο γράφων δυστυχώς για αυτόν πιστεύει στην μοίρα δηλαδή θεωρώ ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε ούτε μια γραμμή από ότι μας επιφυλάσσει το πεπρωμένο μας και εκεί βρίσκεται και η αιτία των προβλημάτων μου ότι θεωρώ ότι,ότι και να πράξω , ότι και να πω , ότι και να γράψω δεν θα έχει καμμία επίπτωση στην πορεία μου ,γιατί αυτή είναι προδιαγεγραμμένη. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;(Δεν συνεχίζεται χωρίς τις δικές σας απόψεις)