Το μεγαλύτερο θύμα της δικής του κρίσης


Και ο Γιάννης Σερέτης είναι εδώ και γράφει στο gazzetta.gr για την κρίσιμη κατάσταση στον Παναθηναϊκό και τη στάση της οικογένειας Γιαννακόπουλου στις εξελίξεις.
Ομάδες ετοιμάζονται για υποβιβασμό, άλλες απλώς κάνουν περικοπές, κάποιες (αρκετές) ψάχνουν απεγνωσμένα πόρους από εράνους προς τους φίλους τους, οι οποίοι «βαφτίζονται» (έρανοι και οπαδοί) κατά το δοκούν, κάποιες απλώς διαλύονται. Υπάρχει και ένας σύλλογος, ο οποίος ξεχωρίζει. Διότι ταυτόχρονα αλλάζει και στα τρία επίπεδά του, τουλάχιστον έτσι όπως τον έχουμε γνωρίσει τα τελευταία τριάντα χρόνια. Ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ψάχνει μα δεν βρίσκει αγοραστή, το ίδιο και ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ, ενώ αμφότεροι, όπως και πολλοί άλλοι, έχουν αφήσει στο… έλεος της μοίρας του τον Ερασιτέχνη, ο οποίος ύστερα από πάμπολλες περιπέτειες, βρίσκεται (από την εβδομάδα που αρχίζει αύριο) ένα βήμα πριν από το Πρωτοδικείο.

Είναι ο Παναθηναϊκός το μεγαλύτερο θύμα της κρίσης; Εκ πρώτης όψεως, ναι. Δεν υπάρχει άλλη ελληνική ομάδα (όχι μόνο του δικού του βεληνεκούς, αλλά… όλων των μεγεθών) που να βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση. Και ασφαλώς δεν υπάρχει άλλη ομάδα με τέτοιες επιτυχίες, τόσους τίτλους, τέτοιους αθλητές, που να έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο τούτη την ώρα.
Ποιας κρίσης θύμα, όμως, είναι στην πραγματικότητα ο σύλλογος; Αυτής που μαστίζει την Ελλάδα, όπου στο περιβάλλον κάθε οικογένειας ή και εντός αυτής υπάρχει τουλάχιστον ένας άνεργος ή ημιαπασχολούμενος ή της κρίσης που προκάλεσε ο ίδιος; Και σε τελική ανάλυση, αυτή η περίφημη κρίση (και στη χώρα και στην Ευρώπη και στη συγκεκριμένη ομάδα) ήρθε ουρανοκατέβατη, προκλήθηκε από παρθενογένεση; Όχι ασφαλώς. Οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι. Και για τα καλά και για τα κακά. Και ο Παναθηναϊκός δεν είναι θύμα της κρίσης που προκάλεσαν οι ξένοι-κοράκια που έπαιξαν με την Ελλάδα, οι κυβερνώντες από το 1984 και ο κάθε νεόπλουτος Έλληνας που την «είδε» Ευρωπαίος.

Ούτε ο Βαρδινογιάννης πτώχευσε, ούτε ο Γιαννακόπουλος ούτε ο Πατέρας, ούτε ο «Βγενό» ούτε ο Πολέμης, ούτε κάποιος άλλος από την περίφημη ΠΕΚ. Όλοι εδώ είναι. Χωρισμένοι και αδύναμοι ως προς τον παναθηναϊκό βίο τους, όχι ενωμένοι και δυνατοί. Με τα λεφτά τους, τις επιχειρήσεις τους, τους εργαζομένους τους, για τους οποίους σαφέστατα (και καλά κάνουν) ενδιαφέρονται περισσότερο απ’ ό,τι για την αγαπημένη ομάδα τους. Αλλά δεν έφυγαν (ή φεύγουν) λόγω των επιχειρήσεων ή των υπαλλήλων τους. Μακάρι να ήταν αυτός ο λόγος! Μα, διότι άλλος δεν μπορούσε να κάνει δικό του τον Παναθηναϊκό με τους όρους του, άλλος επειδή ήθελε να έχει το απόλυτο κουμάντο, άλλος γιατί δεν άντεξε τις ύβρεις, οι Γιαννακόπουλοι ετοιμάζονται λόγω ηλικίας, κόπωσης και… μη διαδοχής. Και το σίγουρο είναι ότι το μεγαλύτερο θύμα της κρίσης στον ελληνικό αθλητισμό σε συλλογικό επίπεδο, προκάλεσε μόνο του την κρίση!

