Το θράσος και η αναίδεια ήταν κάτι που χαρακτήριζε πάντοτε το ΚΚΕ. Τελευταία επιβεβαίωση αυτών των «αρετών» ήταν η αντιφατική στάση του εν λόγω κόμματος σε ό,τι αφορά τους μισθούς που ζητά γενικώς για τους εργαζομένους και τους μισθούς που το ίδιο δίνει στους δικούς του υπαλλήλους στις διάφορες επιχειρήσεις που διατηρεί. Υπάρχει εξ αρχής θέμα αξιοπιστίας σε σχέση με τις διακηρύξεις του που δημιούργησε η απόφαση πριν από ένα μήνα περίπου της ηγεσίας του ΚΚΕ να πληρώνει τους δημοσιογράφους του «Ριζοσπάστη» με μισθούς των επαγγελματικών του στελεχών, όπως και το ότι η «Τυποεκδοτική», η κομματική τυπογραφική επιχείρηση, δεν συμμετέχει σε όλες τις απεργίες.Στα πλαίσια αυτά η καθοδήγηση του «Ριζοσπάστη» ανακοίνωσε ότι οι μισθοί όλων των δημοσιογράφων που ως τώρα αμείβονταν με την συλλογική σύμβαση της ΕΣΗΕΑ, θα μειωθούν στα ανώτατα επίπεδα μισθού των κομματικών στελεχών, δηλαδή στα 1200 ευρώ (την ώρα που, πουλώντας φθηνό λαϊκισμό, ζητούν 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλες τις άλλες επιχειρήσεις). Με τον κίνδυνο της απόλυσης(!) να επικρέμεται επί όσων διαφωνούσαν, η κομματική συνέλευση του «Ριζοσπάστη» ψήφισε την απόφαση της καθοδήγησης με 43 υπέρ ενώ υπήρξαν και 3 λευκά…
Παράλληλα, ανακοινώθηκε ότι θα υπάρξει ατομική(!) διαπραγμάτευση με κάθε εργαζόμενο, ώστε να καθοριστεί το ακριβές ύψος του μισθού του μετά τις περικοπές. Το πολιτικό πρόβλημα που τίθεται εκ των πραγμάτων είναι ότι το ΚΚΕ, σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζει και υποτίθεται πως μάχεται για τα δικαιώματα των υπόλοιπων εργαζομένων, το ίδιο ως …εργοδότης εφαρμόζει δικές του πρακτικές, στυγνές και ξεκάθαρα καπιταλιστικές και αντεργατικές: καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και προχωρά στις «ατομικές διαπραγματεύσεις», σε μέτρα δηλαδή που επιχειρεί το ΔΝΤ να επιβάλλει στην χώρα (και έχει υποστηρίξει στο παρελθόν και ο Καρατζαφέρης) και για τα οποία υποτίθεται πως το ΚΚΕ βρίσκεται σε άγρια κόντρα με την κυβέρνηση. Το πρόβλημα αυτό επιτείνεται καθώς η «Τυποεκδοτική» δεν συμμετέχει σε πολλές απεργίες, καθώς είναι κοινό μυστικό ότι έχει υποιγράψει συμβόλαια με εκδότες πως ανεξαρτήτως εκτάκτων εξελίξεων, όπως οι απεργίες, αυτή θα τυπώνει κανονικά. Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που τίθεται αυτό το ζήτημα σχετικά με την μισθολογική υποκρισία του ΚΚΕ. Γυρνώντας πίσω στο χρόνο, όχι μακριά αλλά στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου 2009, όσοι παρακολούθησαν το ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών θα θυμούνται σίγουρα την ερώτηση που έγινε στην Παπαρήγα. Συγκεκριμένα ρωτήθηκε γιατί το ΚΚΕ δεν δίνει 1400 ευρώ κατώτερο μισθό στους εργαζόμενους στις κομματικές