Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥΣ

Εάν κάτι έμαθα σε αυτή την ζωή είναι να μην προδίδω τις Ιδέες μου ,και να μην υποκύπτω σε εκβιασμούς(οικονομικούς κυρίως γιατί για τους άλλους ευτυχώς η φύση ο Θεός ή ότι άλλο υπάρχει, με προίκισε με εξαιρετικές δυνατότητες), για αυτό και κανείς δεν πιστεύει ότι μπορώ να υποχωρήσω και αυτή την φορά. Δουλειά για μένα είναι το χόμπι μου και δουλεύω έστω και αυτές τις δύσκολες για μένα ώρες, μήνες , χρονιές, για να αποδεικνύω ότι είμαι χρήσιμος και να επιβιώνω. Όμως ζωή μόνο για την επιβίωση δεν μας κάνει, γιατί αυτό δεν είναι ΖΩΗ. Και δουλειά που υπηρετεί συμφέροντα και μικροπολιτικές είναι απαγορευτική για μένα. Για μένα και για τους συναγωνιστές μου που σκέφτονται κατά τον ίδιο τρόπο η μόνη λύση όταν υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις είναι η ρήξη . Όλοι κρινόμαστε και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να φιμώνει κανέναν. Εάν η "Δημοκρατία" τους δεν αντέχει την κριτική ή εάν ονομάζουν την καλοπροαίρετη κριτική Ύβρη ,τότε δεν μιλάμε την ίδια "γλώσσα" και νομοτελειακά δεν υπάρχει Επικοινωνία. Για μένα οι λογοκριτές δεν χωρίζονται σε "δικούς" μας και "ξένους" και το ίδιο ισχύει για τους Απατεώνες , τους Εκβιαστές, τους Μεγαλοεπιχειρηματίες, τους Δημοσιογράφους , τους Καναλάρχες, τους Εκδότες. Εάν έχω θράσος θα με κρίνεται εσείς, εάν έχω θάρρος θα με κρίνεται πάλι εσείς , και όχι αυτοί που με πληρώνουν. Πληρώνομαι για να εργάζομαι και να αποδίδω ένα έργο και όχι για να μην λέω την άποψή μου, πληρώνομαι για να βοηθάω την "κοινή" προσπάθεια και όχι για να την "σαμποτάρω" αλλά σε καμμία περίπτωση δεν θα πληρωθώ για να μην λέω την άποψή μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...