Ποιος τη χέζει τη Eurovision;! Γεννήθηκε το 2001 και πέθανε το 2010!

Έναν διαγωνισμό ξοφλημένο, που δεν τον έβλεπε κανείς και που πολλοί είχαν λησμονήσει ακόμη και την ύπαρξη του, το 2001 τον ανέστησαν οι Antique, με την τότε νεαρή και άγνωστη στους Έλληνες Έλενα Παπαρίζου. Ξαφνικά, εκεί που όλοι κοιμόντουσαν ύπνο βαθύ ξύπνησαν, όταν η ομογενής από τη Σουηδία βγήκε 3η τραγουδώντας τα κουπλέ με σπαστά Ελληνικά και το ρεφρέν στα Αγγλικά. Δίπλα της ήταν ένας χοντρούλης που κανείς τώρα δεν θυμάται το όνομα του, που έπαιζε μπουζούκι και νόμιζε πως τραγουδούσε... Τους ξύνισε η κοπελίτσα, δεν τους άρεσε, ειδικά το ρεφρέν που ήταν στα Αγγλικά και αρχίσαν να κράζουν τα αρπαχτικά, κυρίως επειδή το θέμα πουλούσε. Γιατί πουλούσε όμως τόσο πολύ; Μα φυσικά επειδή τα πράγματα ήταν σχετικά ήρεμα, και δεν είχαμε με σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε.

Και επειδή ως γνωστόν οι Έλληνες είναι ζώα και παίρνουν τα πάντα πατριωτικά, ακόμη και τα τηλεοπτικά δρώμενα, μετά από λίγο άρχισαν να κάνουν τα πάντα και η ΕΡΤ να ξοδεύει υπέρογκα ποσά για να πάρουν τη νίκη, λες και θα παίρναμε πίσω την Αγιά Σοφιά!Όταν η πολυπόθητη νίκη δεν ερχόταν μιλούσαν για "εθνική" μας ήττα!

O Sakis με το "shake it" δεν νίκησε το 2004 και έτσι ένα χρόνο μετά έστειλαν πάλι την κοπελίτσα που ξεκίνησε όλη αυτήν την ιστορία, μήπως και ανέβει το ηθικό τους... Ε και η Παπαρίζου νίκησε, και οι Έλληνες χάρηκαν, μέχρι και ο τότε πρωθυπουργός, ο καταραμένος ο Καραμανλής της έκανε δεξίωση ( εντάξει βέβαια αυτός έψαχνε αφορμή και δικαιολογία να φάει λίγο παραπάνω...). Βέβαια το τηλεγράφημα που έστειλε τότε ο πρόεδρος της δημοκρατίας στην τραγουδίστρια, εξοργίζει κάθε νοήμονα άνθρωπο μέχρι και σήμερα: "Όλη η ομάδα των συντελεστών, που εργάσθηκαν μπροστά και πίσω από τα φώτα, έκαναν το καλύτερο δυνατό για να διακριθεί η Ελλάδα. Ελπίζω και εύχομαι, ο συλλογικός ενθουσιασμός να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για μεγαλύτερες και σημαντικότερες επιτυχίες στο χώρο του πολιτισμού, που είναι και το πολυτιμότερο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας".


Και αφού μέχρι και ο Κάρολος Παπούλιας πέρασε το μήνυμα πως αυτός είναι ο πολιτισμός μας, και αυτόν τον πολιτισμό πρέπει να εξάγουμε, οι Έλληνες συνέχισαν να προσπαθούν για νέες νίκες. Όμως οι πολιτικές και οι κοινωνικές συγκυρίες στη χώρα δεν ευνοούν το πανηγύρι, για αυτό και φέτος ξεχάστηκε. Τι αν και βρισκόμαστε λίγες μόνο μέρες πριν το διαγωνισμό; Κανείς δεν ασχολείται με αυτόν! Παρόλο που κάθε χρόνο τα τελευταία 9 χρόνια ξεκινούσαν να μιλάνε για τη Eurovision από τον Ιανουάριο, φέτος οι αναφορές στο διαγωνισμό είναι ελάχιστες.
Ατύχησε λοιπόν ο Γιώργος Αλκαίος, πήγε σε λάθος στιγμή και δεν βλέπει την Ελλάδα να τον αποθεώνει...

Τώρα βέβαια θα απορείτε, πως γίνεται να μη πουλάει πια η Eurovision και να πουλάνε οι τσόντες! Εμ εκεί παίζει άλλο θέμα, βιολογικό! Και όσο πιο χάλια πάνε τα πράγματα σε μια χώρα, τόσο πιο άγρια πράγματα ζητάει ο λαός της, ειδικά αν δεν έχει παιδεία αυτός ο λαός και ακολουθεί τα ένστικτα του... Πρώτα ήθελε να είναι ο νικητής, και τώρα που πήγαν όλα στραβά και ανάποδα και δεν είναι, θέλει να αποδείξει στον εαυτό του πως έχει ακόμη δύναμη, πως είναι ο κυρίαρχος επειδή τη δύναμη την έχει ανάμεσα στα πόδια του και γ@μαει, δεν τον γ@μανε (έτσι θέλει δηλαδή να νομίζει!) .

Εμένα πάντως μ' αρέσει το Όπα!
Άντε ρε Γιώργο, Όπα!
http://trupokarudos.blogspot.com/2010/05/eurovision-2001-2010.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...