Εάν δεν μπορείς να έχεις διάρκεια ζήσε τουλάχιστον τις στιγμές σου

Tου Σταύρου Μαρίνη
Σε αυτή την ζωή έχουν μεγάλη σημασία οι στιγμές, κάτι που δεν είχα αντιληφθεί πολλά χρόνια τώρα. Βλέπετε ως "αφελής" πίστευα ότι η διάρκεια θα ολοκλήρωνε κάτι ωραίο και μοναδικό. Έτσι οι στιγμές πέρναγαν από δίπλα μου και εγώ απλά σκεφτόμουν πως αυτές θα γίνονταν λεπτά, ώρες , μήνες , χρόνια. Και όταν δεν ξεπερνούσαν τα στάνταρ που είχα βάλει απογοητευόμουν και απωθούσα από την μνήμη μου αυτές τις στιγμές που ήταν όμως μοναδικές. Ευτυχώς ποτέ δεν τις ξέχασα και δυστυχώς κάθε νέα προσπάθεια να ζήσω ξανά τις ίδιες στιγμές στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία. Έμαθα πολλά τις τελευταίες μέρες για τον ευατό μου από ανθρώπους που δεν με ξέρουν και νιώθω ευγνώμων που χωρίς να το θέλουν με έκαναν να σκεφθώ όλες εκείνες τις στιγμές που θα άξιζε να μοιραστείς με κάποιον.
Μετά σκέφθηκα ότι θα ήταν ότι πιο γιορτινό να γράψω κάτι που και εσείς έχετε ζήσει και να σας κάνω να θυμηθείτε ότι σας λείπει αλλά δεν το παραδέχεστε. Η μοναδικότητα των στιγμών είναι τόσο ΕΛΕΥΘΕΡΗ και τόσο ΥΓΙΗΣ που διαλύει την μίζερη , άρρωστη, και πολλές φορές επικίνδυνη καθημερινότητά μας. Ήδη ταξιδεύετε με την σκέψη σας σε στιγμές που σας λείπουν ή ακόμα καλύτερα σε στιγμές που θα θέλατε να ζήσετε αλλά δεν τολμήσατε ΠΟΤΕ. Και επειδή δεν είναι δυνατόν να ζει κάποιος μόνο με τις αναμνήσεις του καλό θα ήταν να έχει απαιτήσεις από το σήμερα και να κάνει μικρά ή μεγάλα όνειρα για το αύριο. Όσο και εάν προσπαθούν να σκοτώσουν τα όνειρά μας η σκέψη δεν φυλακίζεται οι Ιδέες δεν πεθαίνουν και οι μηχανισμοί καταστολής έχουν κενά τα οποία μας δίνουν την δυνατότητα να ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ. Δεν ξέρω βέβαια εάν ζούμε αλλά υπάρχουμε με ΑΠΟΨΗ σε πείσμα όσων μας θέλουν ΝΕΚΡΟΥΣ , ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ και ΥΠΑΚΟΟΥΣ.(Συνεχίζεται....)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...