Γράφει ο Βασίλης Χήτος
Δεν βρίσκεται πρόθυμος Αντιναύαρχος για να αναλάβει Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος, μετά την παραίτηση του κ. Αθανάσιου Μπούσιου, που με τον τρόπο του αρνήθηκε τη ...διχοτόμηση, ανάμεσα σε δυο υπουργεία, αλλά προτίμησε να δώσει την παραίτησή του όχι
στον Χρήστο Παπουτσή αλλά στον Γιάννη Διαμαντίδη. Δυστυχώς ορισμένοι επιμένουν οι άνδρες του Λιμενικού να είναι στη διάθεση του καρτέλ των εφοπλιστών. Για να γίνει όμως αυτό δεν είναι ανάγκη να χρειάζονται στολές. Το νέο υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων που μετατρέπεται σε πολιτικό, θα έχει πλέον την ευκαιρία να το πράξει αυτό με πολίτες υπαλλήλους και όχι με τους ένστολους, που τώρα οδεύουν προς την Κατεχάκη. Ο υποψήφιος νέος Αργηγός φοβάται πως θα είναι υπό προθεσμία αφού είναι στα σκαριά η μετεξέλιξη του Λιμενικού σε αποκλειστικά μάχιμο σώμα Ελληνικής Ακτοφυλακής. Ο πράγματι διακριτικός κατά τ' άλλα κ. Διαμαντίδης ζήτησε -λέει- τη σύγκλιση του ΚΥΣΕΑ για την τοποθέτηση νέου Αρχηγού. Από που και ως που παρεμβαίνει στη δικαιοδοσία άλλου υπουργείου; Κάποτε είχαμε ξεχάσει πως το Λιμενικό είναι στην πρώτη γραμμή του πυρός και το θυμηθήκαμε [αλλά και το ζήσαμε] με δραματικό τρόπο το 1997 με την ένοπλη εξέγερση στην Αλβανία. Ο εσωτερικός πόλεμος όμως τότε βγήκε και προς τα έξω. Ο Λιμενοφύλακας Μαρίνος Ζαμπάτης [φωτο] δολοφονήθηκε εν πλω με Καλάσνικοφ καταδιώκοντας με
συναδέλφους του, Αλβανούς λαθρέμπορους ναρκωτικών. Πέρασαν τόσα χρόνια για να ξαναθυμηθούμε πως κάποιοι παίζουν όχι στην πλάτη αλλά στο μνήμα του Μαρίνου. Στον ηρωϊκό θάνατό του οφείλονται τα γυαλισμένα αστέρια των Αντιναυάρχων. Αν το ξέχασαν οι υπουργοί και οι μεγαλογαλονάδες ας το θυμηθούν στις κρουαζιέρες τους στο Ιόνιο. Στο γραφικό και πανέμορφο Μεγανήσι Λευκάδος οι εφοπλιστές-περιηγητές, συνηθίζουν να τους πηγαίνουν για συναγρίδα. Ας κάνουν τον κόπο και ας ανέβουν λίγο τον ανήφορο του χωριού. Εκεί θα συναντήσουν τη μάνα και το πατέρα του Μαρίνου Ζαμπάτη. Αν προχωρήσουν στο δωμάτιο του μοναχογιού, θα δουν στον τοίχο τους επαίνους του στο Λιμενικό. Το παιδί γι αυτά αγωνίστηκε και πέθανε.Αξιότιμοι κύριοι κύριοι υπουργοί και Αρχηγοί σας αφιερώνουμε τα λόγια που συνάδελφός του έγραψε για τον ΜΑΡΙΝΟ.
ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ 26-4-1997
Ξεκινώ να γράψω όμως δεν τα καταφέρνω.
Έκανες τόσο καλά την δουλειά σου που πλήρωσες με το μέγιστο τίμημα. Έβαψες με το αίμα σου τα παγωμένα νερά και τις στολές των συναδέλφων σου, που έκαναν μήνες να συνέλθουν. Τα έδωσες όλα. Τα ύπατα σου, τον πόνο της μάνας σου για τον μονάκριβο και του πατέρα σου:
Προσπαθώ να γράψω, δεν τα καταφέρνω, δεν βγαίνει.
Κέρκυρα 26/4/1997. Προσκλητήριο
Λιμενοφύλακας ΖΑΜΠΑΤΗΣ Μαρίνος
Απών...
Έπεσε υπέρ πατρίδος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου