Δεν έχουμε και πολλά να πούμε εάν νομίζετε ότι θα με λιώσουν!!!!

 Του Σταύρου Μαρίνη
Πολλοί φίλοι μου αντιδρούν για την επιλογή μου να προχωρήσω σε ρήξη με όσα μας πληγώνουν. Μην μπλέκεις μου λένε κάτσε στην ησυχία σου. Όμως για ακόμη μια φορά θα τους στεναχωρήσω. Εάν δεν μπλέξω εγώ που δεν φοβάμαι και ξέρω το σινάφι μας τότε ποιος θα μπλέξει; Οι κάτοικοι της Εκάλης, της Κηφισιάς ή του Κολωνακίου; Και γιατί δηλαδή να μην έχει ο απλός πολίτης ένα βήμα όπου θα μπορεί να διαφωνεί με τις επιλογές των οικονομικά ισχυρών; Γιατί να μην βοηθήσω και απλούς πολίτες να περάσουν μέσω των blogs τους την δυσαρέσκειά τους για ότι συμβαίνει στην Χώρα μας; Γιατί π.χ να μην αντιδράσω στις απολύσεις που γίνονται όχι επειδή δεν έχουν κάποιοι χρήματα αλλά για να έχουν περισσότερα κέρδη; Γιατί να μην φωνάξω για την απαξίωση του λειτουργήματός μας; Γιατί άλλωστε να μπούμε όλοι στο ίδιο τσουβάλι; Όχι "φίλοι" σας βάζω πλέον σε εισαγωγικά και τραβάω κόκκινη γραμμή σε ότι πληγώνει όλους εμάς.
Στηρίζω μόνο άφθαρτους, νέους και κυρίως ανθρώπους που δεν φοβούνται να πούνε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Στηρίζω για να έχω να λέω αύριο ότι πέθανα για τις Ιδέες μου και όχι από οποιαδήποτε πλήξη που εσείς έχετε. Δεν έχουμε σχέση εμείς , δεν έχουμε αγωνιστεί μαζί και δεν θέλω να έχω πολυτελές αυτοκίνητο και μια "ήσυχη" ζωή. Μάλιστα δεν θέλω καθόλου να ζω εάν είναι να μιζεριάζω και να υπακούω τα κάθε λογής αφεντικά!!! Δεν τους βλέπω και καλά θα κάνετε να τους το πείτε. Ευτυχώς δεν απειλείται προς το παρόν για να μπορώ τότε και εγώ επώνυμα να σας καταγγείλω μέσα από εδώ. Δεν με νοιάζει πόσοι με ακολουθούν , γνωρίζω ότι μοιράζομαι τα ίδια προβλήματα και ανησυχίες με την πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού και αυτό μου φτάνει. Λέτε δεξιά και αριστερά ότι παλάβωσα. Μπορεί αρκεί να μην έχω την μίζερη υπαταγή σας. Καλό βράδυ πρώην φίλοι μου και καλή καρδιά!!!!!!!!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Είστε η ελπίδα μας, η φωνή μας ότι υπάρχουμε. Πρώτη φορά ο Έλληνας νιώθει τόσο εγκλωβισμένος: προσχεδιασμένα ψέματα κάτω από το θολό πέπλο των Media. Και είμαστε μόνοι μας. Ο καθένας μόνος του και στόχος. Ας ενωθούμε. Μέσω των blogs ας ενώσουμε τις φωνές μας σε κάτι δυνατό. Γιατί δεν υπάρχει πια άλλος τρόπος. Τους άλλους τους φίμωσαν, τους κατέστρεψαν, τους "διέφθειραν" (βλ. συνδικαλισμός).
Γιατί σήμερα είναι ο γείτονας, αύριο εγώ.

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...