επιχειρήσεις, αφού αυτό είναι το αίτημά τους. Θυμόμαστε επίσης ότι η Παπαρήγα, αντί να απαντήσει για τους εργαζόμενους των κομματικών επιχειρήσεων, απάντησε για τα κομματικά στελέχη: «Αυτό ο οποίος δουλεύει για το Κόμμα, πριν απ’ όλα δεν κάνει επάγγελμα. Εθελοντικά στρατεύεται στο Κόμμα και δέχεται τους όρους του Κόμματος. Θα πάρει λοιπόν ένα μισθό, ούτε τον κατώτατο, ούτε τον ανώτερο, αλλά τον μέσο μισθό». Ξέρετε πώς παρουσίασε την επόμενη μέρα το θέμα ο «Ριζοσπάστης»: Με την γνωστή «δεοντολογία» που τον διέπει, δεν έβαλε επί λέξει την ερώτηση του δημοσιογράφου, αλλά περιγραφικά. Και φυσικά τη διαστρέβλωσε με τον συνήθη σταλινικό τρόπο, φέρνοντάς την στα μέτρα της απάντησης της Παπαρήγα: «Στη διευκρινιστική ερώτηση γιατί το ΚΚΕ δεν δίνει στους υπαλλήλους του Κόμματος μισθό 1400 ευρώ που προτείνει στην κυβέρνηση να θεσμοθετήσει, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε…». Ας αφήσουμε στην άκρη την φαιδρή επιχειρηματολογία της Παπαρήγα, που θα μπορούσε κάλλιστα να την χρησιμοποιήσει και ο πιο στυγνός κεφαλαιοκράτης (αντικαθιστώντας απλώς την λέξη «Κόμμα» με την λέξη «εταιρία») και ας δεχθούμε επίσης πως το τι μισθό θα δίνει το ΚΚΕ στα «φυτά» που το πιστεύουν ακόμη είναι εσωτερικό του ζήτημα. Όμως, στις κομματικές επιχειρήσεις – και ειδικά στην «Τυποεκδοτική» – με τους εκατοντάδες εργάτες και εργαζόμενους, δεν εργάζονται μόνο κομματικά μέλη. Ούτε καν κυρίως κομματικά μέλη. Αυτούς αφορούσε η ερώτηση, γι’ αυτό η Παπαρήγα απάντησε «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», και γι’ αυτό η ερώτηση σκοπίμως διαστρεβλώθηκε από τα σαΐνια του Ριζοσπάστη.
Τι θα μπορούσε να πει άλλωστε η Παπαρήγα; Ότι συμπεριφέρονται ως γνήσιοι καπιταλιστές, που προσπαθούν να απομυζήσουν όσο περισσότερο γίνεται τον εργαζόμενο; Τι θα γινόταν αν τα μισθολόγια των (πάμπλουτων) επιχειρήσεών τους ξεκινούσαν από τα 1400 ευρώ (όπως θρασύτατα ζητούν για όλους τους υπόλοιπους επιχειρηματίες) και κλιμακώνονταν ανάλογα προς τα πάνω; Απλώς στη δική τους κερδοφόρα επιχείρηση θα έμπαιναν λιγότερα κέρδη στα κομματικά ταμεία. Και δεν πρόκειται να το κάνουν γιατί ο Κομμουνισμός είναι μια απάτη, μια απάνθρωπη θεωρία και αντεργατική πράξη, που το φρικαλέο πρόσωπό του φάνηκε σε όσες χώρες είχαν την ατυχία να είναι υπό την κατοχή του. Με τους μισθούς πείνας, τις μη παραγωγικές θέσεις «εργασίας» και τις αλήστου μνήμης «νόρμες», ο κομμουνισμός αποδείχθηκε ο καλύτερος προπαγανδιστής του καπιταλισμού και των αισχρών συνθηκών στις οποίες ζούμε σήμερα.
Μόνη απάντηση σ’ αυτές τις δύο φριχτές όψεις του ιδίου νομίσματος είναι ο Λαϊκός Εθνικισμός! ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΤΣΑΛΙΟΥ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου