«Τέχνη και Διαδίκτυο»

«Στη διάρκεια της ιστορίας της ανθρωπότητας, κάθε φορά που συμβαίνει μία αλλαγή στην τεχνολογία, ταυτόχρονα επηρεάζεται και η τέχνη ταυτόχρονα.
Στις μέρες μας, αν κάποιος δεν θέλει να συμμετέχει στις νέες τεχνολογίες, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί, η ιστορία δεν θα σταματήσει στο κατώφλι του. Θα τον προσπεράσει», είπε χαρακτηριστικά ο διεθνούς φήμης Μεξικανός φωτογράφος, Πέντρο Μέγιερ, στην ανοιχτή συζήτηση με θέμα «Τέχνη και Διαδίκτυο», που πραγματοποιήθηκε χθές βράδυ, στο αμφιθέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο της έκθεσης «Το μεγάλο ταξίδι στις ΗΠΑ» (A Long and Personal Trip Throughout the USA), που παρουσιάστηκε στη γκαλερί της HAU στο πλαίσιο του Athens Photo Festival 2010 (3-24/11).
Ο Π. Μέγιερ μίλησε για το Ιντερνετ, τις νέες τεχνολογίες, τα social media, το web 2.0, την επικοινωνία, αλλά και τη σχέση της τεχνολογίας με τη φωτογραφία και τις τέχνες γενικότερα και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν αυτοί οι δύο κόσμοι στο σήμερα.
Στη συζήτηση συμμετείχαν η φωτογράφος Νάντια Μπαράμ, ο ποιητής και εικαστικός Δημοσθένης Αγραφιώτης και η επιμελήτρια της Galerie Lichtblick στην Κολωνία της Γερμανίας, Τίνα Σέλχορν.
«Κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθούν οι νέες τεχνολογίες σε πέντε χρόνια από τώρα. Χρησιμοποιούμε και δουλεύουμε προγράμματα που σε λίγο καιρό θα θεωρούνται παρωχημένα. Ακόμα και οι ορολογίες, που χρησιμοποιούμε σήμερα για να προσδιορίσουμε την τεχνολογία, σε λίγο καιρό θα θεωρούνται απαρχαιωμένες. Γρηγορότεροι ρυθμοί θα κυριαρχήσουν σε όλα τα επίπεδα και αυτό θα επηρεάσει όλους μας», ανέφερε ο διάσημος φωτογράφος και πρόσθεσε:
«Από την αναλογική προχωράμε στην ψηφιακή εποχή και πρέπει να μάθουμε πώς να κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά. Είναι κυρίως θέμα γενεών, καθώς οι νεώτερες έχουν μεγαλώσει και είναι εξοικιωμένες με τις νέες τεχνολογίες. Στις μέρες επικρατεί το εξής παράδοξο: συμμετέχουμε και αλληλεπιδρούμε ταυτόχρονα σ΄ένα παγκόσμιο και σ΄ ένα τοπικό δίκτυο. Στο παρελθόν μπορούσε κάποιος να δείξει τη δουλειά σου, μόνο σ΄ένα περιορισμένο κοινό, της κοινότητας, της πόλης, ή της γειτονιάς του. Σήμερα, με την εξέλιξη της τεχνολογίας ο καθένας έχει την δυνατότητα να προβάλει την δουλειά του σε όλον τον κόσμο, με τη μόνη διαφορά ότι θα πρέπει να παρέχει περισσότερες πληροφορίες που θα συνοδεύουν τις δημιουργίες του, έτσι ώστε να γίνεται σαφές στο ευρύ κοινό ποια μηνύματα θέλει να περάσει με την τέχνη του».
Σε ό,τι αφορά την επικοινωνία, όπως έχει διαμορφωθεί, στις μέρες μας, είπε πως «η τεχνολογία και τα νέα κοινωνικά δίκτυα (facebook, twitter, my space κ.α.) έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό και την ανθρώπινη επικοινωνία. Ένας συγγραφέας, μέσω του twitter, μπορεί μέσα σε 140 λέξεις να μοιραστεί τις ιδέες του με εκατομμύρια χρήστες σε όλο τον κόσμο. Αν αρνηθούμε την τεχνολογία, επί της ουσίας χάνουμε την ευκαιρία της επικοινωνίας».
Για την τέχνη, όπως τόνισε ο ίδιος, σήμερα, με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει ένα video ή μία ταινία σε σύντομο χρόνο και χωρίς ιδιαίτερο κόστος. «Η φωτογραφική τέχνη έχει αλλάξει, καθώς στην εποχή μας αρκεί μόνο να κουνήσεις το δάχτυλό σου προς τη σωστή κατεύθυνση για να τραβήξεις μία φωτογραφία, όλα τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η τεχνολογία».