Παρεμπιπτόντως, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον πώς χειρίζεται και πώς θα χειριστεί στο άμεσο μέλλον η οικογένεια Γιαννακόπουλου το θέμα της πώλησης των μετοχών της ΚΑΕ και οι συγκρίσεις με το πώς χειρίστηκε το θέμα η οικογένεια Βαρδινογιάννη, όταν αποφάσισε να κάνει το βήμα προς την πολυμετοχικότητα. Τότε που ήθελε ταυτόχρονα και να παραμείνει στην ΠΑΕ έχοντας την «επικαρπία» της, αλλά και να αφήνει τους άλλους μετόχους να κάνουν κουμάντο, τουλάχιστον όσο εκείνη δεν έβαζε χρήματα (διότι το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν «την έκαναν» Βεγενόπουλος-Πατέρας και ο Τζίγκερ έβαλε λεφτά, το πήρε πάνω του). Και δεν θα έχει ενδιαφέρον μόνο το αν η οικογένεια Γιαννακόπουλου βρει κάποιον αξιόπιστο και καταπράσινο αγοραστή. Ούτε αν η ίδια θα κρατήσει κάποιο ποσοστό, ούτως ώστε ο μπασκετικός Παναθηναϊκός να μην «ξεριζωθεί» ολοκληρωτικά. Αλλά το πλάνο της!

Διότι σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στον Sentra Fm: «Υπάρχει ομόφωνη απόφαση από το περασμένο καλοκαίρι ν’ αποχωρήσει η οικογένειά μου από τον Παναθηναϊκό. Η αγάπη δεν σταματάει ποτέ, αλλά πρέπει να βρεθεί συνεχιστής αυτής της μπασκετικής αυτοκρατορίας (…) προσπάθησα ένα χρόνο τώρα να βρω έναν Έλληνα επενδυτή, να έχει αγάπη για τον Παναθηναϊκό και να διασφαλίσει το μέλλον του συλλόγου όπως πρέπει».

Aποδεικνύεται λοιπόν (και είναι απολύτως φυσιολογικό διότι οι Γιαννακόπουλοι δεν πιέζονται από συλλαλητήρια και εμφύλιο) ότι το σχέδιο είναι σε υλοποίηση εδώ και πολύ καιρό, ότι έγιναν και γίνονται συντονισμένες κινήσεις προς την κατεύθυνση της πώλησης και ότι η απόφαση δεν θα ληφθεί εν θερμώ.

Εκτίμησή μου, μάλιστα, είναι ότι μέχρι η οικογένεια Γιαννακόπουλου να βρει τον κατάλληλο από όλες τις απόψεις, όχι μόνο δεν πρόκειται να φύγει, αλλά θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί με τέτοιο τρόπο την πιο επιτυχημένη ελληνική ομάδα όλων των εποχών, ώστε να τη διατηρεί ανταγωνιστική σε όλα τα επίπεδα και για όλους τους στόχους. Δεν θα βιαστεί και δεν θα κάνει εκπτώσεις. Γιατί δεν θέλει να τον «ξεφορτωθεί» τον μπασκετικό Παναθηναϊκό!

«Κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν, κάτω από άκρα μυστικότητα εξάντλησα όλα τα ενδεχόμενα να παραχωρηθεί η ΚΑΕ Παναθηναϊκός σε Έλληνα επιχειρηματία. Αυτό δεν κατέστη εφικτό», αποκάλυψε μεταξύ άλλων στην ίδια συνέντευξη ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και αυτό καταδεικνύει πως ούτε βιασύνη υπάρχει ούτε αρπακολατζίδικες κινήσεις σε αυτό το πεδίο. Αυτό που ίσως υπάρχει στην οικογένεια, είναι ανησυχία. Διότι όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, ο Παύλος, ο Θανάσης και ο Δημήτρης άρχισαν να μιλούν δημοσίως (τόσες φορές όσες αρκούσαν για να το… εμπεδώσουν όλοι, οπαδοί και δημοσιογράφοι) για την απόφαση περί πώλησης, αφού προηγουμένως δεν είχαν τελεσφορήσει οι κινήσεις τους επί αρκετούς μήνες…

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που αξίζει να κρατήσει σε μια άκρη του μυαλού του ο φίλος του Παναθηναϊκού και ο κάθε ενδιαφερόμενος για τα αθλητικά τεκταινόμενα στην Ελλάδα είναι ότι τα τρία «φύλλα» της ομάδας (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, Ερασιτέχνης) δεν οδεύουν προς μαρασμό ή αλλαγές λόγω της οικονομικής κρίσης. «Η Ελλάδα περνάει τις πιο δύσκολες στιγμές μετά τη μεταπολίτευση, υπάρχει οικονομική κρίση για όλη την Ελλάδα, όμως σε καμία περίπτωση η απόφαση που έχουμε πάρει δεν είναι οικονομική», είπε ο αποκαλούμενος από πολλούς φίλους της ομάδας «Δημητράκης». Αυτή η ατάκα θα ήταν το ίδιο ειλικρινής αν είχε ακουστεί και από κάποιον μεγαλύτερο χωρίς υποκοριστικά. Από κάποιον Βαρδινογιάννη, Βγενόπουλο, Πατέρα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...