O ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ VERTIGO ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ

Τα σχόλια του vertigo μας προβληματίζουν πάρα πολύ, σε μερικά συμφωνούμε σε άλλα όχι. Δεν θα σταματήσουμε όμως να λέμε πόσο έχει βλάψει την πατρίδα μας ο κομμουνισμός και φυσικά δεν ταυτιζόμαστε με τον ξενόφερτο Βασιλιά και καταδικάζουμε τον θεσμό της Βασιλείας στις μέρες μας. ΕΆΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΩΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΟΤΙ ΤΑ ΕΔΑΦΗ ΜΕ ΑΛΛΗ ΗΓΕΣΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΟΥΜΕ ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ VERTIGO. Ο/Η Vertigo είπε... Όλα τα παραπάνω που αναφέρεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά εξωτερική πολιτική του Κεμάλ και μάλιστα πολύ επιτυχημένη. Την ίδια στιγμή που ο Κεμάλ οργάνωνε την επανάστασή του ας θυμηθούμε επί τροχάδην τι κάναμε εμείς: 1) Νοεμβριος 1919, Συνθήκη του Νεϊγύ. Είναι αυτή που ουσιαστικά μας δίνει τη δυτική Θράκη και προϊδεάζει το κλίμα για την πάρουμε τη Σμύρνη αλλά ίσως και την Κων/πολη. 2) Αύγούστος 1920, Συνθήκη των Σεβρών. Μας δίνει Δωδεκάνησα (πλην Ρόδου), Ίμβρο, Τένεδο, και μας επιτρέπει να εδραιώσουμε το στρατό μας στη Σμύρνη, που θα μπορούσαμε να την πάρουμε οριστικά με δημοψήφισμα, αλλά μας δίνει και την ανατολική Θράκη μέχρι τις παρυφές της Κων/πολης η οποία τελικά θα μπορούσε και αυτή να γίνει δική μας. Δηλαδή της Παναγιάς τα μάτια και του Αλλάχ τα μουστάκια. Τι άλλο θέλαμε. 3) Μόλις ο Βενιζέλος ετοιμάζεται να γυρίσει θριαμβευτής από τη συνθήκη των Σεβρών δέχεται απόπειρα δολοφονίας από δυο καραβανάδες αλλά γλιτώνει. Επιστρέφει στην Ελλάδα όπου γίνεται δεκτός ως ήρωας (και δικαίως) από όλη τη βουλή. Οι εκλογές που ακολουθούν τρείς μήνες μετά μοιάζουν δικές του. Αμ δε... 4) Οκτώβριος 1920. Δολοφονία του βασιλιά Αλέξανδρου από την τρομοκρατική οργάνωση «Αζάνκα 1920». Στο ρόλο του Κουφοντίνα μια μαϊμού (πιθανώς πρόγονος της μαϊμούς του Έβερτ) που δαγκώνει το βασιλιά ο οποίος πεθαίνει από σηψαιμία!!! Και όλα αυτά δυο εβδομάδες πριν τις εκλογές. Όλα σ’ αυτή τη χώρα μοιάζουν να είναι της πλάκας! 5) Νοεμβριος 1920. Απίστευτο και όμως ελληνικό. Τρείς μήνες μετά τον θρίαμβο των Σεβρών όχι μόνο το βενιζελικό κόμμα χάνει τις εκλογές αλλά και ο ίδιος ο Βενιζέλος δεν βγαίνει ούτε βουλευτής. Παίρνει των οματιών του και ξαναφεύγει για το Παρίσι. Οι σύμμαχοι καταλαβαίνουν ότι είμαστε για τα μπάζα. Ταυτόχρονα ο Κεμάλ παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και στέλνει τον ανίκανο σουλτάνο για ραδίκια. 6) Τέλη 1920. Αντί να εκμεταλευτούμε την συνθήκη των Σεβρών η κυβέρνηση Γούναρη αποφασίζει να προελάσει και να φτάσει μέχρι την Άγκυρα!!! Στις 25 Μαρτίου 1921 (συμβολικά 100 χρόνια μετά την Επανάσταση) ο Βασιλιάς Κων/νος φτάνει στη Σμύρνη δείχνωντας το δρόμο της μεγάλης ιδέας. Αλλά πως θα πάρουμε την Άγκυρα χωρίς λεφτά στα ταμεία και χωρίς στάλα νιονιό στα κεφάλια μας? Φτάνουμε στην Αλμυρά έρημο όπου μας κόβει η λόρδα και τότε ο Κεμάλ με τη βοήθεια των μπολσεβίκων ετοιμάζει την αντεπίθεσή του. Καλά να πάθουμε. Η συνέχεια είναι γνωστή. Όλα αυτά εγώ τα λέω εξωτερική πολιτική της πλάκας, βλακώδη μεγαλοϊδεατισμό, εθνική ομοψυχία μηδέν και στρατιωτική τακτική για χαστούκια. Δυστυχώς η Ρεπούση έχει δίκιο. Ο Κεμάλ ήταν σαφώς μια μεγάλη μορφή για τους Τούρκους ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ. Αφού η Συνθήκη των Σεβρών μας περιορίζει στην Σμύρνη ο στόχος μας να φτάσουμε στην Άγκυρα ΗΤΑΝ ΣΑΦΩΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΕΤΕ ΕΙΤΕ ΟΧΙ. Δυστυχώς η Πόλη δε θα γίνει ποτέ δική μας και η Αγιά Σοφιά το μέγα μοναστήρι θα μείνει για πάντα τζαμί. Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς θα μείνει για πάντα έτσι βλαστημώντας για τους βλάκες απογόνους του και οι μύθοι για ψάρια που πετάγονται απ’ τα τηγάνια θα μείνουν για πάντα αστεία παραμύθια. Δυστυχώς για να εξαφανιστούμε δε χρειαζόμαστε ούτε κομμουνιστές, ούτε εξωγήινους ούτε άλλα τέτοια φαιδρά. Η βλακεία μας είναι υπέρ αρκετή. (To σχόλιο του vertigo αφορά το κείμενο μας με τίτλο "ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΙΚΡΥΝΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. ΜΑΥΡΟ ΣΤΟ ΚΚΕ) 12 Σεπ 2007 9:50:00 ΠΜ