Σημείωσε δε, πως «κατά την γνώμη του ένας φωτογράφος δεν πρέπει να αγνοήσει τον τρόπο με τον οποίο, στη σημερινή εποχή γίνεται η παραγωγή και η διανομή των φωτογραφιών. Η τεχνολογία έχει απλοποιήσει όλες τις διαδικασίες. Παλαιότερα χρειαζόταν πολύ περισσότερος χρόνος και μεγαλύτερο κόστος για την αποστολή κάποιων φωτογραφιών. Σήμερα αρκούν μόνο πέντε λεπτά για να τις στείλεις μ' ένα mail ή για να τις ανεβάσεις στο Ιντερνετ για να μπορέσει να δει κάποιος τη δουλειά σου».
H φωτογράφος Νάντια Μπαραμ, με τη σειρά της, ανέφερε πως «στη σημερινή εποχή, καθώς υπάρχει απίστευτη παραγωγή φωτογραφιών σε παγκόσμιο επίπεδο, οι καλλιτεχνικές προδοκίες μεγαλώνουν, υπάρχουν μεγαλύτερες προκλήσεις με αποτέλεσμα για να έχει ένα έργο ενδιαφέρον θα πρέπει να εμπλουτιστεί και με άλλα στοιχεία, όπως ήχο, βίντεο κ.α. Έτσι ώστε να μπορεί να μιλήσει από μόνο του στο κοινό. Στην ουσία, υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη να εμπλουτίσουμε την τέχνη απ΄ότι στο παρελθόν».
Αναφορικά με το παγκόσμιο εκπαιδευτικό σύστημα και κατά πόσο αυτό αφουγκράζεται και προσαρμόζεται στις ανάγκες και στις αλλαγές της εποχής, ο Πέντρο Μέγιερ τόνισε πως «τα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλο τον πλανήτη κινούνται με πολύ αργούς ρυθμούς, που θυμίζουν γραφειοκρατία. Το εκπαιδευτικό σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο δεν λειτουργεί καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι διδάσκονται έξω από τα πανεπιστήμια, δηλαδή είναι αυτοδίδακτοι».
Η Ελληνοαμερικανική Ένωση έχει αρκετή προϊστορία στον τομέα της φωτογραφίας και μάλιστα της φωτογραφίας με κοινωνικό περιεχόμενο. Άλλωστε, πολλές από τις φωτογραφικές εκθέσεις που έχει κατά καιρούς φιλοξενήσει στις αίθουσες της, αποτελούν αποτύπωση κοινωνικών ανισοτήτων, καταστάσεων και προβλημάτων, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
«Ο Mέγιερ είναι ένας φωτογράφος, ο οποίος ως Αμερικανός μπόρεσε να εντοπίσει πολλές ανισότητες στην αμερικανική κοινωνία που είναι πράγματι στη βάση της μία έντονα διασπασμένη κοινωνία. Από χωριό σε χωριό, από πολιτεία σε πολιτεία και από ομάδα σε ομάδα, παρατηρεί κανείς τελείως διαφορετικές τάσεις, πολιτικές αντιλήψεις, ιδεολογικά ρεύματα και κάποιος που παρακολουθεί τις ΗΠΑ από μακριά δεν μπορεί πάντοτε να το διαπιστώσει», ανέφερε ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, Λεωνίδας-Φοίβος Κόσκος.
Σημείωσε δε, πως η εικόνα των ΗΠΑ είναι μάλλον συμπαγής σε ό,τι αφορά την εξωτερική της πολιτική ή τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, που αναλαμβάνει.
«Στον τομέα, όμως, των κοινωνικών ρευμάτων, στην τέχνη ή στην επιστήμη, η αμερικανική κοινωνία εμφανίζει ένα πρόσωπο που τη φέρνει πολύ κοντά στην Ευρώπη και στις άλλες χώρες ως προς τις ανησυχίες και ως προς τα ενδιαφέροντα», συνέχισε ο κ. Κόσκος.
Ο Πέντρο Μέγιερ είναι πολυσχιδής φωτογράφος, και χρόνια τώρα, παράλληλα με την καλλιτεχνική του παραγωγή, εργάζεται για την ανάδειξη της νοτιοαμερικανικής φωτογραφίας. Γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1935, αλλά δύο χρόνια αργότερα οι γονείς του μετανάστευσαν στο Μεξικό, το οποίο θεωρεί πατρίδα του.
Η δημιουργική του περίοδος άρχισε το 1963, όταν αποχώρησε από τη μοναδική φωτογραφική ομάδα του Μεξικού και ίδρυσε το Mexican Council of Photography. Ασχολούμενος αποκλειστικά με τη φωτογραφία από το 1974 δίδαξε σε φωτογραφικές σχολές-εργαστήρια, εργάστηκε για σημαντικά περιοδικά, οργανισμούς και ιδρύματα και απέσπασε πολλά βραβεία και υποτροφίες.
 Το 1990 το ενδιαφέρον του προσέλκυσε η σύγχρονη τεχνολογία και η επεξεργασία των φωτογραφιών με ηλεκτρονικό υπολογιστή. Είναι ιδρυτής και πρόεδρος του Ιδρύματος Πέντρο Μέγιερ που επιδιώκει να συμβάλει στην προσεκτική μελέτη, ερμηνεία και έρευνα της φωτογραφίας στο πλαίσιο των νέων τεχνολογιών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...